Richard Nixon

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Richard Nixon
Richard Nixon
Naam voluit	Richard Milhous Nixon
Geboren	9 januari 1913
Geboren te	Yorba Linda, Californië
Overleden	22 april 1994
Overleden te	New York City, New York
Gehuwd met	Pat Nixon
Relatie met
Partij	Republikeinse Partij
Religie	Quaker
Stroming
Functie	37e president van de Verenigde Staten
Aantreden	20 januari 1969
Aftreden	9 augustus 1974
Voorganger	Lyndon B. Johnson
Opvolger	Gerald Ford
Functie(s)
37e president van de Verenigde Staten 36e vicepresident van de Verenigde Staten Senator voor Californië Afgevaardigde voor Californië
Portaal Politiek

Richard Nixon (Yorba Linda (Californië), 9 januari 1913 – New York City (New York), 22 april 1994) was de 37ste president van de Verenigde Staten. Nixon was de opvolger van Lyndon B. Johnson en werd zelf door Gerald Ford opgevolgd. Nixon was eerder vicepresident onder Dwight D. Eisenhower. Hij is de enige president in de Amerikaanse geschiedenis die is afgetreden.

Nixon wilde eerst Eisenhower opvolgen als president, maar verloor de verkiezingen van 1960 van John F. Kennedy. In 1968 wist hij de verkiezingen te winnen en president te worden en nog eens een tweede termijn in 1972 te winnen. Het presidentschap van Nixon stond in het teken van de Vietnamoorlog, waar hij een einde aan maakte. Ook wist hij de relatie met de Sovjet-Unie te ontspannen en ging banden aan met de Volksrepubliek China. Nixon heeft daarnaast ook veel wetten gemaakt voor het beschermen van natuurgebieden en bedreigde diersoorten. Onder zijn presidentschap vonden de eerste maanlanding door Apollo 11 en de strijd tegen drugs plaats. In 1973 kwam het Watergateschandaal uit, waarbij Nixon achter een inbraak in het hoofdkantoor van de Democratische Partij zat om te zorgen dat hij werd herkozen. Dit schandaal zorgde ervoor dat Nixon uiteindelijk aftrad.

Na zijn aftreden werd hij opgevolgd door zijn vicepresident Gerald Ford, die zijn presidentschap afmaakte en werd opgevolgd door Jimmy Carter.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Nixon in 1930

Nixon werd geboren op 9 januari 1913 in het plaatsje Yorba Linda in Californië. Hij was de zoon van Francis en Hannah Nixon. Via zijn moeder is hij verre afstammeling van Thomas Cornell, een Engelse kolonist. Hierdoor was hij verre familie van Bill Gates en Jimmy Carter. Nixon had één oudere broer en drie jongere broers. De jongens waren allemaal naar Engelse koningen vernoemd. Richard was dan ook vernoemd naar de beroemde Engelse koning Richard Leeuwenhart. Nixon groeide op op de boerderij van zijn vader, die citroen kweekte. De familie was erg arm en Nixon had het hierdoor ook vrij zwaar. In 1922 moest zijn familie de boerderij opgeven en verhuisde naar Whittier in dezelfde staat. Hier opende zijn vader een tankstation met een winkel. In 1925 overleed een van de jongere broers van Nixon. Kort hierna werkt er een plekje in de longen van Nixon gevonden. De angst bestond dat hij tuberculose had, maar uiteindelijk bleek dit littekenweefsel te zijn (dat an sich niet schadelijk is). Zijn oudere broer zou een paar jaar later overlijden aan tuberculose.

Op school haalde Nixon goede cijfers. Hij speelde daarnaast voetbal en was goed in debatteren. Hoewel hij weinig voetbalwedstrijden speelde, wist hij wel voor zijn school prijzen voor debatten binnen te halen. Hiernaast hielp hij zijn vader ook nog eens met het bezorgen van groentes en het wassen van de auto. Hierdoor stond hij vaak om 4 uur 's ochtends op en deed dit alles voordat hij naar school ging. Nixon gaf hierdoor uiteindelijk voetbal op, toen zijn broer en moeder ziek werden. Nixon wist af te studeren en kreeg een studie aangeboden aan Harvard. Echter, Nixon kon het huis niet verlaten en was nodig in de winkel. Hierdoor volgde hij een opleiding in Whittier, die betaald werd door zijn oma. Naast zijn studie en werk deed hij nog aan basketbal en debatteren. Hierdoor stond hij bekend als harde werker. In 1933 verloofde Nixon zich op 20-jarige leeftijd met de dochter van een politiechef. Drie jaar later gingen ze echter weer uit elkaar. In 1934 studeerde Nixon af in geschiedenis en kreeg een studie aan Duke University aangeboden. Nixon nam deze aan en ging rechten studeren. In 1937 studeerde hij af.

Een familieportret

Vroege carrière en huwelijk

Na zijn afstuderen wilde Nixon eerst werken voor de FBI. Hoewel hij een brief had gestuurd, kreeg hij geen reactie. Later leerde hij dat hij aangenomen was, maar uiteindelijk niet gekozen werd door bezuinigingen. Nixon ging hierdoor werken als voor een notarissenbureau in Californië en handelde vooral zaken rondom erfenissen en bedrijven af. Hij werkte eerst in Whittier en opende later zijn eigen bureau in La Habra.

Tijdens een toneelvoorstelling ontmoette hij Pat Ryan, op wie hij meteen verliefd werd. Pat wees Nixon verschillende keren af, maar besloot uiteindelijk hem te daten in 1938. Na twee jaar besloten te trouwen. Hierna gingen ze op huwelijksreis naar Mexico en gingen wonen Whittier. Het paar kreeg twee dochters:

• Tricia
• Julie

In het leger

Nixon voert campagne voor de senaatsverkiezingen van 1950

In januari 1942 verhuisde het gezin naar Washington D.C. Nixon ging voor de overheid werken. Volgens Nixon zou dit met de aanval op Pearl Harbor te maken hebben, maar eigenlijk wilde Nixon een goed betaalde baan. Het gezin had namelijk te maken met armoede. Na vier maanden in Washington D.C. ging hij de marine in. In principe kwam Nixon niet in aanmerking voor de dienstplicht, vanwege zijn geloof en omdat hij bij de overheid werkte. Dit betekende dat hij niet verplicht was in het leger te dienen, maar besloot dit toch te doen. Nixon werd hierdoor naar de eilanden bij Indonesië gestuurd.

Hij uiteindelijk gepromoot tot luitenant-commendant in 1945 en stopte in 1946 met actief te dienen in de marine. Pas in 1966 stapte hij definitief uit het leger en was daardoor ook geen reserve meer.

In de politiek

Nixon wist in 1945 een zetel te vinden in het Huis van afgevaardigden van Californië. Na twee jaar maakte hij de overstap naar het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden. Nixon zou snel een van de bekendste politici in de Verenigde Staten worden. Nixon was lid van het zogeheten House Un-American Activities Committee. Dit is was een comité dat onderzoek deed naar burgers die banden hadden met fascistische of communistische landen. Op deze manier wilde men spionnen ontdekken. Dit comité was onderdeel van het McCarthyisme, de jacht op communisten. Nixon werkte ook mee aan de wet, die de Amerikaanse communistische partij verplichtte een lijst van leden bij te houden. Op deze manier kreeg men meer toezicht op de communisten. Nixon werd een van de bekendste vertegenwoordigers van McCarthyisme.

In 1950 wist hij senator te worden voor Californië. Nixon bleef zich inzetten voor de strijd tegen communisme in de Senaat samen met senator Joseph McCarthy. Daarnaast zette hij zich om van Alaska en Hawaï staten te maken, hulp aan India en Joegoslavië en leverde kritiek op president Harry S. Truman voor de Korea-oorlog.

Vicepresidentschap

Het debat tussen Nixon en Chroesjtsjov

Nadat Dwight D. Eisenhower president werd, werd Nixon zijn vicepresident. Nixon werd gekozen, aangezien hij populair was in Californië (de grootste staat van het land) en omdat hij fel tegen communisme was. Tijdens de campagne werd Nixon beschuldigt van corruptie, hoewel dit niet waar was. Nixon verdedigde zichzelf op live-tv. Dit was effectief. Als vicepresident kreeg Nixon meer taken dan zijn voorgangers. Zou was hij aanwezig bij bijna alle vergaderingen van de regering en de nationale veiligheidsraad. Ook bracht hij veel buitenlandse bezoeken. Toen Eisenhower een hartaanval kreeg nam Nixon zijn taken voor zes weken over. Later werd het 25e amendement aangenomen, dat officieel vastlegde dat de vicepresident de taken van de president tijdelijk kon overnemen wanneer deze ziek werd, werd geopereerd of niet in staat was het land te besturen. Dit werd later gebruikt tijdens de operaties die Eisenhower onderging. Toen voerde Nixon tijdelijk de taken van Eisenhower uit.

Tijdens een tour door Zuid-Amerika in 1958 werd de auto waarin Nixon en zijn vrouw zaten aangevallen door anti-Amerikaanse demonstranten. Volgens Nixon waren de demonstranten deel van een communistisch complot. In 1959 ging Nixon naar de Sovjet-Unie waar hij Sovjetleider Nikita Chroesjtsjov ontmoette bij de opening van de American National Convention. Op deze beurs waren luxe Amerikaanse keukens aanwezig. De twee mannen hebben vervolgens gedebatteerd over wat beter was, de Amerikaanse keuken of de Sovjet-keuken. Dit kwam neer op een debat over kapitalisme en communisme.

Verkiezingen van 1960 en nasleep

Verkiezingsuitslag van 1960

Na twee termijnen kon Eisenhower zich niet meer verkiesbaar stellen. Vervolgens nomineerde de Republikeinse Partij Nixon als presidentskandidaat voor de verkiezingen van 1960. Nixon koos Henry Cabot Lodge Jr. als zijn running mate. Hij na het op tegen de Democratische presidentskandidaat John F. Kennedy. Nixon dacht de verkiezingen makkelijk te kunnen winnen. Hij wilde namelijk meevaren op het succes van Eisenhowers presidentsschap en beloofde zijn beleid voort te zetten. Aan het einde van Eisenhowers presidentschap ontstonden er echter protesten over de rassensegregatie in de Verenigde Staten. Daarnaast was er ook een jongere generatie, die een nieuw iemand wilde. Nixon en Kennedy debatteerden met elkaar en voor het eerst werden deze presidentsdebatten op televisie uitgezonden. Toentertijd was het noodzakelijk om make-up op te doen, vanwege de belichting. Kennedy verbleef echter in het zuiden van de Verenigde Staten en had hierdoor een bruinere huid gekregen door de zon. Hierdoor had hij geen make-up nodig. Nixon wilde hierdoor ook geen make-up. Het resultaat was dat Nixon er erg ziekelijk uitzag op televisie. Daarnaast kwam hij niet goed uit zijn woorden. Kennedy deed het een stuk beter in het debat.

Waarschijnlijk heeft dit meegespeeld tijdens de verkiezingen. Kennedy won de verkiezingen met een klein verschil; Kennedy had 303 kiesmannen terwijl Nixon er 219 had. Als je kijkt naar de popular vote won Kennedy met slechts 0,2% verschil. Nixon verklaarde dat de verkiezingen in Texas en Illinois gefraudeerd waren. Dit leidde tot veel controverse of de verkiezingen wel eerlijk waren verlopen. Nixon gaf dit uiteindelijk op en keerde terug naar Californië. Kennedy werd beëdigd tot president. Na zijn vicepresidentschap schreef Nixon een biografie over zijn periode als vicepresident. In 1962 probeerde hij gouverneur van Californië te worden, maar verloor van Pat Brown. Hierna maakte hij een reis door Europa met zijn familie. In 1964 besloot hij om zich niet verkiesbaar te stellen. Na de dood van Kennedy geloofde hij dat het enorm moeilijk zou worden om van Lyndon B. Johnson te winnen. Nixon had gelijk, aangezien de Democraten met grote meerderheid wonnen. Doordat hij zich niet verkiesbaar had gesteld, kreeg hij hiervan niet de schuld van de Republikeinen. Nixon ging zich vervolgens meer focussen op zijn carrière.

Presidentschap

Eerste termijn

Na zijn dieptepunt in 1962, deed hij opnieuw een poging president te worden. Democraat president Lyndon B. Johnson had zich teruggetrokken, dus streed hij tegen Hubert Humphrey. Nixon won en werd president. In zijn ambtstermijn probeerde hij de vredesonderhandelingen met Noord-Vietnam op gang te brengen, wat maar moeizaam ging. Tijdens Nixons presidentschap kwam wel langzamerhand het einde van de Koude Oorlog in zicht, evenals het einde van de Vietnamoorlog.

Verdere belangrijke daden

• Oprichting van de Environmental Protection Agency, een agentschap ter bescherming van de menselijke gezondheid en omgeving.
• Oprichting van de Drug Enforcement Administration, een agentschap ter bestrijding van de illegale verspreiding van verdovende middelen.
• De terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Vietnam.
• De start van het Spaceshuttleprogramma.

Watergateschandaal

Zie Watergateschandaal voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

In zijn tweede ambtstermijn belandde Nixon bijna in de gevangenis. Tijdens eerdere verkiezingen had hij met het Watergateschandaal zijn neus in criminele zaken gestoken. Zijn politieke positie in het presidentschap was voor hem, en het volk, niet langer houdbaar. In 1973 brak de ellende helemaal los, die ook in het Witte Huis voelbaar was. Nixon moest noodgedwongen ontslag nemen.

Zijn vicepresident, Gerald Ford, volgde hem op. Ford verleende hem gratie, zodat Nixon niet naar de gevangenis hoefde. Nixons belangrijkste adviseurs kregen geen gratie en werden wel gearresteerd.

Latere leven

Nixon wist na zijn presidentschap zijn reputatie nog een beetje te herstellen en stond bekend als een gerespecteerd staatshoofd. Richard Nixon maakte nog enkele reizen, voordat hij op 81-jarige leeftijd in 1994 overleed aan een beroerte.

Nagedachtenis en reputatie

Imago

Richard Nixon Presidential Library and Museum

Richard Nixons presidentschap wordt vaak enkel herinnert door het Watergateschandaal. Het Watergateschandaal (samen met de Pentagon Papers) zorgde ervoor dat veel Amerikanen minder vertrouwen kregen in de politiek. Vaak wordt het schandaal gezien als een dieptepunt. Nixons presidentschap wordt vaak alleen daarop afgerekend, maar onder Nixon gebeurde er nog meer. Nixon was verantwoordelijk voor veel wetten omtrent natuur- en milieubescherming, zorgde voor een uitbreiding van het Great Society-programma van zijn voorganger en maakte een einde aan de onpopulaire Vietnamoorlog. Nixons Southern Strategy wordt soms gezien als het begin van het Republikeins maken van de Zuidelijke Staten. Het zuidwesten van de Verenigde Staten was voorheen erg Democratisch, maar Nixon wist ze over te halen tot de Republikeinse Partij. Dit is later herhaald door andere Republikeinse presidentskandidaten herhaald en het zuidwesten gaat nu bijna altijd naar de Republikeinse Partij. Een gedeelte van de Democraten zag Nixon ook als gematigd persoon en Nixon had ook Democratische standpunten (zoals met sociale zekerheid). Het rechtse gedeelte van de Republikeinen zag hem echter als te gematigd, mede doordat hij de overheid uitbreidde. Zij stichtten uiteindelijk de Libertarische Partij. Daarnaast krijgt Nixons presidentschap vaak kritiek vanwege het aanhalen van de banden met de Volksrepubliek China en dat te erkennen als het "echte China" (i.p.v. Taiwan).

Voor het Watergateschandaal werd Nixon nog gezien als een redelijke president. Na het schandaal zakte zijn populariteit in en was er een mogelijkheid dat hij zou worden afgezet. Zover is het nooit gekomen, aangezien Nixon voor de afzettingsprocedure opstapte. Hoewel Nixon misdaden heeft gepleegd, kreeg hij een pardon van Gerald Ford waardoor hij niet veroordeeld kon worden. Het schandaal vernietigde Nixons imago en werd later ook gebruikt door zowel voor- als tegenstanders tijdens de afzettingsprocedures tegen Bill Clinton en Donald Trump. Het schandaal verminderde de macht van de president, wat pas na de aanslagen op 11 september 2001 hersteld werd.

Monumenten en vernoemingen

• De Richard Nixon Foundation
• Richard Nixon Presidential Library and Museum in Yorba Linda, Californië

Daarnaast zijn nog veel films gemaakt over het leven van Nixon, die zich vaak richten op het Watergateschandaal. Voorbeelden zijn All the President's Man (1976), The Final Days (1989), Nixon (1995) en Elvis & Nixon (2016). In de televisieserie Futurama, dat zich afspeelt in de verre toekomst, is Nixon president van de "Verenigde Staten van de Wereld". Net als andere voormalige presidenten (en andere historische figuren) heeft Nixon enkel zijn hoofd nog (waardoor hij zich meer dan twee termijnen verkiesbaar kan stellen).