Otterspitsmuizen

Otterspitsmuizen Potamogalidae
Kwetsbaar
Leefgebied	Afrika ten zuiden van de Sahara
Leefomgeving	in en rond het water
Behoort tot de	Afrotheria
Portaal Biologie

Otterspitsmuizen (Potamogalidae), zijn een groep half waterdieren, die behoren tot de afrotheria (zoogdieren) die inheems zijn in Afrika ten zuiden van de Sahara. Ze zijn het nauwst verwant aan de tenreks van Madagaskar, waarvan wordt aangenomen dat ze zich ongeveer 47-53 miljoen jaar geleden van elkaar hebben afgesplitst.  Ze werden vroeger beschouwd als een onderfamilie van Tenrecidae.

Alle otterspitsmuizen zijn vleeseters en jagen op elk waterdier dat ze kunnen vinden met hun gevoelige snorharen, vooral insecten. Zoals hun gewone naam suggereert, vertonen ze een sterke, maar oppervlakkige gelijkenis met echte otters waarmee ze echter niet nauw verwant zijn, noch zijn ze nauw verwant aan echte spitsmuizen. Ze bewegen door het water door hun staart heen en weer te golven, vergelijkbaar met de bewegingen van een zwemmende krokodil.

Kenmerken

Otterspitsmuizen hebben kleine ogen en oren, in overeenstemming met de kenmerken van bijna alle spitsmuizen. Ze hebben een brede, platte snuit die grotendeels bedekt is met gevoelige snorharen en eindigt in een leerachtig kussentje. De randen van de achterpoten hebben huidfranjes en de tweede en derde teen zijn versmolten. Alle soorten otterspitsmuizen hebben een dichte, waterafstotende vacht.

Soorten

Slechts drie soorten otterspitsmuizen worden erkend. Hiervan heeft P. velox een zeer breed verspreidingsgebied of bereik, M. lamottei heeft een zeer beperkt bereik en M. ruwenzorii zit er tussenin.

Familie Potamogalidae

• Genus Micropotamogale (dwerg otterspitsmuizen)
  • Nimba otterspitsmuis (M. lamottei)
  • Ruwenzori otterspitsmuis (M. ruwenzorii)
• Geslacht Potamogale
  • Grote otterspitsmuis (P. velox)

Leefwijze

Ze bewonen tropische riviersystemen van Centraal- en West-Afrika en hebben een levensstijl in en rond het water die bestaat uit het foerageren van vissen, krabben en andere waterdieren, en rusten in holen aan de oever.

Als gevolg van stroperij, boskap en vernietiging van hun woongebieden nemen de otterspitsmuispopulaties af, en twee soorten staan ​​al op de lijst van bedreigde of bijna bedreigde soorten door de IUCN. Hun afgelegen levensstijl, lage dichtheid en laag aantal soorten verhinderden tot nu toe intensief onderzoek naar otterspitsmuizen, waardoor ze een van de minst bestudeerde zoogdierfamilies zijn.