De walrus en de timmerman
De walrus en de timmerman (The Walrus and the Carpenter) is een gedicht van de Britse dichter Lewis Carroll. Het gedicht werd voor het eerst gepubliceerd in 1871 als onderdeel van het boek Alice in Spiegelland. Dit is het vervolg op Alice in Wonderland (1865). Sindsdien is De walrus en de timmerman uitgegroeid tot een van de bekendste gedichten van Carroll.
Verhaal
Het gedicht gaat over een walrus en een timmerman. Zij lopen over het strand en klagen over het vele zand. Vervolgens komt zij een groep oesters tegen. De walrus en de timmerman nodigen hen uit voor een wandeling over het strand. Eerst nemen slechts vier oesters deel aan de wandeling, maar na een tijdje komen er steeds meer oesters bij.
Na een mijl wordt het gezelschap moe. De walrus en de timmerman zitten op de rotsen en hebben veel honger. Ze beginnen enorme trek in oesters te krijgen. De oesters smeken om niet opgegeten te worden, maar de walrus en de timmerman kunnen hun honger niet bedwingen. Met tranen in hun ogen eten ze alle oesters op.
Stijl
Het gedicht bestaat uit 18 strofes van elk zes regels (een sextet). Van elke strofe rijmen de laatste woorden van de even regels op elkaar. Hierdoor ontstaat het rijmschema ABCBDB.
In het gedicht komt veel alliteratie voor. Dit is een vorm van rijm, waarbij de beginletters van woorden op elkaar rijmen. In de eerste versregel is dit bijvoorbeeld het geval met "sun" (zon) en "sea" (zee).
Gebruik
De walrus en de timmerman komt voor in hoofdstuk 4 van Alice in Spiegelland. Het gedicht wordt dan voorgedragen aan Alice door de tweeling Tweedledum and Tweedledee. De personages in het gedicht zijn volledig gescheiden van de rest van het boek.
In adaptaties van Alice in Wonderland komt het gedicht ook vaak voor. In de Disneyfilm Alice in Wonderland (1951) komt het bijvoorbeeld voor als kort animatiefilmpje.
Bronnen
- (en) Carrol, Lewis (1871). The Walrus and the Carpenter. Poetry Foundation. Gelezen op 28 februari 2024.