Cel (gevangenis): verschil tussen versies

Versie van 12 okt 2017 11:42

Een cel in de gevangenis is een plek voor gevangenen waar ze (bijvoorbeeld) slapen.

Voor degene die dit heeft geschreven: NIET LIEGEN!en Zuid China. We hebben 6 steden/plekken bezocht met vliegtuig, trein, bus, taxi en metro. Het verhaal is wat lang geworden, maar ja, we waren nogal enthousiast.

Vrijdag 30 juni

Om 18.20u zouden wij vertrekken van Beijing Capital Airport naar Hangzou. Om 17.50u gingen wij boarden en zaten we in het vliegtuig. Het begon enorm te regenen zoals het alleen in tropische regenwouden kan voorkomen..Er ontstond een file van nationale vluchten in China op de startbaan, en vroegen ons af hoe dit voor deze dag nog kon goedkomen, maar om 22.00u ’s avonds landde ons klein vliegtuigje op het vliegveld van Hangzou. Onze avontuur van 9 dagen door China kon gaan beginnen. Het was hier 33 graden en vochtiger dan in Beijing.

Op het vliegveld vonden wij met onze backpackers tas een bus voor 1,5 Euro die ons naar het centrum van Hangzou kon brengen. Een mevrouw in deze bus kon je voor een leuke prijs naar een 2-sterren hotel brengen. Zo zaten we voor 18 Euro voor deze nacht in een romantisch hotel naar de voetbalwedstrijd Duitsland-Argentinie te kijken.

Zaterdag 1 juli, Hangzou-Suzhou

Om 9.30u stonden we op. We trokken het gordijn open in onze hotelkamer en het was schitterend! We keken uit op een heel oud straatje waar de ventilatoren overal buiten hingen en oude vrouwtjes met gebogen ruggen de kleertjes aan het wassen waren op oude balkonnetjes. Alles leeft op straat. Het was 36 graden en liepen met onze flesjes water en vers fruit naar het bekende meer van Hangzou; Xi Hu Lake. Hier liepen we Jerry tegen het lijf. Een Engels sprekende Chinees die zijn taxi gebruikt om toeristen voor een leuke prijs rond te leiden. Zo bezochten we deze dag The Green Tea House met plantages van groene thee en tegelijkertijd de duurste groene thee ter wereld en bezochten we het huis van Keizer Jan. Deze deed het beter dan menig man. Zo had hij 13 vrouwen die op hetzelfde moment als werknemer fungeerde in zijn drukke bestaan. Vrouw nummer 10 was zijn secretaresse. Prachtige tuinen en sinds 40 jaar opengesteld voor het publiek. Vervolgens nog West Lake en New Lake bezocht. Mooie groene natuur en meertjes. Het is laagseizoen en hierdoor weinig toeristen.

Het was 17.30u en tijd om de treinticket te kopen naar Suzhou; het Venetië van China. Helaas zat de trein vol en pakken we de bus naar Suzhou. Na 1,5 uur arriveren wij in Suzhou. Hier hebben wij een hotel op voorhand geboekt bij het Sheraton Suzhou Hotel ***** met korting via het St.Regis Hotel van Maike. Zo lag Maik heerlijk decadent in bad met oliën en zeepjes met een colaatje ernaast en konden we slapen in onze Kingsize bed!

Zondag 2 juli, Suzhou-Shanghai

’s Ochtends vroeg uit de veren om nog even te kunnen genieten van alle faciliteiten in het Sheraton Suzhou Hotel. We namen een duik in het zwembad en hadden gereserveerd voor een heerlijke zondagbrunch!!! We checken uit en gaan met onze bepakte tassen een grote Pagoda (toren) beklimmen achter het hotel in een mooi park uit het jaar 1004. We vroegen ons af waarom we het zo warm hadden toen we weer beneden stonden. De standaard toiletrol (die je nodig hebt in China) in onze tas kwam goed van pas. Hierna maakten we een schitterend boottochtje dat men kan beschrijven als ‘de sferen a la Venetië’, maar je ondervind hier de enorme contrasten tussen arm en rijk. Je loopt door wijkjes met mensen die niets hebben en zo puur overkomen. Hele vriendelijke mensen met mooie karakteristieke gelaatsuitdrukkingen in hun gezicht en ze kennen geen ingewikkelde manieren van denken. Zij zijn blij met wat ze hebben. Erg mooi en best ontroerend om te zien hoe zij leven. Indrukwekkend. We lopen nog wat door het centrum. Er zijn veel brommertjes zoals je in Italië ervaart. Het valt ons op dat fastfoodketen KFC goede zaken doet in heel China! Er is hier blijkbaar geen schaarste aan kippetjes! Erg veel starende mensen en armoede zien we.

Om 18.40u pakken wij de bus naar Shanghai.

Om 21.00u ’s avonds komen wij aan in het verlichte Shanghai. Mooi hoor. Zo sta je in sloppenwijken en zo maak je kennis met hoge wolkenkrabbers en zakenmensen strak in hun, op maat gemaakte, pakken! We pakken de metro via People Square naar High Technology Park om de eerste wolkenkrabbers van ons leven te bewonderen. Als echte toeristen draaien 360 graden met ons lichaam om te kijken naar deze verbazingwekkende hoge bouwstelsels. Hier kan geen Chinees achter zitten, dachten wij.

Terwijl we kijken met onze monden open, weten wij dat we geen hotel geboekt hebben. Het werd flink zoeken om het betaalbaar te houden. Om 23.45u kwam een man met zijn taxi naar ons toe omdat hij een hotel voor ons wist. Eenmaal gearriveerd konden we al RUIKEN dat dit ‘m niet werd. We lopen en lopen op onze slippers door hartje Shanghai en door plaatselijke sloppenwijken waar mensen buiten op straat liggen te slapen in oude kleren. Baby’s plassen op straat en in putten omdat pampers schijnbaar na inschatting te duur zijn.

Om half 1 ’s nachts kwamen we redelijk vermoeid aan bij ‘Minor World Hotel’***. Twee nachten voor 40 euro in Shanghai en we konden de voetjes nu even omhoog leggen..Toch wel fijn.

Maandag 3 juli, Shanghai

Tot 12.00u hadden we heerlijk uitgeslapen en we lopen naar de receptie om te vragen WAAR we eigenlijk in Shanghai precies zaten. Dit was redelijk gunstig gelukkig. Onze tassen konden we nu in het hotel laten. Het is 34 graden en erg vochtig; 10 T-shirtjes heb je wel nodig gedurende de reis zeg maar. Met de taxi gaan we naar het St.Regis Hotel in Shanghai voor een rondleiding om een indruk te krijgen van dit hotel. Interessant voor Maike met de verschillen in aangeboden service vergeleken met het St.Regis Hotel in Beijing. Erg mooi hotel.

Nu gingen we door naar het Grand Hyatt; de wolkenkrabber van 340 meter hoog. Voor een Europees gevraagd bedrag gingen we 9 meter per seconde omhoog met de lift om vervolgens een geweldig uitzicht te zien over heel Shanghai!

Bij The Bund gingen we door een artivisial tunnel. Deze tunnel is de eerste in heel China met de laatste technologische snufjes. Een soort Efteling ervaar je. Niet heel bijzonder, maar wel gelachen.

Met de metro gaan we naar Xintiandi. Hier kun je alles vinden en het is een totaal verwesterd gedeelte van Shanghai. Hier hebben wij heerlijk gegeten voor 34 euro wat voor China heel duur is; heerlijke margaritha’s, goede pasta’s en als dessert een chocoladetaart genaamd ‘decadent’. Moet kunnen.

Na dit gezellig etentje in de avond gingen wij door naar Nanjing Road; een grote winkelstraat en een mooie wikkelsjaal gekocht voor Maike. Als je deze straat uitloopt, dan sta je aan de rand van de rivier met prachtige uitzicht op de Skyline van Shanghai.

Shanghai is indrukwekkend, weinig/geen culturele dingen, weinig Chinese stijl, veel smog in de lucht, vriendelijke en behulpzame mensen en we hadden een zingende taxichauffeur die genoot van het leven. Wat wil je nog meer…

Het is 01:30 ’s nachts..Een zuur momentje; alle foto’s hadden wij door een ongelukje geformatteerd. Alle gemaakte foto’s tot nu toe zouden we nooit meer terug krijgen, behalve dat we al onze ervaringen in ons koppie hadden.

We kleden ons snel aan, en om 03:00 uur ’s nachts staan we alsnog foto’s te maken van de Skyline van Shanghai bij Nanjing Road.

Dinsdag 4 juli, Shanghai-Guilin

Half 11 ’s ochtends opgestaan en snel naar Nanjing Road en Xintiandi voor extra foto’s. Dit doen we met de metro. Honderden mensen die erin zitten. 1 moeder met naakt kind op schoot en moedermelk kreeg toegediend zonder schaamte of ingehouden toestand. Een moment van Romeinse Tijdperk gevoel kregen wij. De naakte Rubens portretten schieten door je hoofd..Het zal wel, denk je.

We hadden nog NET onze trein gehaald naar Guilin, al rennend met de tassen. We haalden een man in, zonder benen, die vooruit kwam doormiddel van een houtenplank met wieltjes onder zijn romp en met ijzertjes in zijn hand probeerde vooruit te komen.

We hadden geen eten en drinken kunnen kopen en hadden onze mueslirepen en 1 flesje water voor een treinreis van 21 uur. Dachten wij.

Nu begon de ervaring met de trein lieve mensen.

We hadden schijnbaar ook treinkaartjes gekocht voor harde stoelen in plaats van harde bedden. We betaalden voor deze hele treinreis 17 euro p/p. Achteraf begrijpen we GOED waarom!

Hier volgt een korte bijgehouden dagboekversie voor jullie die toch nog lang is geworden:

Aankomst trein; er staan hier wel ERG veel mensen die er allemaal in moeten met hun complete inboedels. Mensen schreeuwen, duwen, vechten.

We vinden onze stoelnummer en kijken om ons heen. Er wordt gerookt, mensen eten pitten/zaden en tuffen ze uit, snuiten hun neus leeg op de grond en erg starende mensen naar onze richting.

18.00u: op treinstations denken wij Pringle chips te kunnen kopen. Een illusie. Alles wordt verkocht door treinraampjes. Mensen gaan de trein niet uit. Je kunt alleen bakken noodles kopen.

Het gevoel na de eerste 4 uur: nog 17 uur te gaan en we boeken vliegtuig terug naar Beijing na onze reis en geen trein. Hahaha. Waar zijn we beland….

Woensdag 5 juli, Treinreis naar Guilin

Om 00:30u ‘s nachts in de trein: airconditioning staat aan, ERG koud, we schatten graadje of 14 en buiten dikke 30 graden. Over de hoofdsteunen zitten witte lakentjes en doen we over ons lichaam om ons meer te bedekken. Bas heeft zijn zwembroek nog aan. Vrienden gemaakt met Chinezen. Respect gekregen door onze keuze op een harde stoel voor 21 uur lang. Van een Chinees meisje kreeg Maike een jas. Erg vriendelijk was dat! De trein stopt bij elk station 10 minuten waarbij de karren voorbij komen voor eten en drinken door de treinramen. Men verkoopt voornamelijk warm bier, noodles en grote varkenspoten waar iedereen aan zit te kluiven, groot en klein, jong en oud. Wij houden het veilig bij onze mueslirepen.

De wc is onbeschrijfelijk. Daar zijn echt geen woorden voor uitgevonden en je voelt je geen mens meer. Eerder een dier.Voor de wc’s liggen moeders met hun kind op de grond tussen het afval. De overgebleven rijsteporties met vlees worden gegooid naar moeder en kind om het kind ook te kunnen voeden.

Mensen zitten op de stoelen, staan op de stoelen, op de rugleuning, hangen aan de bagagerekken, zitten/staan/lopen in het gangpad en roken als ketters. Sigaretten zijn erg goedkoop hier namelijk.

Wat geschreven wordt IS zo; Chinezen schamen zich nergens voor en vinden niks gek of onfatsoenlijk in de meeste gevallen. Dames lopen hier met zwarte voeten in slippertjes doordat mensen er overheen lopen. Het maakt ze niks uit. Men denkt gewoon niet hierover na.

Chinezen zijn 1 grote kruiswoordpuzzel voor ons op dit moment. Ook na onze 5 maanden in Beijing!

Het gevoel na 11,5 uur in de trein; blauwe kont en waarom slapen wij niet in het bagagerek..?

01:00u ’s nachts; plastic flesjes zijn big business in China. Ze leveren geld op en arme mensen komen langs om ze overal op te halen in de trein om in hun grote tassen te stoppen. Op ditzelfde moment gaat er een treinraampje open en alle opgegeten rijstmaaltijden worden naar buiten gegooid door de mensen. ALLES!!

10:30u ’s ochtends: De treinreis duurt geen 21 uur, maar 27 uur plus 1 uur vertraging. Eten is op van ons. Alleen nog water. We zitten nog steeds, de ochtendzon schijnt inmiddels en we hebben maar een soort in sojasaus gemarineerde zonnebloempitten gekocht. De trein is schoongeveegd. We durven niet naar het toilet en drinken zo weinig mogelijk. Nog 6,5 uur in deze trein.

Wat is de NS in Nederland dan toch een TOP organisatie mensen!

14.15u ’s middags: Toiletten worden schoongemaakt met een bezem. Was dat niet de bezem die gebruikt werd door de trein voor het afval? Ja dus. Chinezen gebruiken altijd zelfgemaakte Romeinse strobezems die wij alleen kennen uit sprookjes waar de heks op vliegt langs de volle maan. Maar het toilet was redelijk schoon geworden. Bas had noodles gekocht. We hadden erge trek. Lekker was het en de Chinezen moesten lachen.

Nog 2,5 uur als het mee zit. Ondertussen stippelen we onze reis verder uit voor na Guilin.

Chinezen zeuren niet; hoe moe ze zijn of trek ze ook hebben. Het is niet anders en de trein is een goedkope vervoersmiddel van Shanghai die nu naar het zuiden van China gaat.

16.15u ’s middags: Door de koude airconditioning werden ook de gordijntjes van de trein als deken gebruikt door mensen.

We strekken tijdens de treinreis onze benen uit en mensen maken foto’s van ons als aapjes in een dierentuin.

Een treinreis om nooit meer te vergeten.

17.00u: We kunnen het bijna niet geloven; we staan op het treinstation van Guilin!!!!!!!!!!!!!!!

We gaan in Guilin naar een toeristenbureau waar we nu ons hotel konden boeken voor de nacht en we konden een bootreis reserveren van 2,5 uur. Dit is een schitterende tocht over de Lirivier naar het 80 km. zuidelijker gelegen dorp Yangshuo.

Donderdag 6 juni, Yangshuo

9:00u: Voordat we de boottocht gingen maken, hadden we eerst snel een vliegticket geboekt in plaats van 27 uur weer terug met de trein naar Beijing.

17.00u: Onze boottocht van Guilin naar Yangshuo was een paradijs op aarde..!!!! Zoiets moois hadden wij nog nooit eerder ervaren (behalve de Chinese muur) en dit wil je met iedereen delen. De treinreis was je al bijna weer vergeten.Wij werden met de taxi opgehaald die ons bracht naar de boot. Onderweg reden we door prachtig mooie natuur en stapte Maikie uit om even snel een foto te maken. Maike wilde terug lopen naar de taxi, draait zich om, en staat tussen 5 reusachtige waterbuffels. Maike verroerde zich niet, bleef ijzig stilstaan en stond een schietgebedje op te dreunen. De mensen op de rijstvelden moesten hartelijk lachen aangezien de waterbuffel voor hun een huisdier is, zoals een hond voor ons in Nederland.

Als je in dit landschap rondrijdt en ziet hoe de mensen op het platteland leven, dan lijkt het 100 jaar terug in de tijd..

Met 4 Grieken, in de leeftijd van onze ouders, levensgenieters en leuk gek, stapten we op de boot. Lena, Fortuna, Georgos en Paulus heten ze.Van elk bergje konden we wel 10 foto’s maken. Het was 38 graden met volle bak zon, dus de zonnebrand zat in de grote tas in plaats van op onze lichamen. De bergen in dit gebied zijn niet zoals in Zwitserland; dat je 1 berg ziet en er een uur langsheen rijdt. Dit zijn bergjes die vanuit het niets smal, hoog en meestal spits omhoog lopen en weer terug diep de grond in ofzo. Bijzonder.

Tussen de bergen lagen we even stil voor een frisse duik in de rivier. We kleedden ons snel om en liepen het warme water in met de 4 gezellige Grieken! Geweldig mooi zeg!! In het stille water midden in de natuur. Alleen wij, het water en de bergen.

’s Avonds gingen wij met de Grieken naar ons hotel genaamd ‘Happy’ of zoals de Grieken zeiden; ‘Gappy Gotel’. Het toeristenbureau in Guilin had ons deze aangesmeerd. Een net hotel***, maar voor hetzelfde geld konden we naar Rosewood Inn waar het letterlijk ruikt naar rozenblaadjes. Dit was in hartje centrum, maar rustig gelegen in Yangshuo met eigen balkonnetje en uitzicht op grote bamboebomen. Hier gingen wij de dag erna naartoe en hadden wij 2 nachten geboekt voor klein prijsje. Hierna wasten wij wat kleren in Gappy Gotel en verkenden wij het centrum. Geweldig mooi dorpje. Overal zie je de bergjes die we tegenkwamen op het water. We gingen dagtripjes afdingen bij toeristenbureaus, net zolang totdat het de Grieken beviel. Fanatiekelingen. Onderwel worden er buiten op marktjes levende kikkers en verse vis door midden gehakt en kan men kippen kopen voor 6 Euro per stuk. De dagtripjes van iedereen waren geregeld en we gingen gezellig uit eten. We waren studenten en mochten niet betalen. De Grieken ontfermden over ons alsof wij hun kindjes waren met smeerseltjes en Griekse kauwgom van één of andere Griekse gezonde boomsoort. Zo’n kauwgompje dat een training is voor je kaakspieren en vast blijft plakken aan je vulling. Wij keken mekaar aan.. Bedankt hè!

Vrijdag 7 juli, Yangshuo

Wij zouden in de ochtend gaan Wild River Raften over de rivier, maar dit ging niet door helaas. Onze haatliefde verhouding met Chinezen kwam naar voren. Bas rende met zijn slippers van het hotel naar het toeristenbureau en weer terug en visa versa. We besloten te relaxen vandaag. Na 1 uurtje hadden we genoeg rustig aan gedaan en Bas had twee fietsen gehuurd voor 1 Euro voor een hele dag. Om 15.00u ’s middags hadden we afgesproken met de 4 Grieken bij ‘The Moonhill’. Een berg in de vorm van een maan. Hier zouden we naar ‘The Moon Water Cave’ gaan; een grot met een modderpool. We fietsten richting de Moonhill en vroegen een vrouw de weg er naartoe. Deze vriendelijke vrouw fietste met ons mee want zij woont daar in Moon Village met haar man en 8-jarig zoontje. Wat een mooie omgeving met alle bergen vlak om ons heen!

Met de 4 Grieken pakten we een busje naar de grot in de bergen. In de grot kon je jezelf omkleden in zwemoutfit. Daar stonden we dan met z’n zessen op een rij met een rode helm op, een bouwvakkerlamp in de handen en gele slippers met profiel. We moesten in een plat bootje stappen voor het eerste stuk door de grot voor 10 minuten. Het was een tocht van 3 uur.

In China doe je nooit zomaar een excursie. Er zitten altijd haakjes en ogen aan! En OF je je helm, bouwvakkerlamp en gele slippers nodig hebt! Het waren klimmetjes, watertjes, de oude Grieken die moesten bukken, inclusief uitzicht op oude bilspleet, en gaan met die banaan! Veel gelachen. In de grot arriveerden wij bij de ontstane modderpool door de jaren heen. Iedereen sprong erin en 1 Griek, Georgos en opa van het stel, kwam erachter dat we konden drijven in de modder. Iedereen deed hem na en we maakten een foto met de handen en voeten omhoog. Normale mensen spoelen zich hierna af, maar Griekse mensen vinden het gezond voor de huid om de modder op te laten drogen. We liepen met onze bemodderde lichamen de grot uit en liepen door de bergen met zaklamp, helm en slippers richting de ingang weer terug. De mensen in de bergen tussen de rijstvelden keken bijzonder om kunnen we wel zeggen.

Onder een waterval spoelden we de hardnekkige modder van onze lichamen af.

Zo’n grot hadden we nog nooit meegemaakt!

We fietsten terug en gingen voor de burito’s en spaghetti bij een erg leuk restaurantje naast Rosewood Inn.

Zaterdag 8 juli, Yangshuo-Longsheng

Dit werd de dagtrip van Yangshuo naar Longsheng en weer terug naar Yangshuo. Om 07:30u vertrokken we met 3 kleine busjes en met 2 paar opgerolde benen op onze stoel naar Longsheng. Longsheng heeft een van de grootste rijstvelden ter wereld. Onderweg naar dit dorpje zagen we gigantische watervallen en mooie gletsjers in de bergen! We kregen regen bij aankomst en met onze slippertjes kochten we 2 regencapes. Om de rijstvelden te bewonderen mochten we bergen beklimmen. Er zijn nog geen kabelbanen gebouwd of toeristische paden aangelegd. Alles is in de oude stijl behouden en bergschoenen waren nu best welkom geweest. Het was schitterend, modderig en glad. Het hield op met regenen. De wolken om de bergen klaarden op en je zag de regen glinsterend op de terrassen door de zon.

Rond 16:00u vertrokken we weer naar Yangshuo met de bus. We liepen naar de bus en zagen een vrouw bezig met hanen. Ze stopte de zak met hanen in houten kooitjes. Ze pakten de hanen beet hoe het haar uitkwam en de hanen maakten niet het welbekende ‘kuukelekuuuuhh’ geluid, maar eerder die van een kraai als ‘kuuukrwakrwakrwakrwakuhkrwa’. Erg zielig, maar hier in China doodnormaal natuurlijk.

‘s Avonds om 19:00u waren wij terug in Yangshuo. En om 20:00u hadden we een eetafspraak met de 4 Grieken bij de vrouw die in Moon Village woont. Zij wilde voor ons koken vanuit haar eigen tuin. Haar man werkt op het land. Ze maakten rijst, specerijen, komkommers, tomaten, groene pepers, aardappelen, vis en kip voor ons klaar met bier en Chinese wijn. Erg lief en het was heerlijk klaargemaakt vanuit hun primitieve keuken met uitzicht op de Moonhill. We bedankten deze lieve familie hartelijk voor hun gastvrijheid en pakten de taxi terug naar ons hotelletje voor een laatste borrel met de Grieken. Tussendoor hadden we een bamboeboot gereserveerd voor de volgende ochtend.

Zondag 9 juli, Yangshuo-Beijing

07:30u: Bij het hotel worden we opgehaald door een taxichauffeur met busje. We hadden weer van die ENORME tropische regenbuien op dat moment. Het regende enorm, stortbuien met bliksem, maar wij wilden heel simpel die bamboeboot op. De regencapes kwamen weer tevoorschijn en het bamboeraften was al gereserveerd en betaald voor 1 uur. Het was warm buiten, dus wat maakte ons het uit.

Het was echt geweldig! Door het slechte weer waren we als enige op het water en de bamboeboot kwam in beweging door de man met de bamboestok. Het water was erg warm en je zag woeste wolken om de bergen. Het was alsof wij ons waanden in Jurrasic Park met achter een hoge bamboeboom een dinosaurus verscholen. Je hoort alleen de regen op het water kletteren.

10.00: We checken uit bij Rosewood Inn en met de bus gaan we naar het busstation van Guilin. Daarna met de taxi naar het vliegveld in Guilin. Op de weg zagen we levende kippen vastgebonden achterop een motor. Je zag kippen ondersteboven hangen; twee naast mekaar met de poten vastgezet aan het bagagerek.

Op de luchthaven van Guilin wilden wij even grappig een massagestoel gebruiken omdat we nog moesten wachten..Maar de manager over 4 massagestoelen lag te slapen achter haar desk (zie foto). Om 13:25u vertrok het vliegtuig en om 17:15u waren we weer in Beijing.

De dagen die na onze reis volgden, keken wij mekaar aan zonder woorden; Ongelooflijk wat we hebben ervaren met die gekke Chinezen in ZO’N korte tijd….

Samengevat; China is een geweldig, mooi, mysterieus en gek land!!!!!!!

Dit verhaal wordt ondersteund door de hieronder geplaatste foto's.

Veel liefs Bas en Maike

Copyright: B&M China Reizen

Reageren

Vorige bericht »« Volgende bericht

Reacties (19)

15 juli 2006 10:36 | Door: Gerie

Hey lieve bas en maike,

Hier in Nederland alles goed mis het goede leven in Afrika. Ge niet zolang je kunt, voor je het weet is het weer voorbij.

Vreemde ervaring he om het contrast tussen arm en rijk te zien, en dat het dan ook nog zo groot is.

Stond hier zelf ook versteld van.

Ja en minder leuke dingen gebeuren nu ook wel eens, zeer jammer van den Zuid China. We hebben 6 steden/plekken bezocht met vliegtuig, trein, bus, taxi en metro. Het verhaal is wat lang geworden, maar ja, we waren nogal enthousiast.