Klein waterhoen
| Klein waterhoen Zapornia parva | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Niet bedreigd | |||
| Leefgebied | Europa, China en Afrika, trekken van (groen) broedgebied naar (blauw) leefgebied | ||
| Leefomgeving | Moerassen en rietranden | ||
| Behoort tot de | Rallen, koeten en waterhoentjes | ||
|
| |||
| |||
.jpg)
Het klein waterhoen (Zapornia parva) is een vogel uit de familie van de Rallen, koeten en waterhoentjes. Het is een zeer kleine watervogel uit de rallen, koeten en waterhoentjes-familie Rallidae. Parva is Latijn voor "klein".
Zijn broedgebied zijn rietvelden in Europa, voornamelijk in het oosten, en net in West-Azië. Deze soort is migrerend (trekkend) en overwintert in Noord-Afrika.
Met een lengte van 17-19 cm zijn ze iets kleiner dan de gevlekte rallen, waarvan ze gemakkelijk te onderscheiden zijn door het ontbreken van donkere strepen en witte vlekken op de flanken. De kleine waterhoen heeft een korte rechte snavel, geel met een rode basis. Ze hebben groene poten met lange tenen en een korte staart die aan de onderkant zwart-wit gestreept is. In tegenstelling tot andere porseleinhoenen (Porzana porzana), heeft deze soort een sterk verschil tussen de mannetjes en de vrouwtjes: volwassen mannetjes hebben voornamelijk bruine bovendelen en een blauwgrijs gezicht en onderzijde. Ze lijken op de moerasporseleinhoen (Porzana pusilla), die sterk versperde flanken heeft en iets kleiner is. Vrouwtjes hebben een bleekgele buik en zijn alleen grijs op het gezicht; ze lijken meer op de Geelbuikporseleinhoen (Porzana flaviventer) van de Amerikaanse tropen. Onvolwassen kleine waterhoenen lijken op het vrouwtje, maar hebben een wit gezicht en witte borst. De donzige kuikens zijn zwart, zoals bij alle porseleinhoenen .
Deze vogels tasten met hun snavel in modder of ondiep water en pikken ook voedsel op door te zien. Ze eten voornamelijk insecten en waterdieren. Kleine waterhoenen zijn erg geheimzinnig in het broedseizoen en worden dan vooral gehoord in plaats van gezien. Ze kunnen gemakkelijker te zien zijn bij migratie (trekken). Het zijn dan luidruchtige vogels, met een keffende kua -roep. Ze nestelen op een droge plek in rietbegroeing en leggen 4–7 eieren.
De kleine waterhoen is een van de soorten waarop de Overeenkomst inzake de instandhouding van Afrikaans-Euraziatische trekkende watervogels ( AEWA ) van toepassing is. Komt ook in Nederland voor.