Algemeen meervoudig stemrecht
Het algemeen meervoudig stemrecht bestond in België tussen 1893 en 1919. Hierdoor konden alle mannen boven de 25 jaar stemmen in verkiezingen. Iedere man had één stem. Als je veel bezittingen had of veel geld verdiende, kreeg je één of twee extra stemmen. Het algemeen meervoudig stemrecht was dus handig voor de bourgeoisie (de bezittende klasse). Zij hadden door de stemmen meer invloed op de politiek.
Vóór 1893 bestond in België het censuskiesrecht. Dit betekende dat je een bepaald vermogen of inkomen moest hebben om überhaupt te kunnen stemmen. Veel arbeiders en boeren konden hierdoor niet stemmen. Handelaren, grootgrondbezitters, edelen, fabriekseigenaars etc. kunnen weer wel stemmen. Hierdoor waren de arbeiders niet vertegenwoordigd. De Belgische Werkliedenpartij (BWP) had nog geen eens zetels in het parlement. De BWP en vakbonden streden samen vóór stemrecht voor alle inwoners. Na een algemene staking in 1893 besloten de Liberale Partij en de Katholieke Partij om het algemeen meervoudig stemrecht in te voeren.
Het algemeen meervoudig stemrecht was een compromis tussen de eisen van de arbeiders en de angst van de machthebbers. Iedere man boven de 25 jaar kon stemmen. Hierdoor waren er 850.000 "eenvoudige stemmers". Zij hadden maar één stem, aangezien zij geen vermogen of scholing hadden gehad. Daarnaast waren er 1.240.000 "meervoudige stemmers". Zij kregen twee of drie stemmen. De meervoudige stemmers hadden hierdoor meer invloed op de politiek dan de enkelvoudige stemmers. Dit waren vooral mensen die vóór 1893 al konden stemmen. Tijdens de verkiezingen 1894 werd dit systeem voor het eerst gebruikt. Het nieuwe kiesstelsel zorgde ervoor dat de Liberale Partij veel van zijn zetels verloor. De Katholieke Partij won juist veel zetels. De Belgische Werkliedenpartij kwam voor het eerst in het parlement.
Het nieuwe systeem werd als oneerlijk gezien door de Belgische Werkliedenpartij, aangezien sommige mensen meer invloed hadden dan anderen. Hierdoor waren kiezers niet gelijk. Samen met de Liberale Partij pleitten zij voor de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht. Dit lukte in 1919. Toen werd ook de kiesleeftijd verlaagd naar 21 jaar. Pas de Tweede Wereldoorlog konden ook vrouwen stemmen.