Jacques Brel

Jacques Romain Georges Brel (Schaarbeek (Brussel), 8 april 1929 - Bobigny (Parijs), 9 oktober 1978) was een Begische zanger die voornamelijk Franstalige liedjes zong. Hij zong ook een klein beetje in het Vlaams. Hij was zanger, componist en tekstschrijver. Later werd hij acteur en regisseur, in voornamelijk Franstalige films.

Bekendste Liedjes

• Ne me quitte pas (Laat me niet alleen / If you go away) (1959)
• Les Flamandes (1959)
• Marieke (1961)
• Le Moribond (Seasons in the sun) (1961)
• Le Plat Pays (Mijn vlakke land) (1962)
• Amsterdam (1964)
• La chanson des vieux amants (Liefde van later) (1967)
• Voir un ami pleurer (Een vriend zien huilen) (1977)

Trivia

• In zijn jeugd was Brel lid van de scouting. Zijn totemnaam was phoque hilarant ("grappige zeehond"). Volgens de scoutingtradities is de zeehond "bedrijvig", "vinnig" en "zwijgzaam".
• In "Asterix en de Belgen" verwijzen René Goscinny en Albert Uderzo naar Brel. Wanneer het Belgische stamhoofd Vandendomme met Asterix, Obelix en Abraracourcix door een typisch vlak Belgisch landschap wandelt, merkt hij in de Franse versie op: "...in mijn vlakke land zijn de enige bergen oppidums." (Een "oppidum" is een Latijnse heuvel) Dit is een verwijzing naar Brels "Le Plat Pays" (Het Vlakke Land), waarin hij kerken "de enige bergen in zijn vlakke land noemt." De grap werd in de Nederlandse vertaling echter niet in de context van Brel vertaald.