Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk: verschil tussen versies
Regel 26: | Regel 26: | ||
| europesepartij = [[Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten]] |
| europesepartij = [[Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten]] |
||
}} |
}} |
||
− | De '''Sozialdemokratische Partei Österreichs''' of '''SPÖ''' (Nederlands: ''Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk'') is een [[politieke partij]] in [[Oostenrijk]]. Het is één van de twee grote partijen naast de [[Oostenrijkse Volkspartij]]. Na de Oostenrijkse verkiezingen van 2019 is de SPÖ de op een na grootste partij van Oostenrijk. |
+ | De '''Sozialdemokratische Partei Österreichs''' of '''SPÖ''' (Nederlands: ''Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk'') is een [[politieke partij]] in [[Oostenrijk]]. Het is één van de twee grote partijen naast de [[Oostenrijkse Volkspartij]]. Na de Oostenrijkse verkiezingen van 2019 is de SPÖ de op een na grootste partij van Oostenrijk. De SPÖ is een [[sociaaldemocratie|sociaaldemocratische]] partij. Dat betekent dat ze opkomen voor gelijkheid, bijvoorbeeld door hogere belastingen voor de rijkeren. |
+ | ==Geschiedenis== |
||
− | In de negentiende eeuw bestonden er in Oostenrijk veel partijen die hetzelfde wilden als de SPÖ. In 1889 gingen deze samen in de Sozialdemokratische Arbeiterpartei Österreichs (SDAPÖ). De SDAPÖ was |
+ | In de negentiende eeuw bestonden er in Oostenrijk veel partijen die hetzelfde wilden als de SPÖ. In 1889 gingen deze samen in de Sozialdemokratische Arbeiterpartei Österreichs (SDAPÖ). De SDAPÖ was een grote partij in [[Oostenrijk-Hongarije]]. De eerste partijvoorzitter was Viktor Adler, een [[socialisme|socialist]]. |
⚫ | In 1932 kwam Engelbert Dollfuss aan de macht. Hij was een lid van de |
||
+ | |||
− | Tijdens de Tweede Wereldoorlog vormden de sociaaldemocraten verzet tegen de Duitsers. |
||
⚫ | In 1932 kwam [[Engelbert Dollfuss]] aan de macht. Hij was een lid van de Christelijk-Sociale Partij en fel tegen de SDAPÖ. In 1934 verbood hij de SDAPÖ en maakte van Oostenrijk en eenpartijstaat. Er kwam een heftige [[burgeroorlog]] tussen de sociaaldemocraten van de SDAPÖ en de regeringstroepen. De regering won. |
||
− | Op 14 april 1945 de socialistische partij onder de naam Sozialistische Partei Österreichs heropgericht. Adolf Schärf werd de eerste bondsvoorzitter van de SPÖ. Na de oorlog werd Karl Renner opnieuw leider van het land. In de jaren vijftig en de jaren zestig was de SPÖ - net als andere sociaaldemocratische partijen in West- en Midden-Europa - een typische Westerse partij. Van 1966 tot 1970 moch de SPÖ niet meedoen aan de verkiezingen. In 1970 werd voorzitter Bruno Kreisky bondskanselier. Van 1971 tot 1983 regeerde de partij met een meerderheid. Van 1983 tot 1986 regeerde de SPÖ samen met de FPÖ (Vrijheidspartij van Oostenrijk), van 1986 tot 1999 was de ÖVP (Oostenrijkse Volkspartij) de regeringspartner. |
||
+ | |||
+ | Tijdens de Tweede Wereldoorlog vormden de sociaaldemocraten verzet tegen de Duitsers. Op 14 april 1945 werd de SDAPÖ onder de naam Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ) heropgericht. In de jaren vijftig en de jaren zestig was de SPÖ - net als andere sociaaldemocratische partijen in West- en Midden-Europa - een typische Westerse partij. Van 1970 tot 1999 was de SPÖ de grootste partij van Oostenrijk. De partij zat in die jaren meestal in de regering met de ÖVP, maar drie keer haalde de partij een meerderheid van de stemmen. Daardoor konden ze in hun eentje besturen. |
||
+ | |||
+ | De laatste bondskanselier van Oostenrijk van de SPÖ was [[Werner Faymann]]. In totaal waren acht bondskanseliers lid van de SPÖ. |
||
== Externe links == |
== Externe links == |
Versie van 24 apr 2020 19:54
Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk (SPO) Sozialdemokratische Partei Österreichs (SPÖ) | |
Oprichting | 30 december 1888 |
Actief in | Oostenrijk |
Richting | centrum-links |
Stroming | Sociaaldemocratie Progressivisme |
Partijleider | Pamela Rendi-Wagner |
Zetels | |
- Nationale Raad | 40 van de 183 |
- Bondsraad | 21 van de 61 |
- Europees Parlement | 5 van de 19 |
- Landsdagen (deelstaten) | 132 van de 440 |
Overig | |
Europese fractie | Progressieve Alliantie van Socialisten en Democraten |
Portaal Politiek |
De Sozialdemokratische Partei Österreichs of SPÖ (Nederlands: Sociaaldemocratische Partij van Oostenrijk) is een politieke partij in Oostenrijk. Het is één van de twee grote partijen naast de Oostenrijkse Volkspartij. Na de Oostenrijkse verkiezingen van 2019 is de SPÖ de op een na grootste partij van Oostenrijk. De SPÖ is een sociaaldemocratische partij. Dat betekent dat ze opkomen voor gelijkheid, bijvoorbeeld door hogere belastingen voor de rijkeren.
Geschiedenis
In de negentiende eeuw bestonden er in Oostenrijk veel partijen die hetzelfde wilden als de SPÖ. In 1889 gingen deze samen in de Sozialdemokratische Arbeiterpartei Österreichs (SDAPÖ). De SDAPÖ was een grote partij in Oostenrijk-Hongarije. De eerste partijvoorzitter was Viktor Adler, een socialist.
In 1932 kwam Engelbert Dollfuss aan de macht. Hij was een lid van de Christelijk-Sociale Partij en fel tegen de SDAPÖ. In 1934 verbood hij de SDAPÖ en maakte van Oostenrijk en eenpartijstaat. Er kwam een heftige burgeroorlog tussen de sociaaldemocraten van de SDAPÖ en de regeringstroepen. De regering won.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog vormden de sociaaldemocraten verzet tegen de Duitsers. Op 14 april 1945 werd de SDAPÖ onder de naam Sozialistische Partei Österreichs (SPÖ) heropgericht. In de jaren vijftig en de jaren zestig was de SPÖ - net als andere sociaaldemocratische partijen in West- en Midden-Europa - een typische Westerse partij. Van 1970 tot 1999 was de SPÖ de grootste partij van Oostenrijk. De partij zat in die jaren meestal in de regering met de ÖVP, maar drie keer haalde de partij een meerderheid van de stemmen. Daardoor konden ze in hun eentje besturen.
De laatste bondskanselier van Oostenrijk van de SPÖ was Werner Faymann. In totaal waren acht bondskanseliers lid van de SPÖ.