Vertering
Verteren of spijsverteren betekent het verteren van voedsel (spijs) tot stoffen die door ons lichaam gebruikt kunnen worden, zo worden groenten onder andere omgezet in vitaminen, eiwitten, enzovoort. Dit gebeurt in het spijsverteringskanaal, de buizen en lichaamsholtes waarin het verteren plaats vindt.
Spijsvertering
Ga naar: navigatie, zoeken
Spijsvertering van een mens
Een 17e eeuwse Perzische prent van het spijsverteringsstelsel
Spijsvertering of digestie betekent het verteren van voedsel (spijs) tot stoffen die door het lichaam kunnen worden opgenomen.
Dit gebeurt in het spijsverteringskanaal; buizen en lichaamsholten waarin het spijsverteringsproces plaatsvindt. In het maag-darmkanaal wordt het voedsel (de spijsbrij) voortgestuwd en knedend gemengd met de spijsverteringssappen door beweging van het spierweefsel van de darm (de peristaltiek).
Het voedsel legt bij de mens de volgende weg af: Mond; in de mond wordt het voedsel door het gebit in kleine brokjes vermalen en komt het voedsel in aanraking met speeksel. Hierin zitten bepaalde enzymen - zoals amylase - die al beginnen met het omzetten van voedsel naar voedingsstoffen. Amylase breekt zetmeel af. Hierdoor ontstaat maltose, een disacharide, die uiteindelijk weer omgezet zal worden in glucose. Slokdarm; de tussenroute van de mond naar de maag. Hier wordt verder niks verteerd of afgebroken. Maag; de maag trekt samen en maalt daardoor het eten fijn. Door het zure milieu dat hier heerst gaat een groot deel van de met het voedsel meegekomen bacteriën dood, en wordt het speekselamylase geïnactiveerd. De epitheelcellen in de maagwand produceren zoutzuur (maagzuur) en pepsinogeen, een pro-enzym. Onder invloed van zoutzuur wordt pepsinogeen omgezet in peptase, dat ervoor zorgt dat eiwitten omgezet kunnen worden in kortere polypeptiden. De maag zorgt verder voor de absorptie van alcohol en aspirine. Twaalfvingerige darm; sappen uit de alvleesklier neutraliseren de zure massa die uit de maag komt. Daarnaast zorgen de galzuren uit de galblaas voor het emulgeren van vetten zodat ze door lipase omgezet kunnen worden in vetzuren en glycerol. Dunne darm; in de dunne darm zitten de darmvlokken. Deze nemen voedingsstoffen op in het bloed. Dikke darm; de dikke darm neemt de laatste voedingsstoffen op, zoals galzouten, elektrolyten en water (9 liter, waarvan 1,5 liter uit de voeding). Endeldarm; laatste uiteinde van de dikke darm, verzamelplaats voor ontlasting. Anus; opening aan het eind van de endeldarm. Onverteerbare resten van de voeding en afvalproducten van de lever worden hier circa eenmaal per dag als ontlasting uit het lichaam verwijderd.
Trivia[bewerken] De term digestie is niet alleen een synoniem voor spijsvertering, maar wordt in de moleculaire biologie tevens gebruikt voor het fragmenteren van eiwitten met behulp van enzymen. Dit is een proces dat onder meer ook in de maag plaatsvindt.