Majdanek
| Majdanek | |
|
| |
|---|---|
| Wachttorens Majdanek | |
| Plaats | In de buurt van Lublin,  Polen
|
| Mensen | |
| Beheerder | SS-Totenkopfverbände |
| Kampcommandant | Karl-Otto Koch (september 1941 - augustus 1942) Max Koegel (augustus 1942 - november 1942) |
| Gevangenen | 150.000 Joden, Polen |
| Doden | Geschatte 78.000 |
Portaal  Tweede Wereldoorlog
| |
Majdanek (of Lublin ) was een concentratie- en vernietigingskamp van de nazi's. Het werd gebouwd en gebruikt door de SS aan de rand van de stad Lublin tijdens de Duitse bezetting van Polen in de Tweede Wereldoorlog. Het kamp had zeven gaskamers, twee houten galgen en in totaal zo'n 227 bouwwerken, waardoor het een van de grootste nazi- concentratiekampen was. Aanvankelijk was het bedoeld voor dwangarbeid. Pas later werd het gebruikt om mensen op industriële schaal te vermoorden volgens het plan Aktion Reinhard. Het was in gebruik van 1 oktober 1941 tot 22 juli 1944 en werd vrijwel intact (nog in zijn geheel) veroverd. De snelle opmars van het Sovjet Rode Leger tijdens de zogeheten Operatie Bagration verhinderde dat de SS het grootste deel van het kamp kon vernietigen, en plaatsvervangend kampcommandant Anton Thernes slaagde er niet in het meest belastende bewijsmateriaal van oorlogsmisdaden te verwijderen.
Het kamp kreeg in 1941 door de plaatselijke bewoners de bijnaam Majdanek ("kleine Majdan"), omdat het grensde aan het getto van Lublin van Majdan Tatarski. Nazi-documenten beschreven het kamp aanvankelijk als een krijgsgevangenenkamp van de Waffen-SS.
Na de bevrijding van het kamp in juli 1944 door de Russen, werd het terrein officieel beschermd door de Sovjet-Unie. In de herfst, toen de oorlog nog steeds woedde, was het al als een soort museum bewaard gebleven. De crematoriumovens en gaskamers waren grotendeels intact (heel gebleven) en dienden als enkele van de beste voorbeelden van het genocidale beleid van nazi-Duitsland. Tegenwoordig is het Majdanek Staatsmuseum een Holocaust-herdenkingsmuseum en educatiecentrum dat geheel gewijd is aan de herinnering aan de wreedheden begaan in het netwerk van concentratie-, slavenarbeid- en vernietigingskampen en sub-kampen. kampen van KL Lublin. Het museum bevat een permanente collectie met zeldzame voorwerpen, archieffoto's en getuigenissen.