Anne Frank Huis

Het Anne Frankhuis is het huis waar Anne Frank tijdens de Tweede Wereldoorlog ruim twee jaar ondergedoken heeft gezeten. Het is een traditioneel grachtenpand bestaande uit een voorhuis, een open binnenplaats met gang en een achterhuis.

Geschiedenis

Vanaf begin 1942 werden twee verdiepingen en de zolderruimte van het achterhuis als schuilplaats ingericht. Op 6 juli 1942 nam het gezin Frank hier zijn intrek en snel kwamen er vier andere joodse lotgenoten bij. Na een telefonische tip werden de onderduikers op 4 aaugustus 1944 gearresteerd en weggevoerd. Otto Frank (vader) was de enige van de acht onderduikers die de oorlog overleefde. Anne Frank overleed begin maart 1945 op vijftienjarige leftijd in het concentratiekamp Bergen-Belsen.

Nadat in 1947 Anne's dagboek onder de titel 'Het Achterhuis' erg goed verkocht werd, kwamen steeds vaker mensen langs die nieuwsgierig waren naar de onderduikplek. Ze werden door Kleiman rondgeleid, soms door Otto Frank zelf. Ondanks de toenemende belangstelling dreigde het gebouw te worden gesloopt. Mensen van over de hele wereld waren hierop tegen, omdat het Achterhuis symbool stond voor de miljoenen slachtoffers van de Holocaust. Uiteindelijk ging de sloop niet door en kreeg de Anne Frank Stichting het gebouw. Op verzoek van Otto Frank werd het achterhuis niet heringericht om zo de leegte te kunnen ervaren nadat de bewoners en hun huisraad waren weggehaald.

Restauratie

Het Anne Frank huis werd gerestaureerd en verbouwd. Het magazijn en kantoor van het gebouw werden ingericht als tentoonstellingszalen. Het achterhuis werd daarentegen zoveel mogelijk in de oorspronkelijke toestand gelaten. Op verzoek van Otto

Opening museum

Op 3 mei 1960 werd het Anne Frank huis officieel geopend. In het achterhuis van het buurpand nam de Anne Frankstichting haar intrek, het voorhuis werd gebruikt als recreatieruimte en als internationaal jeugdcentrum. In het eerste jaar van openstelling trok het museum 9000 bezoekers. Tien jaar later 180.000 en twintig jaar later boven de 600.000 bezoekers. Door deze groei moest het museum uitgebreid worden. Het voorhuis werd regelmatig in het dagboek van Anne Frank genoemd. In de avonduren en in de weekenden als het personeel afwezig was, ging ze vaak naar het voorhuis om voor even de beklemmende sfeer van het achterhuis te ontvluchten. Een reconstructie van het voorhuis was mede mogelijk dankzij de opmeting van J.W.J. van Druten, tekenaar die hij in 1958 had gemaakt voordat het tot museum gebruikt werd verbouwd. De ontwerpers wilden dit weer zo goed mogelijk construeren tijdens de uitbreiding. In 1999 werd het Anne Frank Huis heropend.