Space Shuttle: verschil tussen versies
k (clean up, typos fixed: satteliet → satelliet (2)) |
k (→Rampen) |
||
| (3 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Space Shuttle Columbia launching.jpg|300px|right|thumb|De eerste Space Shuttle.]] |
[[Bestand:Space Shuttle Columbia launching.jpg|300px|right|thumb|De eerste Space Shuttle.]] |
||
Een '''Space Shuttle''' is een type raket uit de [[Verenigde Staten]]. Die is inmiddels gepensioneerd en was in die tijd de enige raket die mensen kon vervoeren. De meeste niet-Amerikaanse astronauten hebben wel eens een spaceshuttle-vlucht meegemaakt. |
Een '''Space Shuttle''' is een type raket uit de [[Verenigde Staten]]. Die is inmiddels gepensioneerd en was in die tijd de enige raket die mensen kon vervoeren. De meeste niet-Amerikaanse astronauten hebben wel eens een spaceshuttle-vlucht meegemaakt. |
||
| + | |||
| + | NASA heeft in totaal vijf ruimtewaardige spaceshuttles laten bouwen: ''Atlantis'', ''Challenger'', ''Columbia'', ''Discovery'' en ''Endeavour''. Daarnaast liet NASA ook drie niet-ruimtewaardige spaceshuttles bouwen: ''Enterprise'', ''Explorer'' en ''Pathfinder''. |
||
== Verloop van de vlucht == |
== Verloop van de vlucht == |
||
| − | === Stap 1:Lancering === |
+ | === Stap 1: Lancering === |
De Space Shuttle stijgt op en de twee zijraketten geven voldoende brandstof om aan de zwaartekracht te ontsnappen. De "orbiter", het deel dat op een vliegtuig lijkt verbruikt geen brandstof, want het gebruikt brandstof van de grote oranje brandstoftank omdat hij zelf veel brandstof nodig heeft voor in de ruimte. |
De Space Shuttle stijgt op en de twee zijraketten geven voldoende brandstof om aan de zwaartekracht te ontsnappen. De "orbiter", het deel dat op een vliegtuig lijkt verbruikt geen brandstof, want het gebruikt brandstof van de grote oranje brandstoftank omdat hij zelf veel brandstof nodig heeft voor in de ruimte. |
||
| − | === Stap 2:Startraketten afwerpen === |
+ | === Stap 2: Startraketten afwerpen === |
Nadat de brandstof in de startraketten van de Space Shuttle op is, worden ze afgeworpen en vallen ze met parachuttes in zee. Hierna worden ze opgepikt met een boot of helikopter en gericycled voor andere missies. |
Nadat de brandstof in de startraketten van de Space Shuttle op is, worden ze afgeworpen en vallen ze met parachuttes in zee. Hierna worden ze opgepikt met een boot of helikopter en gericycled voor andere missies. |
||
| − | === Stap 3:Brandstoftank afwerpen === |
+ | === Stap 3: Brandstoftank afwerpen === |
De grote brandstoftank wordt afgeworpen nadat de grote hoeveelheid zuurstof op is. De brandstoftank valt ook in zee maar is na 1 keer niet meer bruikbaar. |
De grote brandstoftank wordt afgeworpen nadat de grote hoeveelheid zuurstof op is. De brandstoftank valt ook in zee maar is na 1 keer niet meer bruikbaar. |
||
| − | === Stap 4:De ruimte bereiken === |
+ | === Stap 4: De ruimte bereiken === |
De orbiter is het laatste deel dat overblijft. De orbiter brengt zichzelf met zijn eigen motoren naar de ruimte. Eens het daar is, heeft het zijn motoren niet zo veel meer nodig. |
De orbiter is het laatste deel dat overblijft. De orbiter brengt zichzelf met zijn eigen motoren naar de ruimte. Eens het daar is, heeft het zijn motoren niet zo veel meer nodig. |
||
| − | === Stap 5:De missie uitvoeren === |
+ | === Stap 5: De missie uitvoeren === |
Eens de raket in de ruimte is, kan het zijn missie uitvoeren. In het midden van de orbiter zit de vracht. Meestal is dat een satelliet. Met de grote grijparm van de Space Shuttle kan de satelliet in zijn baan gebracht worden. |
Eens de raket in de ruimte is, kan het zijn missie uitvoeren. In het midden van de orbiter zit de vracht. Meestal is dat een satelliet. Met de grote grijparm van de Space Shuttle kan de satelliet in zijn baan gebracht worden. |
||
| − | === Stap 6:Vertragen === |
+ | === Stap 6: Vertragen === |
In de ruimte wordt de orbiter ondersteboven gebracht om te vertragen. Als hij op de goede plaats is, kan hij zich terug omdraaien en de dampkring binnengaan. |
In de ruimte wordt de orbiter ondersteboven gebracht om te vertragen. Als hij op de goede plaats is, kan hij zich terug omdraaien en de dampkring binnengaan. |
||
| − | === Stap 7:Terugkeer === |
+ | === Stap 7: Terugkeer === |
De Space Shuttle vliegt terug de dampkring in. Dit is het moeilijkste en gevaarlijkste deel van de vlucht. Dit wordt dan ook van de aarde bestuurd. De onderkant van de Space shuttle is bedenkt met hittebestendige tegels die temperaturen tot 1260 °C kunnen tegenhouden. De Space shuttle moet precies in een hoek van 40° de dampkring binnenvliegen. Als hij 1° meer of minder draait, brandt de hele space shuttle op. |
De Space Shuttle vliegt terug de dampkring in. Dit is het moeilijkste en gevaarlijkste deel van de vlucht. Dit wordt dan ook van de aarde bestuurd. De onderkant van de Space shuttle is bedenkt met hittebestendige tegels die temperaturen tot 1260 °C kunnen tegenhouden. De Space shuttle moet precies in een hoek van 40° de dampkring binnenvliegen. Als hij 1° meer of minder draait, brandt de hele space shuttle op. |
||
| − | === Stap 8:Naar de landingsbaan === |
+ | === Stap 8: Naar de landingsbaan === |
Met de harde snelheid van de terugkeer uit de ruimte gaat de Space Shuttle naar de landingsbaan. Hij moet zo vroeg mogelijk landen om genoeg tijd te hebben om te remmen. |
Met de harde snelheid van de terugkeer uit de ruimte gaat de Space Shuttle naar de landingsbaan. Hij moet zo vroeg mogelijk landen om genoeg tijd te hebben om te remmen. |
||
| − | === Stap 9:Landen === |
+ | === Stap 9: Landen === |
De space Shuttle land bijna in het begin van de landingsbaan en wordt vertraagd met zijn eigen remmen en 3 parachuttes. |
De space Shuttle land bijna in het begin van de landingsbaan en wordt vertraagd met zijn eigen remmen en 3 parachuttes. |
||
| Regel 44: | Regel 46: | ||
De vierde Space Shuttle die de [[NASA]] deed opstijgen, de OV-104 Space Shuttle Atlantis. De Space Shuttle was genoemd naar de tweemaster die diende als onderzoeksschip van [[1930]] tot [[1966]]. De boot had 17 bemanningsleden en maximaal 5 wetenschappers die in het onderste deel van het schip onderzoek deden in twee laboratoria. |
De vierde Space Shuttle die de [[NASA]] deed opstijgen, de OV-104 Space Shuttle Atlantis. De Space Shuttle was genoemd naar de tweemaster die diende als onderzoeksschip van [[1930]] tot [[1966]]. De boot had 17 bemanningsleden en maximaal 5 wetenschappers die in het onderste deel van het schip onderzoek deden in twee laboratoria. |
||
| + | |||
| + | == Rampen == |
||
| + | [[Bestand:Challenger explosion.jpg|miniatuur|Explosie Challenger]] |
||
| + | In totaal, tot aan eind juli 2011, zijn er 135 missies gevlogen. Daarvan zijn er twee fataal afgelopen, waarbij alle bemanningsleden en passagiers om het leven kwamen. Op 28 januari 1986 explodeerde ''Challenger'' 73 seconden na de lancering, waarna er geen commerciële satellieten meer met een spaceshuttle vervoerd mochten worden. Op 1 februari 2003 verongelukte ''Columbia'' als gevolg van een beschadiging van het hitteschild, waardoor het ruimteschip de terugkeer in de atmosfeer niet overleefde. |
||
| + | |||
| + | De STS-135 vertrok op 8 juli en landde op 21 juli 2011. Daarmee kwam aan het ruim 30-jarig durende programma een einde. |
||
== Bronnen == |
== Bronnen == |
||
Huidige versie van 2 sep 2022 om 09:06
Een Space Shuttle is een type raket uit de Verenigde Staten. Die is inmiddels gepensioneerd en was in die tijd de enige raket die mensen kon vervoeren. De meeste niet-Amerikaanse astronauten hebben wel eens een spaceshuttle-vlucht meegemaakt.
NASA heeft in totaal vijf ruimtewaardige spaceshuttles laten bouwen: Atlantis, Challenger, Columbia, Discovery en Endeavour. Daarnaast liet NASA ook drie niet-ruimtewaardige spaceshuttles bouwen: Enterprise, Explorer en Pathfinder.
Verloop van de vlucht
Stap 1: Lancering
De Space Shuttle stijgt op en de twee zijraketten geven voldoende brandstof om aan de zwaartekracht te ontsnappen. De "orbiter", het deel dat op een vliegtuig lijkt verbruikt geen brandstof, want het gebruikt brandstof van de grote oranje brandstoftank omdat hij zelf veel brandstof nodig heeft voor in de ruimte.
Stap 2: Startraketten afwerpen
Nadat de brandstof in de startraketten van de Space Shuttle op is, worden ze afgeworpen en vallen ze met parachuttes in zee. Hierna worden ze opgepikt met een boot of helikopter en gericycled voor andere missies.
Stap 3: Brandstoftank afwerpen
De grote brandstoftank wordt afgeworpen nadat de grote hoeveelheid zuurstof op is. De brandstoftank valt ook in zee maar is na 1 keer niet meer bruikbaar.
Stap 4: De ruimte bereiken
De orbiter is het laatste deel dat overblijft. De orbiter brengt zichzelf met zijn eigen motoren naar de ruimte. Eens het daar is, heeft het zijn motoren niet zo veel meer nodig.
Stap 5: De missie uitvoeren
Eens de raket in de ruimte is, kan het zijn missie uitvoeren. In het midden van de orbiter zit de vracht. Meestal is dat een satelliet. Met de grote grijparm van de Space Shuttle kan de satelliet in zijn baan gebracht worden.
Stap 6: Vertragen
In de ruimte wordt de orbiter ondersteboven gebracht om te vertragen. Als hij op de goede plaats is, kan hij zich terug omdraaien en de dampkring binnengaan.
Stap 7: Terugkeer
De Space Shuttle vliegt terug de dampkring in. Dit is het moeilijkste en gevaarlijkste deel van de vlucht. Dit wordt dan ook van de aarde bestuurd. De onderkant van de Space shuttle is bedenkt met hittebestendige tegels die temperaturen tot 1260 °C kunnen tegenhouden. De Space shuttle moet precies in een hoek van 40° de dampkring binnenvliegen. Als hij 1° meer of minder draait, brandt de hele space shuttle op.
Stap 8: Naar de landingsbaan
Met de harde snelheid van de terugkeer uit de ruimte gaat de Space Shuttle naar de landingsbaan. Hij moet zo vroeg mogelijk landen om genoeg tijd te hebben om te remmen.
Stap 9: Landen
De space Shuttle land bijna in het begin van de landingsbaan en wordt vertraagd met zijn eigen remmen en 3 parachuttes.
Space Shuttle Atlantis
De vierde Space Shuttle die de NASA deed opstijgen, de OV-104 Space Shuttle Atlantis. De Space Shuttle was genoemd naar de tweemaster die diende als onderzoeksschip van 1930 tot 1966. De boot had 17 bemanningsleden en maximaal 5 wetenschappers die in het onderste deel van het schip onderzoek deden in twee laboratoria.
Rampen
In totaal, tot aan eind juli 2011, zijn er 135 missies gevlogen. Daarvan zijn er twee fataal afgelopen, waarbij alle bemanningsleden en passagiers om het leven kwamen. Op 28 januari 1986 explodeerde Challenger 73 seconden na de lancering, waarna er geen commerciële satellieten meer met een spaceshuttle vervoerd mochten worden. Op 1 februari 2003 verongelukte Columbia als gevolg van een beschadiging van het hitteschild, waardoor het ruimteschip de terugkeer in de atmosfeer niet overleefde.
De STS-135 vertrok op 8 juli en landde op 21 juli 2011. Daarmee kwam aan het ruim 30-jarig durende programma een einde.