Slag bij Tannenberg (1914)
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De slag bij Tannenberg is een van de grootste veldslagen in de Eerste Wereldoorlog. De veldslag vond plaats aan het Oostfront. Hierin werd het Russische 2de leger volledig vernietigd en de bevelvoerder, Alexander Samsonov, pleegde na de veldslag zelfmoord.
Wat vooraf ging
Moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk
Zie Moord op Frans Ferdinand van Oostenrijk voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Op 28 juni 1914 werd de Oostenrijks-Hongaarse troonopvolger in Sarajevo in Bosnië-Herzegovina neergeschoten door de Bosnisch-Servische student Gavrilo Pincip. Aangenzien Princip een Servische nationaliteit had werd Servië voor de moord aansprakelijk gesteld. Een maand later, op 28 juli 1914, stuurde Oostenrijk-Hongarije een oorlogsverklaring naar Servië maar dit werd door Servië verworpen.
Kettingreactie
Dit veroorzaakte meteen een kettingreactie: Servië had als bondgenoot het Russische keizerrijk en die was dan weer lid van de Triple Entente, een bondgenootschap tussen het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en het Russische keizerrijk. Oostenrijk-Hongarije was op zijn beurt weer bondgenootschap van het Duitse keizerrijk en Italië, hoewel Italië zich tot 1917 van de oorlog afzijdig hield.
Oostfront
Zie Oostfront (Eerste Wereldoorlog) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Het Russische eerste leger met als commandant Pavel Rennenkampf viel op 2 augustus 1914 het Duitse rijk binnen en begon op 17 augustus 1914 met de opmars. Ook het Russische tweede leger met als commandant Alexander Samsonov viel twee dagen later Duitsland binnen. De Duitsers trokken aanvankelijk terug maar deden dan toch tegenaanvallen. De Slag bij Gumbinnen werd tactisch door de Russen gewonnen. En, met nieuwe commandanten, werd nu ook het tweede leger aangevallen.
Voorbereidingen voor de slag
Duitse kant
Het plan
Toen de nieuwe commandanten Paul von Hindenburg en Erich Ludendorff aankwamen, maakten ze von Prittwitz' beslissing om terug te trekken meteen ongedaan. Aangezien de Russen nogal traag marcheerden hadden ze even de tijd om een aanvalsplan te bedenken. De eerste die met een plan afkwam was Maxiliam Hoffman, Prittwitz' tactische assistent. Hij stelde voor om de cavalerie als een "scherm" voor de rivier de Vistula te zetten (de Duitse stelling). Hij kende Rennenkampf, die geen goede relatie had met Samsonov. Samsonov had al eerder geklaagd over de strategie van Rennekampf bij de Slag bij Mudken in 1905. Hij was er zeker van dat Rennenkampf niet geneigd zou zijn om Samsonov te hulp te komen zonder daar eerst een gegronde reden voor te hebben.
Voorbereidingen
Het Duitse 1ste korps onder leiding van Hermann von François werd ondertussen per spoor naar de uiterst zuidwestelijke puntje van Samsonov's linkerflank gebracht om zo te voet de flank aan te vallen. Het Duitse 4de korps moest bij de Vistula blijven voor het geval Samsonov naar het noorden zou oprukken.
Russische kant
Aangezien de slechte Russische communicatie wist Samsonov niet dat Rennenkampf zou wachten om te hergroeperen na de Slag bij Gumbinnen. Samsonov veronderstelde dat Rennenkampf's troepen nog steeds in het zuidwesten aan het oprukken waren.