Februarirevolutie: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
== Voorgeschiedenis == |
== Voorgeschiedenis == |
||
| − | De tsaar van Rusland, Nicolaas de Tweede, was rijk en had alle macht. Het Russische parlement dat in 1905 was opgericht, de [[Doema]], had weinig te vertellen. 80% Van de Russische bevolking was boer en hun grond bracht weinig op, omdat de grootgrondbezitters niet investeerden in de landbouw. Ook moesten ze een groot deel van hun oogst afstaan aan de [[ |
+ | De tsaar van Rusland, Nicolaas de Tweede, was rijk en had alle macht. Het Russische parlement dat in 1905 was opgericht, de [[Doema]], had weinig te vertellen. 80% Van de Russische bevolking was boer en hun grond bracht weinig op, omdat de grootgrondbezitters niet investeerden in de landbouw. Ook moesten ze een groot deel van hun oogst afstaan aan de edelman. De arbeiders in de industrie maakten lange dagen (meer dan 12 uur per dag) maar verdienden weinig. Mensen die de boeren en arbeiders wilden helpen, werden gearresteerd of naar werkkampen in [[Siberië]] gestuurd, waar ze crepeerden. Het Russische leger verloor steeds meer gebied aan de [[Duitsland|Duitsers]] tijdens de [[Eerste Wereldoorlog]] en de Duitsers trokken steeds verder Rusland binnen. Dit had tot gevolg dat er veel landbouwgrond en dus ook meer voedsel verloren ging. Er ontstonden voedseltekorten. De bevolking wilde dat Rusland zou stoppen met de oorlog, maar de tsaar bleef doorvechten. |
Versie van 25 nov 2014 18:29
De Februarirevolutie was een revolutie in Rusland van het Russische volk tegen het regime van tsaar Nicolaas de Tweede. Het vond plaats in februari 1917 en vormde het eerste deel van de Russische Revolutie. Toen de tsaar was afgezet kwam de Voorlopige Regering voor hem in de plaats.
Voorgeschiedenis
De tsaar van Rusland, Nicolaas de Tweede, was rijk en had alle macht. Het Russische parlement dat in 1905 was opgericht, de Doema, had weinig te vertellen. 80% Van de Russische bevolking was boer en hun grond bracht weinig op, omdat de grootgrondbezitters niet investeerden in de landbouw. Ook moesten ze een groot deel van hun oogst afstaan aan de edelman. De arbeiders in de industrie maakten lange dagen (meer dan 12 uur per dag) maar verdienden weinig. Mensen die de boeren en arbeiders wilden helpen, werden gearresteerd of naar werkkampen in Siberië gestuurd, waar ze crepeerden. Het Russische leger verloor steeds meer gebied aan de Duitsers tijdens de Eerste Wereldoorlog en de Duitsers trokken steeds verder Rusland binnen. Dit had tot gevolg dat er veel landbouwgrond en dus ook meer voedsel verloren ging. Er ontstonden voedseltekorten. De bevolking wilde dat Rusland zou stoppen met de oorlog, maar de tsaar bleef doorvechten.