Verenigd Koninkrijk der Nederlanden
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
Het Verenigd koninkrijk der Nederlanden, in het frans Royaume des Belgiques, was een voorganger van het Koninkrijk der Nederlanden. Toen bestond het uit Nederland, België en Luxemburg. De koning van de Nederlanden was koning Willem I. Die had toen de macht. Ook veranderde hij het volkslied van het Wilhelmus in Wien Neêrlands bloed wat ongeveer betekend: Ik ben van Nederlands bloed. Het koninkrijk had twee hoofdsteden, dit waren Amsterdam en Brussel.
Geschiedenis
Ontstaan
België, Nederland en Luxemburg waren gescheiden landen. Nederland heette het Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden, België heette de Verenigde Nederlandse Staten en Luxemburg bestond nog niet. Tijdens het Eerste Franse Keizerrijk kwam Napoleon Bonaparte aan de macht. Napoleon nam België en Luxemburg in, net als andere gebieden in Europa. Met Nederland wachtte hij. In Nederland was een stadhouder aan de macht. Nederland was officieel een republiek, maar een kleine groep mensen beslisde maar. De ideeën van de Franse Revolutie bereikte ook Nederland. De stadhouder vluchtte naar Engeland en Nederland werd een republiek, met de naam het Bataafse Republiek. Later werd dit het Bataafs Gemenebest. Ook ging het niet goed met Nederland. Napoleon gaf zijn broer de opdracht het land te besturen, onder de naam Koninkrijk Holland. Uiteindelijk vond Napoleon dat zijn broer niet goed zijn werkt deed en werd Nederland ook ingenomen. In 1813 werden de landen onafhankelijk. Omdat Nederland meehielp bij het verdrijven van de Fransen uit Nederland, kreeg Nederland de landen België en Luxemburg als een soort cadeau. De Nederlanders vonden dat de republieken niet werkten. Ze wilden een nieuwe stadhouder, zoals bij het republiek der 7 verenigde Nederlanden. Maar dit kon niet, want de laatste stadhouder Willem V van Oranje was al overleden. Daarom werd zijn oudste zoon koning. Dit was Willem Frederik.
Willem I
Toen Willem Frederik aan kwam in Scheveningen werd hij soeverein vorst. Dit wil zeggen dat hij een soort koning was, maar dan net even wat anders. Nederland heette daarom Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden. Dit bestond maar tot en met 16 maart 1815. Op 15 februari 1814 besprak België met Engeland over bondgenoten te worden. Hierdoor zou Engeland, dat veel sterker was, België beschermen. Engeland had als idee om Nederland en België te verenigen tot één land, het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. Zo ontstond het koninkrijk dus. Willem I werd de koning of soeverein vorst van het koninkrijk. Tijdens een vergadering van het Congres van Wenen werd Willem officieel koning. Dit gebeurde op 13 februari 1815. Op 16 maart 1815 werd Willem I gekroond tot koning. Hij zou niet alleen koning worden vanj Nederland, maar ook van België en Luxemburg.
Een paar weken later ontsnapte Napoleon uit de gevangenis van Elba. In Frankrijk werd hij opnieuw keizer. In België bij het plaatsje Waterloo kwam er een grote veldslag, de Slag van Waterloo. De Nederlanden stuurden ook legers naar de veldslag. Willem I was er zelf niet bij en bleef achter op Paleis Het Loo. Zijn zoon Willem II vocht wel mee. In de veldslag werd Napoleon officieel verslagen en verbannen naar het eiland Sint-Helena. Het winnen van de veldslag maakte Willem I als vorst heel populair. Er kwam een speciale feestdag waar de slag op werd gevierd, Waterloodag. Waterloodag was de eerste officiële nationale feestdag in Nederland. Later werd deze vervangen door Koninginnedag.