Socialistische Partij (Nederland)
| Socialistische Partij (SP) | |
|
| |
|---|---|
| Oprichting | oktober 1971 |
| Actief in |  Nederland
|
| Stroming | socialisme |
| Partijleider | Emile Roemer |
| Partijvoorzitter | Ron Meyer |
| Fractievoorzitters | |
| - Tweede Kamer | Emile Roemer |
| - Eerste Kamer | Tiny Kox |
| - Europees Parlement | Dennis de Jong |
| Zetels | |
| - Tweede Kamer | 15 |
| - Eerste Kamer | 8 |
| - Europees Parlement | 2 |
Portaal  Politiek
| |
_Logo.svg){kind=logo}
De Socialistische Partij, afgekort SP, is een Nederlandse politieke partij. De SP wordt beschouwd als de meest linkse partij van Nederland. De leider van de partij is Emile Roemer.
Tussen 1972 en 1993 heette de partij de Socialistiese Partij.
De SP is, zoals eerder gezegd, een linkse partij. Dit houdt in dat de SP voor een grote overheid is, die zorgt dat alles eerlijk verdeeld is. De SP onderscheidt zich van andere linkse partijen, omdat het tegen de Europese Unie is.
Geschiedenis
Ontstaan
Nederland had ooit een communistische partij, de Communistische Partij van Nederland (CPN). Twee bestuurders uit deze partij vertellen in 1963 aan de krant De Waarheid, dat er tussen China en de Sovjet-Unie een scheiding heeft plaats gevonden in de aanhangers van de het communisme. De CPN koos de kant van de Sovjet-Unie, maar twee communisten waren het hier absoluut niet mee eens. Zij waren voor de Chinezen en richtte een centrum op (Marxistisch-Leninistisch Centrum Nederland). Dit centrum was opgericht naar de ideeën van Mao Zedong, een belangrijke Chinese politicus. De twee communisten werden hierdoor uit de CPN gezet. Uiteindelijk ging de Binnenlandse Veiligheidsdienst zich hier ook mee bemoeien. Deze dienst hielp de twee communisten om een grote partij te stichten. Zo hoopte de dienst dat de CPN het moeilijker zou krijgen. De dienst had namelijk een infiltrant in de partij. Deze infiltrant werkte eerst bij de afdeling in Amsterdam en uiteindelijk werd hij lid van het partijbestuur. De infiltrant werd in 1968 ontmaskerd.
In 1970 viel het centrum uit een. Er kwamen twee nieuwe partijen, de Kommunistiese Eenheidsbeweging Nederland en de Marxistisch-Leninistische Partij van Nederland. De twee communisten van de CPN (Monjé en Schrevel) zaten in de Kommunistiese Eenheidsbeweging Nederland. Monjé was officieel niet actief binnen de partij, maar hield in feiten de hele partij draaiende. In 1971 reisde hij naar China en kreeg daar geld voor de aanschaf van een drukpers. Monjé stapte in 1971 af de partij en richtte een nieuwe partij op, de Kommunistiese Partij Nederland/Marxisties Leninisties. In 1972 werd de naam veranderd in Socialitiese Partij, geschreven zoals je het uitgespreekt, en in 1976 kocht de partij een pand in Rotterdam. Aan het eind van de jaren 70 had de partij zo'n duizend leden.