Sophie Wilmès: verschil tussen versies
k (→top: fix HTML, replaced: <br> → <br /> (2)) |
(Update) |
||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
|voorganger = [[Charles Michel]] |
|voorganger = [[Charles Michel]] |
||
|opvolger = [[Alexander De Croo]] |
|opvolger = [[Alexander De Croo]] |
||
| − | |functie = Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij (2015-2019) <br /> Federaal minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en Federale Culturele Instellingen (2020- |
+ | |functie = Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij (2015-2019) <br /> Federaal minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en Federale Culturele Instellingen (2020-2022) <br /> Federaal vicepremier (2020-2022) |
}} |
}} |
||
'''Sophie Wilmès''' ([[Elsene]], 15 januari 1975) is een [[België|Belgisch]] politica. Wilmès trad op 27 oktober 2019 aan als opvolger van [[Charles Michel]]. De bedoeling was dat Wilmès zou aanblijven tot dat er een nieuwe regering gevormd was. Wilmès werd hiermee de eerste vrouwelijke premier van België. Ze is van de Waalse partij [[Mouvement Réformateur]]. |
'''Sophie Wilmès''' ([[Elsene]], 15 januari 1975) is een [[België|Belgisch]] politica. Wilmès trad op 27 oktober 2019 aan als opvolger van [[Charles Michel]]. De bedoeling was dat Wilmès zou aanblijven tot dat er een nieuwe regering gevormd was. Wilmès werd hiermee de eerste vrouwelijke premier van België. Ze is van de Waalse partij [[Mouvement Réformateur]]. |
||
| − | Wilmès was hiervoor al minister van Wetenschapsbeleid en Begroting in de regering van Michel. Op 1 oktober 2020 werd Wilmès door [[Alexander De Croo]] opgevolgd, nadat de regeringsonderhandelingen klaar waren. |
+ | Wilmès was hiervoor al minister van Wetenschapsbeleid en Begroting in de regering van Michel. Op 1 oktober 2020 werd Wilmès door [[Alexander De Croo]] opgevolgd, nadat de regeringsonderhandelingen klaar waren. Tussen 2020 en 2022 was Wilmès minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen. |
==Levensloop== |
==Levensloop== |
||
| Regel 31: | Regel 31: | ||
Wilmès werd premier nadat [[Charles Michel]] voorzitter werd van de [[Europese Raad]]. Na de verkiezingen van 2019 kon er niet direct een regering worden gevormd. Wilmès werd hierdoor benoemd als tijdelijk minister. Ze vormde een tijdelijke regering, die ervoor zorgde dat België op zijn minst het hoogstnodige kon regelen. Wilmès had echter geen macht en kon ook geen wetten indienen. Op 17 maart 2020 werd een nieuwe regering gevormd met Wilmès als premier om het [[coronavirus]] te bestrijden. De regering kreeg hierdoor meer macht. Deze macht mag enkel gebruikt worden om het coronavirus te bestrijden. Hoewel haar regering een [[minderheidskabinet]] is, dat iets meer dan een kwart van de zetels heeft, geniet ze steun van bijna alle politieke partijen. |
Wilmès werd premier nadat [[Charles Michel]] voorzitter werd van de [[Europese Raad]]. Na de verkiezingen van 2019 kon er niet direct een regering worden gevormd. Wilmès werd hierdoor benoemd als tijdelijk minister. Ze vormde een tijdelijke regering, die ervoor zorgde dat België op zijn minst het hoogstnodige kon regelen. Wilmès had echter geen macht en kon ook geen wetten indienen. Op 17 maart 2020 werd een nieuwe regering gevormd met Wilmès als premier om het [[coronavirus]] te bestrijden. De regering kreeg hierdoor meer macht. Deze macht mag enkel gebruikt worden om het coronavirus te bestrijden. Hoewel haar regering een [[minderheidskabinet]] is, dat iets meer dan een kwart van de zetels heeft, geniet ze steun van bijna alle politieke partijen. |
||
| − | Op 1 oktober 2020 werd Wilmès opgevolgd door premier [[Alexander De Croo]], nadat er een nieuwe regering was. Wilmès werd in deze regering de minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel. Ze |
+ | Op 1 oktober 2020 werd Wilmès opgevolgd door premier [[Alexander De Croo]], nadat er een nieuwe regering was. Wilmès werd in deze regering de minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel. Ze was belast met [[Beliris]] en Federale Culturele instelling. Namens de MR was ze [[vicepremier]] in de regering van De Croo. In april 2022 werd bekend dat de man van Wilmès ernstig ziek was, waardoor zij tijdelijk stopte als minister. Haar taken werden tijdelijk overgenomen door minister [[David Clarinval]]. Op 15 juli 2022 besloot zij definitief te stoppen als minister. |
| + | |||
| + | Na haar vertrek als premier nam Wilmès haar zetel in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] weer in. Ook werd ze opnieuw schepen in de gemeente [[Sint-Genesius-Rode]]. Wilmès zou aanvankelijk [[lijsttrekker]] voor MR worden voor de [[Belgische federale verkiezingen 2024]] in het kiesdistrict Brussel-Hoofdstad. Ze werd echter lijsttrekker voor de [[Europese Parlementsverkiezingen 2024 in België|Europese Parlementsverkiezingen 2024]] voor MR, nadat [[Charles Michel]] afhaakte. |
||
| − | {{Navigatie huidige regering België}} |
||
{{Navigatie premiers België}} |
{{Navigatie premiers België}} |
||
[[Categorie:Premier van België]] |
[[Categorie:Premier van België]] |
||
Huidige versie van 12 mei 2024 om 23:28
| Sophie Wilmès | |
|---|---|
.jpg) | |
| Geboren | 15 januari 1975 |
| Geboren te | Elsene |
| Partij | Mouvement Réformateur |
| Functie | Premier van België |
| Aantreden | 27 oktober 2019 |
| Aftreden | 1 oktober 2020 |
| Voorganger | Charles Michel |
| Opvolger | Alexander De Croo |
| Functie(s) | |
| Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij (2015-2019) Federaal minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en Federale Culturele Instellingen (2020-2022) Federaal vicepremier (2020-2022) | |
Portaal  Politiek
| |
Sophie Wilmès (Elsene, 15 januari 1975) is een Belgisch politica. Wilmès trad op 27 oktober 2019 aan als opvolger van Charles Michel. De bedoeling was dat Wilmès zou aanblijven tot dat er een nieuwe regering gevormd was. Wilmès werd hiermee de eerste vrouwelijke premier van België. Ze is van de Waalse partij Mouvement Réformateur.
Wilmès was hiervoor al minister van Wetenschapsbeleid en Begroting in de regering van Michel. Op 1 oktober 2020 werd Wilmès door Alexander De Croo opgevolgd, nadat de regeringsonderhandelingen klaar waren. Tussen 2020 en 2022 was Wilmès minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, belast met Beliris en de Federale Culturele Instellingen.
Levensloop
Ze is de dochter van professor Philippe Wilmès, die regent was van de Nationale Bank. Haar moeder was ook politiek actief. Wilmès groeide op in Graven, maar ging studeren in Brussel. Na haar studies ging ze werken bij een reclamebureau en liep vijf jaar later stage bij de Europese Commissie. Ze volgde lessen aan de Université Saint-Louis - Bruxelles. Tussen 2000 en 2005 was ze gemeenteraadslid van Ukkel en later in Sint-Genesius-Rode. Hier kwam ze op voor de rechten van de Franstalige Belgen en stond op de eenheidslijst 
met Union des Francophones.
In 2014 behaalde ze een zetel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers als opvolgster van Didier Reynders. In 2015 werd ze minister van begroting als opvolger van Hervé Jamar. Tijdens de verkiezingen van 2019 werd Wilmès opnieuw gekozen tot de Kamer.
Wilmès werd premier nadat Charles Michel voorzitter werd van de Europese Raad. Na de verkiezingen van 2019 kon er niet direct een regering worden gevormd. Wilmès werd hierdoor benoemd als tijdelijk minister. Ze vormde een tijdelijke regering, die ervoor zorgde dat België op zijn minst het hoogstnodige kon regelen. Wilmès had echter geen macht en kon ook geen wetten indienen. Op 17 maart 2020 werd een nieuwe regering gevormd met Wilmès als premier om het coronavirus te bestrijden. De regering kreeg hierdoor meer macht. Deze macht mag enkel gebruikt worden om het coronavirus te bestrijden. Hoewel haar regering een minderheidskabinet is, dat iets meer dan een kwart van de zetels heeft, geniet ze steun van bijna alle politieke partijen.
Op 1 oktober 2020 werd Wilmès opgevolgd door premier Alexander De Croo, nadat er een nieuwe regering was. Wilmès werd in deze regering de minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel. Ze was belast met Beliris en Federale Culturele instelling. Namens de MR was ze vicepremier in de regering van De Croo. In april 2022 werd bekend dat de man van Wilmès ernstig ziek was, waardoor zij tijdelijk stopte als minister. Haar taken werden tijdelijk overgenomen door minister David Clarinval. Op 15 juli 2022 besloot zij definitief te stoppen als minister.
Na haar vertrek als premier nam Wilmès haar zetel in de Kamer van Volksvertegenwoordigers weer in. Ook werd ze opnieuw schepen in de gemeente Sint-Genesius-Rode. Wilmès zou aanvankelijk lijsttrekker voor MR worden voor de Belgische federale verkiezingen 2024 in het kiesdistrict Brussel-Hoofdstad. Ze werd echter lijsttrekker voor de Europese Parlementsverkiezingen 2024 voor MR, nadat Charles Michel afhaakte.
.svg){kind=small} Premiers van België
|
|||
|---|---|---|---|
| de Gerlache · Lebeau · de Mûelenaere · Goblet d'Alviella · de Theux de Meylandt · Lebeau · Nothomb · Van de Weyer · de Theux de Meylandt · Rogier · Henri de Brouckère · de Decker · Rogier · Frère-Orban · d'Anethan · de Theux de Meylandt · Malou · Frère-Orban · Malou · Beernaert · de Burlet · de Smet de Naeyer · Vandenpeereboom · de Smet de Naeyer · de Trooz · Schollaert · de Broqueville · Cooreman · Delacroix · Carton de Wiart · Theunis · Van de Vyvere · Poullet · Jaspar · Renkin · de Broqueville · Theunis · van Zeeland · Janson · Spaak · Pierlot · Van Acker · Spaak · Van Acker · Huysmans · Spaak · Eyskens · Duvieusart · Pholien · Van Houtte · Van Acker · Eyskens · Lefèvre · Harmel · Vanden Boeynants · Eyskens · Leburton · Tindemans · Vanden Boeynants · Martens · Eyskens · Martens · Dehaene · Verhofstadt · Leterme · Van Rompuy · Leterme · Di Rupo · Michel · Wilmès · De Croo | |||