Palace of Westminster
.jpg)
Het Palace of Westminster is een paleis in Londen dat aan de Theems ligt. Het paleis is het parlementsgebouw van het Verenigd Koninkrijk. In het gebouw zetelen beide kamers van het Brits Parlement; het Lagerhuis en Hogerhuis. Al sinds 1512 zetelen beide kamers in het gebouw, maar het huidige gebouw stamt uit het midden van de 19e eeuw. Het Palace of Westminster wordt hierdoor ook wel Westminster Palace of de House of Parliament genoemd. Westminster is namelijk een wijk in Londen, wat gezien wordt als het centrum van de Britse politiek.
Het Palace of Westminister ontstond in 1097 onder koning Eduard de Belijder. Van dit gebouw zijn nog slechts een paar delen overgebleven. Het paleis was oorspronkelijk de woning van de Britse koning. Dit bleef zo 1512 toen koning Hendrik VIII verhuisde naar de Palace of Whitehall. Datzelfde jaar trok het adviesorgaan van de koning in het Palace of Westminster. Later werd dit het parlement en ook het hooggerechtshof heeft een tijd lang in het paleis gezeten. Door de eeuwen heen werd het paleis uitgebreid. In 1834 brandde het grootste gedeelte van het paleis af, waarna het huidige Palace of Westminster gebouwd werd. Sinds 1870 zit het parlement weer in het gebouw.
Het gebouw heeft verschillende bekende onderdelen, zoals Westminster Hall, de Victoria Tower en de Big Ben. Sinds 1987 staat het paleis samen met Westminster Abbey en Saint Margaret's Church op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.
Geschiedenis
Oude gebouw
Het Palace of Westminster werd gebouwd onder koning Eduard de Belijder tussen 1016 en 1035. Toentertijd lag het paleis op een eiland (Thorney Island) naast de Theems. Al voor deze tijd kon er een paleis op het eiland hebben gestaan. Er zijn bronnen die zeggen dat koning Knoet de Grote een paleis op het eiland had. Het paleis werd gelijktijdig met Westminster Abbey gebouwd. Hierdoor werd het eiland uiteindelijk hernoemd naar Westminster, wat tegenwoordig nog steeds een stadsdeel is in Londen. Van de oorspronkelijke gebouwen is niets meer over. Later zou Willem de Veroveraar het paleis uitbreiden, maar hier is ook niets meer van overgebleven. Het oudste gedeelte van het paleis wat nog steeds bestaat werd gebouwd door zijn zoon, koning Willem II.
Het paleis was ooit de woning van het Engelse hof. De koning en zijn familie woonden in het paleis. Toch ontmoetten ook de voorlopers van het Britse parlement zich in het Palace of Westminster. Dit gebeurde altijd in de Westminster Hall. Door de geschiedenis zijn er verschillende pogingen geweest tot het oprichten tot een Engels parlement. Bijna altijd ontmoette dit parlement zich in het Palace of Westminster. In 1512 brandde een gedeelte van het paleis af, waarbij de koninklijke vertrekken verloren gingen. Koning Hendrik VIII verhuisde uiteindelijk het Engelse hof naar het Palace of Whitehall in 1534. Hoewel het Palace of Westminster een koninklijk paleis bleef, ging het Engels parlement het paleis gebruiken als vergaderplaats.
Over de jaren heen werd het gebouw steeds uitgebreid en veranderd. Dit kwam doordat het gebouw nooit voor het parlement gebouwd werd. Hierdoor waren er te weinig kantoren en vergaderplekken. Deze veranderingen namen sinds de 18e eeuw, toen het parlement steeds belangrijker werd. Deze verbouwingen bleven doorgaans tot dat het gebouw bijna volledig afbrandde.
Brand en herbouw
Op 16 oktober 1834 er brand uit in het paleis nadat een oven oververhit raakte. Hierdoor brandde het grootste gedeelte van het gebouwencomplex af. Het enige wat overbleef van het gebouw was Westminster Hall, wat gered kon worden. Na de brand bood toenmalig koning Willem IV Buckingham Palace aan aan het parlement. De koning haatte dit paleis en hoopte er zo vanaf te komen. Buckingham Palace was niet geschikt voor het parlement, waardoor het werd afgewezen. Er waren plannen om een nieuw parlementsgebouw te bouwen op andere plek in Londen. Uiteindelijk werden de twee vergaderzalen van het parlement tijdelijk gerepareerd, waardoor het parlement weer in het gebouw trok op 23 februari 1835.
Het parlement zette vervolgens een commissie op voor de herbouw van het paleis op dezelfde plek. Dit gebouw zo met moderne technieken gebouw moeten worden, maar in de middeleeuwse stijl. Uiteindelijk nam men Augustus Pugin aan voor de taak. In 1839 werd begonnen met de herbouw van het paleis. Doordat tijdens de bouw van het paleis een slechte kwaliteit steen is gebruikt, moet het paleis om de paar jaar gerestaureerd worden. Al tijdens de bouw gebeurde dit. Tegen 1852 zaten beide kamers van het parlement weer in het gebouw. Datzelfde jaar werd het nieuwe gebouw door koningin Victoria geopend. Hierna gingen de werken door. In 1858 was de Big Ben af en in 1860 was uiteindelijk op de Victoria Tower af. Hierna werden nog nieuwe elementen aan het gebouw toegevoegd en werd de binnenkant verrijkt.
Latere geschiedenis
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Londen verschillende gebombardeerd. Het paleis werd in totaal 14 keer door bommen geraakt. De eerste werd het paleis geraakt op 26 september 1940. Het ergste bombardement was in de nacht van 10 op 11 mei 1941. Hierbij kwamen drie mensen om het leven. De bommen zetten zowel de vergaderzaal van het Lagerhuis als Westminster Hall in de brand. Doordat de brandweer niet beide kamers kon redden, werd besloten om de vergaderzaal te laten afbranden en Westminster Hall te blussen. Ook Big Ben raakte beschadigd; het glas van een van de wijzerplaten werd eruit geblazen. Desondanks bleef de klok op tijd lopen.
Na de brand vergaderde het Lagerhuis tijdelijk de kamer van het Hogerhuis, terwijl het Hogerhuis vergaderde in een andere kamer van het gebouw. Uiteindelijk werd de vergaderzaal voor het Lagerhuis herbouwd na de Tweede Wereldoorlog. In 1950 kon het Lagerhuis weer terugverhuizen naar hun eigen vergaderzaal. Hierna werd de vergaderzaal van het Hogerhuis gerestaureerd, waarna deze weer terugverhuisde in 1951. In 1975 werden de Norman Shaw Buildings geopend, aangezien er meer kantoorruimte nodig was. In 2001 kwam daar nog eens het Portcullis House bij.
Renovatie
In 2012 werd duidelijk dat het Palace of Westminster een grote opknapbeurt nodig heeft. Door achterstallig onderhoud dreigt het gebouw af te brokkelen. In 2015 werd dit helemaal duidelijk toen naar buiten kwam dat steeds meer decoratie van het dak afvielen. Hierdoor zijn er veel steigers geplaatst en netten gespannen. Daarnaast moeten veel systemen vervangen worden en moet het gebouw energiezuiniger en klimaatneutraal gemaakt worden. Tot nu toe zijn er nog geen concrete plannen voor een grote renovatie van het gebouw. Wel is er kleiner onderhoud uitgevoerd. Zo werd Big Ben tussen 2017 en 2022 gerestaureerd.
Er zijn verschillende plannen. Een van deze plannen is om het parlement tijdelijk uit het gebouw te halen. Hierdoor zou de restauratie goedkoper en sneller zijn. Toch zijn er ook politici die willen dat het parlement in het gebouw blijft tijdens de restauratie. Volgens hen heeft het parlement altijd in het gebouw gezeten en zou dit een traditie breken. Daarnaast zou een verhuizing betekenen dat het parlement minstens 15 jaar niet in het gebouw kan zijn. De verbouwing zou zelfs veel langer kunnen duren. In 2022 werd duidelijk dat het parlement haast wil maken met een beslissing. Hierdoor in 2025 kunnen worden begonnen met een verbouwing.
Beschrijving
Gevels
Het Palace of Westminster is gebouwd in de stijl van de neogotiek. De neogotiek was een bouwstijl die populair was tijdens de 19e eeuw. Men keek veel naar middeleeuwse gebouwen die in de gotiek gebouwd waren. De neogotiek was dan ook heropleving van de gotiek, maar dan met moderne technieken. Hierdoor zou de Westminster Hall (een deel dat niet afbrandde) bij de rest van het gebouw passen.
Het grootste gedeelte van het paleis is gemaakt van kalksteen uit South Yorkshire en Nottinghamshire. Een probleem is echter dat de kalksteen voor het gebouw van slechte kwaliteit was. Al tegen 1900 begon veel kalksteen uit elkaar te vallen. Dit kwam o.a. door de uitstoot van fabrieken en later voertuigen in de stad. Nog steeds hebben de gevels met veel vervuiling te maken en moeten stukken kalksteen soms vervangen worden. In de jaren 1910, 1950 en tussen 1981 en 1994 waren er daarom ook grote restauratiewerken aan de gevels van het gebouw.
Torens
Het Palace of Westminster heeft drie grote torens. Dit zijn:
.jpg)
- De Elizabeth Tower die ook wel Big Ben genoemd wordt. Deze toren is waarschijnlijk het bekendste onderdeel van het paleis. Het is een grote klokkentoren. De toren heette oorspronkelijk de Clock Tower, maar in 2012 werd de naam veranderd naar Elizabeth Tower. De toren is vernoemd naar koningin Elizabeth II die in 2012 60 jaar op de troon zat. "Big Ben" is eigenlijk de naam van de grootste klok in de toren, maar vaak wordt de gehele toren zo genoemd. Deze toren is 96 meter hoog.
- De Victoria Tower bevindt zich aan de andere kant en is de hoogste toren van het complex. Deze toren is 98,5 meter hoog en vernoemd naar koningin Victoria. Deze toren zou eigenlijk de blikvanger van het gebouw moeten worden, maar uiteindelijk werd dit Big Ben. In de Victoria Tower worden de archieven van het parlement gehouden. Boven op de toren is een hoge vlaggenmast waar een Britse vlag aan wappert.
- De Central Tower bevindt zich in het midden van het gebouw. Deze toren is 91 meter hoog en bevindt zich precies boven de Central Lobby. De Central Tower heeft ook een andere functie; veel schoorstenen van het gebouw komen namelijk op de toren uit.
Binnenkant
Plattegrond
Westminster Hall
Westminster Hall is het oudste gedeelte van het Palace of Westminster. Het werd gebouwd in 1097 en was toentertijd de grootste zaal van Europa. Oorspronkelijk waren er pilaren die het dak ondersteunden, maar tijdens de regeerperiode van koning Richard II werden deze weggehaald. Hierdoor wordt het dak ondersteund door balken. Waarschijnlijk is Westminster Hall een van de best bewaarde middeleeuwse bouwwerken. Tijdens de geschiedenis werd de zaal gebruikt voor verschillende doeleinden. Tot aan de 19e eeuw werden er rechtszaken in de zaal gehouden. Dit komt doordat in de Magna Carta staat dat de zaal gebruikt wordt voor deze doeleinden. Pas in 1882 kwam hieraan een einde toen het nieuwe Royal Courts of Justice geopend werd. Belangrijke rechtszaken die in de zaal hebben plaatsgevonden waren de zaken tegen koning Karel I, William Wallace, Thomas More en Guy Fawkes.
Tegenwoordig wordt de zaal alleen nog voor ceremonies gebruikt. Tot 1821 vonden de kroningen van de Britse koningen plaats in de zaal. Sindsdien worden vooral toespraken in de zaal gehouden. Spreken in Westminster Hall wordt bijna altijd door de Britse koning(in) gedaan tijdens een belangrijk evenement, zoals de herdenking van de Tweede Wereldoorlog. In de geschiedenis hebben maar vijf buitenlandse politici in de zaal gesproken; Charles de Gaulle (1960), Nelson Mandela (1996), paus Benedictus XVI (2010), Barack Obama (2011) en Aung San Suu Kyi (2012). Ook hebben veel Britse leden van het koninklijk huis in de zaal opgebaard gelegen voor hun begrafenis. Dit gebeurde in 2022 met koningin Elizabeth II.
Royal Gallery
De Royal Gallery is een van de grootste kamers in het paleis. Het ligt naast de King's Robing Room en is meer dan 33 meter lang. De Royal Gallery wordt gebruikt voor de opening van het parlement. Het wordt ook gebruikt om de pers te woord te staan als een buitenlands staatshoofd het parlement bezoekt. Daarnaast bevinden zich oude documenten in de hal en zijn er werkplekken voor politici.
In de Royal Gallery zijn ook enkele grote schilderijen te zien. Voorbeelden zijn The Death of Nelson (waarop de dood van Lord Nelson tijdens de slag bij Trafalgar te zien is) en The Meeting of Wellington and Blücher after the Battle of Waterloo (waarop de overwinning tijdens de slag bij Waterloo te zien is). Beide slagen vonden plaats tijdens de oorlogen tegen Napoleon. Dit is niet gek, aangezien het paleis kort werd opgebouwd na deze oorlogen.
Lords Chamber
.jpg)
De Lords Chamber de vergaderzaal van het Hogerhuis (House of Lords). De zaal is ongeveer 17 bij 24 meter en is te herkennen aan de rode bankjes. De vergaderzaal is erg hoog en heeft ramen boven een balkon voor de pers. In de zaal is een gouden troon aanwezig die zich achter de voorzitter bevindt. Deze troon wordt door de koning(in) gebruikt. Hij/zij mag hier altijd op zitten, maar doet dit alleen tijdens de opening van het parlementaire jaar.
In de zaal heeft men 3 verzamelingen van banken. De coalitie zit altijd aan de rechterkant van de voorzitter en wordt de Spiritual Side genoemd. Aan de linkerkant zit de oppositie en wordt de Lord Temporal genoemd. Daarnaast zijn er onafhankelijke leden. Deze leden zitten recht tegenover de voorzitter en worden de crossbenchers genoemd.
Commons Chamber
.jpg)
De Commons Chamber is de vergaderzaal van het Lagerhuis (House of Commons). Deze kamer is 14 bij 20 meter en is te herkennen aan de groene banken. Qua indeling lijkt deze kamer erg op de Lords Chamber. In de Commons Chamber zijn er slechts twee kanten, één voor de oppositie en één voor de coalitie. Deze zitten recht tegenover elkaar. Overigens de Commons Chamber te klein voor het aantal leden. Slechts 427 van de 650 leden kan in de kamer aanwezig zijn op hetzelfde moment. Dit betekent dat er altijd één derde van de leden zich buiten de kamer bevindt. Tijdens belangrijke debatten waarbij alle leden aanwezig zijn, moet dus een gedeelte staan.
In de Commons Chamber is geen troon aanwezig. Volgens de traditie zet de Britse koning(in) geen voet in de ruimte. Dit komt doordat koning Karel I de laatste koning was die in de ruimte aanwezig was. Dit was tijdens zijn rechtszaak, waarbij hij uiteindelijk onthoofd werd. Tijdens de opening van het parlementaire jaar komt de Black Rod naar de Commons Chamber toe als de koning(in) zijn of haar speech begint. De Black Rod klopt drie maal op de deur van de Commons Chamber en vraagt de leden naar het Hogerhuis te komen. Vervolgens lopen de leden naar het Hogerhuis, waardoor de koning(in) niet het Lagerhuis in moet.
Op de vloer van de ruimte zijn ook twee rode strepen te zien. De lengte tussen de twee strepen is gelijk aan die van twee zwaarden. Dit is gedaan, aangezien vroeger debatten nog weleens uit de hand liepen. Men wilde voorkomen dat leden in de zaal zouden vechten met zwaarden. Hierdoor zijn zwaarden ook in de zaal verboden.
