Eenkamerstelsel
Met eenkamerstelsel bedoelt men in de politiek dat het parlement uit maar 1 kamer/huis bestaat.
Een parlement beslist over wetten en andere zaken die nodig zijn voor de toekomst van een land. In België en Nederland is het parlement in twee kamers verdeeld, maar in sommige andere landen is er slechts één kamer. Dit kan verschillende redenen hebben. Ten eerste kan het gaan om een klein land met weinig inwoners, een tweede kamer in het parlement is dan overbodig. Zo heeft Luxemburg een parlement met een eenkamerstelsel, net als veel andere dwergstaten. Ook het Vlaams Parlement werkt volgens het eenkamerstelsel. Een andere reden kan zijn dat de een tweede kamer overbodig is omdat het ook via het volk wordt gekozen en dus geen meerwaarde heeft. In landen als Peru, China en Nieuw-Zeeland is dit het geval.
In Europa hebben Portugal, Noorwegen, Zweden, Denemarken, Finland, Estland, Letland, Litouwen, Slowakije, Hongarije, Kroatië, Bosnië en Herzegovina, Montenegro, Kosovo, Albanië, Macedonië, Bulgarije, Griekenland, Oekraïne, Moldavië, Malta, Luxemburg, Liechtenstein, San Marino, Monaco, Andorra en Cyprus een eenkamerstelsel.
De tegenhanger van een eenkamerstelsel is een tweekamerstelsel. Haast elk parlement op de wereld is via één van deze twee modellen ingericht. Alleen Vaticaanstad en Saoedi-Arabië hebben een eigen systeem.