Gebruiker:Mike1023/Kladblok: verschil tussen versies
| (180 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | {{Infobox |
+ | {{Infobox politieke partij |
| − | | naam = |
+ | | naam = Belgische Werkliedenpartij (BWP) <br> ''Parti ouvrier belge (POB)'' |
| − | | afbeelding = |
+ | | afbeelding = |
| + | | oprichting = 6 april 1885 |
||
| − | | ander formaat = |
||
| + | | opheffing = 28 juni 1940 |
||
| − | | onderschrift = Deze foto van Thomas Hardy werd tussen 1910 en 1915 gemaakt |
||
| − | | |
+ | | actief in = {{BE}} |
| + | | richting = [[Links (politiek)|Centrumlinks]] tot [[links (politiek)|Links]] |
||
| − | | volledige naam = |
||
| + | | stroming = [[Sociaaldemocratie]] <br> [[Democratisch socialisme]] |
||
| − | | pseudoniem = |
||
| − | | |
+ | | presidentskandidaat = |
| − | | |
+ | | president = |
| + | | vicepresidentskandidaat = |
||
| − | | geboorteplaats = [[Stinsford]], [[Verenigd Koninkrijk]] |
||
| + | | vicepresident = |
||
| − | | overleden = 11 januari 1928 |
||
| + | | oprichter = |
||
| − | | land = {{GB}} |
||
| − | | |
+ | | partijleider = |
| + | | partijvoorzitter = |
||
| − | | jaren-actief = 1867-1928 |
||
| + | | secretaris-generaal = |
||
| − | | genre = [[Roman (literatuur)|Roman]], [[gedicht]], [[kort verhaal]] |
||
| + | | naamkamer1 = |
||
| − | | stroming = [[Victoriaanse literatuur]] <br> [[Naturalisme]] |
||
| − | | |
+ | | naamkamer2 = |
| + | | naamkamer3 = |
||
| − | | bekende-werken = ''[[Tess of d'Ubervilles]]'' <br> ''[[Far from the Madding Crowd]]'' <br> ''[[The Mayor of Casterbridge]]'' <br> ''[[The Return to the Native]]'' <br> ''[[Jude the Obscure]]'' |
||
| − | | |
+ | | naamkamer4 = |
| − | | |
+ | | naamkamer5 = |
| + | | naamkamer6 = |
||
| − | | handtekening = [[File:Thomas_Hardy_signature.svg|100px]] |
||
| − | | |
+ | | naamkamer7 = |
| + | | fractieleider1 = |
||
| + | | fractieleider2 = |
||
| + | | fractieleider3 = |
||
| + | | fractieleider4 = |
||
| + | | fractieleider5 = |
||
| + | | fractieleider6 = |
||
| + | | fractieleider7 = |
||
| + | | zetels1 = |
||
| + | | zetels2 = |
||
| + | | zetels3 = |
||
| + | | zetels4 = |
||
| + | | zetels5 = |
||
| + | | zetels6 = |
||
| + | | zetels7 = |
||
| + | | kamer1 = |
||
| + | | kamer2 = |
||
| + | | kamer3 = |
||
| + | | kamer4 = |
||
| + | | kamer5 = |
||
| + | | kamer6 = |
||
| + | | kamer7 = |
||
| + | | bureau = |
||
| + | | jongerenorganisatie = |
||
| + | | studentenorganisatie = |
||
| + | | vrouwenbeweging = |
||
| + | | lhbt-vleugel = |
||
| + | | zusterpartij = |
||
| + | | beneuxpartij = |
||
| + | | europesepartij = |
||
| + | | internationaal = |
||
| + | | partijkleur = |
||
| + | | voorgaand = |
||
| + | | opvolgend = |
||
| + | | fusie = |
||
| + | | opgegaan = |
||
| + | | afsplitsing = |
||
| + | | afgesplitst = |
||
| + | | voortzetting = |
||
}} |
}} |
||
| + | De '''Belgische Werkliedenpartij''' ('''BWP'''), of in het [[Frans]] '''Parti ouvrier belge''' ('''POB'''), was een [[België|Belgische]] [[politieke partij]]. De BWP-BOP was actief tussen 1885 en 1940. Het was een [[sociaaldemocratie|sociaaldemocratische]] partij. Tijdens de [[verzuiling]] vertegenwoordigde de Belgische Werkliedenpartij de socialistische zuil. |
||
| − | '''Thomas Hardy''' ([[Stinsford]], 2 juni 1840 - [[Dorchester]], 11 januari 1928) was een [[Verenigd Koninkrijk|Britse]] schrijver en dichter. Hardy is een van de grote namen uit de [[Victoriaanse literatuur]]. Dit was een periode in de Britse literatuur tijdens de 19e eeuw. Hardy wordt vaak tot het [[realisme (literatuur)|realisme]] of het [[naturalisme]] gerekend. Toch werd hij ook beïnvloed door de [[romantiek]], voornamelijk door [[William Wordsworth]]. |
||
| + | De BWP-POB werd in 1885 opgericht. Het vertegenwoordigde de arbeidersklasse die toentertijd niet kon stemmen. Door middel stakingen wisten zij uiteindelijk het [[algemeen meervoudig stemrecht]] af te dwingen in 1892. Vanaf toen kwam de BWP-BOP ook in het parlement. Aan het begin van de 20e eeuw deed de BWP-POB afstand van de [[revolutie]]. De partij wilde op democratische manier veranderingen doorbrengen. De revolutionaire socialisten stapten toen over naar de [[Kommunistische Partij van België]] (KPB). Vanaf de [[Eerste Wereldoorlog]] zat de partij in verschillende regeringen met de [[Katholieke Partij (België)|Katholieke Partij]] en de [[Liberale Partij (België)|Liberale Partij]]. |
||
| − | Hardy's bekendste boek is ''[[Tess of d'Ubervilles]]'' (1891). Dit boek volgt het leven van de arme 16-jarige Tess Durbeyfield. Zij probeert te bewijzen dat zij verwant aan de rijke familie D'Ubervilles is om een deel van hun fortuin te claimen. Zij wordt uiteindelijk verliefd en haar geheim dreigt te worden onthult, wat uiteindelijk leidt tot haar val. In Hardy's boeken spelen tragische personages de hoofdrol. Hij was erg kritisch op de samenleving waarin hij leefde. De natuur en de gevolgen van de Industriële Revolutie spelen een grote rol. Andere bekende boeken van Hardy zijn ''[[Far from the Madding Crowd]]'' (1874), ''[[The Return to the Native]]'' (1878), ''[[The Mayor of Casterbridge]]'' (1886) en ''[[Jude the Obscure]]'' (1894). |
||
| + | De partij werd aan het begin van de [[Tweede Wereldoorlog]] opgeheven door partijvoorzitter [[Hendrik de Man]]. De Man besloot namelijk over te lopen naar de nazi's, terwijl veel partijleden moesten vluchten, onderduiken of het verzet in gingen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP) opgericht als opvolger van de BWP. Dit is de voorloper van het Vlaamse [[Vooruit (politieke partij)|Vooruit]] en de Franstalige [[Parti Socialiste (België)|Parti Socialiste]]. |
||
| − | ==Levensloop== |
||
| − | ===Jeugd en opleiding=== |
||
| − | == |
+ | ==Geschiedenis== |
| + | ===Oprichting=== |
||
| + | In de 19e eeuw konden alleen Belgische mannen met bepaald inkomen of vermogen stemmen. Dit wordt het [[censuskiesrecht]] genoemd. Ook werkten de meeste arbeiders in zware omstandigheden. Zij maakten lange dagen, kregen weinig betaald en leefden in slechte en kleine huizen. Tijdens de 19e eeuw verenigden zij zich in [[vakbond]]en. Deze vakbonden kwamen op de rechten van arbeiders. Zo organiseerden zij stakingen die vaak illegaal waren. Door middel van stakingen wilden zij hogere lonen, betere arbeidsomstandigheden en algemeen kiesrecht regelen. |
||
| + | Op dat moment had België slechts twee grote politieke partijen; de [[Liberale Partij (België)|Liberale Partij]] en de [[Katholieke Partij (België)|Katholieke Partij]]. Binnen beide partijen waren politici actief die wilden opkomen voor de arbeiders, maar zij waren een kleine minderheid. De vakbonden en arbeiders besloten daarom hun eigen partij op te richten. In [[café De Zwaan]] in [[Brussel (stad)|Brussel]] werd in april 1885 de Belgische Werkliedenpartij opgericht. De partij geïnspireerd door ideeën van de Duitse filosoof en econoom [[Karl Marx]]. De partij was tegen het [[kapitalisme]]. Enkele standpunten van de partij waren: |
||
| − | ===Schrijverschap=== |
||
| + | * Hogere lonen en betere arbeidsomstandigheden |
||
| + | * De invoering van het [[algemeen kiesrecht]] |
||
| + | * De afschaffing van [[kinderarbeid]] |
||
| + | * Gratis en neutraal [[onderwijs]] voor alle kinderen |
||
| + | * De invoering van de [[sociale zekerheid]], zoals uitkeringen voor arbeidsongeschikten en zieken |
||
| + | * De [[nationalisering]] van bedrijven |
||
| − | === |
+ | ===Jaren 1890 en 1900=== |
| + | De partij had aanvankelijk geen zetels in het Belgisch parlement. Toch werd de partij enorm populair onder de Belgische arbeiders. De partij organiseerde samen met vakbonden stakingen, waaronder de [[staking van 1893]]. Toen legden arbeiders in het gehele land het werk neer. Zij wilde de regering onder druk zetten om het [[algemeen stemrecht]] voor alle mannen in te voeren. De staking zorgde er uiteindelijk voor dat het [[algemeen meervoudig stemrecht]] werd ingevoerd. Alle mannen boven de 25 jaar mochten stemmen. Toch kregen mannen met een hoog inkomen of vermogen één of twee extra stemmen. |
||
| + | Tijdens de verkiezingen van 1894 kreeg de Belgische Werkliedenpartij zetels in het parlement. De plannen van de partij werden vastgelegd in het [[Charter van Quaregnon]]. De tekst zou tot 1979 invloed hebben op het partijprogramma van de socialisten. In het Belgisch parlement zaten de socialisten samen met de liberalen in de oppositie. De twee groepen werkten op bepaalde vlakken samen. Zij deden zelfs in sommige regio's mee onder één lijst (een kartel). Zo wilden beide partijen dat de [[leerplicht]] en het [[algemeen enkelvoudig stemrecht]] werden ingevoerd. De leerplicht zou in 1914 worden aangenomen, het algemeen enkelvoudig stemrecht in 1919. |
||
| − | ==Persoonlijk== |
||
| + | Overigens had de Belgische Werkliedenpartij vooral aanhang in [[Wallonië]]. In Vlaanderen bleef de aanhang beperkt tot de grote steden. Binnen de partij waren ook spanningen tussen Waalse en Vlaamse socialisten. De Vlaamse socialisten wilden een meertalig België, terwijl de Waalse socialisten een Franstalig België hadden. De socialist [[Jules Destrée]] (leider van de [[Waalse Beweging]]) wilde niet dat Walen verplicht werden om Nederlands te leren. [[Camille Huysmans]] (een van de [[drie kraaiende hanen]]) vocht juist voor een Nederlandstalige universiteit. |
||
| − | ==Stijl, thema's en invloeden== |
||
| + | ===Eerste Wereldoorlog en daarna=== |
||
| − | ==Werken== |
||
| + | In 1914 viel Duitsland België binnen. De katholieke regering besloot toen samen te werken met de liberalen en socialisten. Zij werden onderdeel van een nationale regering tegen de Duitsers. Na de Eerste Wereldoorlog bleven de socialisten (vaak samen met de liberalen) onderdeel van de regering. Door de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht behaalde de Belgische Werkliedenpartij bijna evenveel zetels als de Katholieke Partij. Waar de katholieken de meerderheid van de Vlaamse zetels hadden, hadden de socialisten de meerderheid in Wallonië. |
||
| − | ===Romans=== |
||
| − | [[File:TheMayorofCasterbridge1.png|right|300px|thumb|Een scène uit ''[[The Mayor of Casterbridge]]'']] |
||
| − | {| class="wikitable" |
||
| − | ! Engelse naam !! Nederlandse naam !! Jaar |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Desperate Remedies]]'' || || 1871 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Under the Greenwood Tree]]'' || || 1872 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[A Pair of Blue Eyes]]'' || || 1873 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Far from the Madding Crowd]]'' || Ver weg van het stadsgewoel || 1874 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Hand of Ethelberta]]'' || || 1876 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Return of the Native]]'' || De terugkeer van de inboorling || 1878 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Trumpet-Major]]'' || || 1880 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[A Laodicean]]'' || || 1881 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Two on a Tower]]'' || Twee op een toren || 1882 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Mayor of Casterbridge]]'' || De burgemeester van Casterbridge || 1886 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Woodlanders]]'' || De Woodlanders || 1887 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Tess of the d'Ubervilles]]'' || Tess van de Ubervilles || 1891 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[Jude the Obscure]]'' || De onbeduidende Jude || 1895 |
||
| − | |- |
||
| − | | ''[[The Well-Beloved]]'' || || 1897 |
||
| − | |- |
||
| − | |} |
||
| + | In Vlaanderen waren veel socialisten ook Vlaamsgezind. Zij stapten na de oorlog over naar de [[Frontpartij]]. Dit was een politieke partij die opkwam voor de rechten van Vlamingen. Binnen de Belgische Werkliedenpartij waren spanningen over taalrechten. Het bestuur was grotendeels Franstalig en anti-Duits. Tijdens de Eerste Wereldoorlog probeerden de Duitsers door middel van hun [[Flamenpolitik]] Vlaamse nationalisten voor zich te winnen. De socialisten gaven uiteindelijk toe aan een Nederlandstalige universiteit in Gent, maar weigerden Nederlandstalig onderwijs in Brussel. |
||
| − | ===Korte verhalen=== |
||
| − | Tijdens zijn leven schreef Hardy een groot aantal [[kort verhaal|korte verhalen]]. De meeste hiervan werden uitgegeven in de volgende [[verhalenbundel]]s: |
||
| − | * ''Wessex Tales'' (1888) |
||
| − | * ''A Group of Noble Dames'' (1891) |
||
| − | * ''Life's Little Ironies'' (1894) |
||
| − | * '' A Changed Man and Other Stories'' (1913) |
||
| + | In 1929 werd het "compromis van de Belgische socialisten" bereikt. Destrée en Huysmans bereikten een akkoord over de taalkwestie. Wallonië zou eentalig blijven, terwijl Vlaanderen zelfbestuur kreeg op culturele zaken (zoals onderwijs). Waalse ambtenaren en militairen hoefden geen Nederlands te leren, maar in de rechtspraak en de overheid werd er wel rekening gehouden met Nederlandstaligen. Tijdens de jaren 1930 werden enkele wetten doorgevoerd. De [[Grote Depressie]] zorgde ervoor dat alle regeringspartijen (katholieken, liberalen en socialisten) werden afgestraft tijdens de verkiezingen van 1936. Veel socialisten waren boos op de Belgische Werkliedenpartij en stapten over naar de [[Kommunistische Partij van België]] (KPB). Toch behielden de partijen genoeg zetels voor een meerderheid. |
||
| − | ===Gedichten=== |
||
| − | Hardy schreef daarnaast een hoop [[gedicht]]en. Tijdens zijn leven gaf hij de volgende [[dichtbundel]]s uit: |
||
| − | * ''Wessex Poems and Other Verses'' (1898) |
||
| − | * ''Poems of the Past and the Present'' (1901) |
||
| − | * ''Time's Laughingstocks and Other Verses'' (1909) |
||
| − | * ''Satires of Circumstance'' (1914) |
||
| − | * ''Moments of Vision'' (1917) |
||
| − | * ''Collected Poems'' (1919) |
||
| − | * ''Late Lyrics and Earlier with Many Other Verses'' (1922) |
||
| − | * ''Human Shows, Far Phantasies, Songs and Trifles'' (1925) |
||
| − | * ''Winter Words in Various Moods and Metres'' (1928) |
||
| + | ===Tweede Wereldoorlog en erna=== |
||
| − | ===Toneelstukken=== |
||
| + | Aan het einde van de jaren 1930 werd [[Hendrik de Man]] partijvoorzitter van de Belgische Werkliedenpartij. Hij schreef een plan om België uit de crisis te krijgen (Plan-De Man). De Man was beïnvloed door het [[corporatisme]]. In 1940 viel Nazi-Duitsland België binnen en bezette het land. De regering vluchtte toen naar [[Bordeaux]] en later naar [[Londen]]. De Man bleef als enige partijleider achter in België. Ondertussen moesten veel socialisten vluchten, onderduiken, gingen het verzet in of werden opgepakt. |
||
| + | |||
| + | Enkele maanden na de bezetting gaf De Man een speech waarin hij de Belgische Werkliedenpartij ophief. De Man riep de socialisten op om zich over te geven aan de nazi's. Ook begon De Man samen te werken met de Duitse bezetter en verdedigde de keuze van [[Leopold III van België|Leopold III]] om te blijven. Weinig socialisten luisterden hierna. De socialisten bleven actief binnen het verzet en de gevluchte regering in Londen. Aan het einde van de oorlog vluchtte De Man naar Zwitserland. Hij werd in België veroordeeld, maar bleef tot zijn dood in 1953 in Zwitserland wonen. |
||
| + | |||
| + | Na de Tweede Wereldoorlog werd besloten om de Belgische Werkliedenpartij om te vormen in de [[Belgische Socialistische Partij]] (BSP). Volgens de socialisten was de oude naam niet meer toepasselijk door de collaboratie van De Man. |
||
| + | |||
| + | ==Verkiezingsuitslagen== |
||
==Bronnen== |
==Bronnen== |
||
Huidige versie van 5 mei 2024 om 12:30
| Belgische Werkliedenpartij (BWP) Parti ouvrier belge (POB) | |
| Oprichting | 6 april 1885 |
| Opheffing | 28 juni 1940 |
| Actief in | .svg){kind=small} België
|
| Richting | Centrumlinks tot Links |
| Stroming | Sociaaldemocratie Democratisch socialisme |
Portaal  Politiek
| |
De Belgische Werkliedenpartij (BWP), of in het Frans Parti ouvrier belge (POB), was een Belgische politieke partij. De BWP-BOP was actief tussen 1885 en 1940. Het was een sociaaldemocratische partij. Tijdens de verzuiling vertegenwoordigde de Belgische Werkliedenpartij de socialistische zuil.
De BWP-POB werd in 1885 opgericht. Het vertegenwoordigde de arbeidersklasse die toentertijd niet kon stemmen. Door middel stakingen wisten zij uiteindelijk het algemeen meervoudig stemrecht af te dwingen in 1892. Vanaf toen kwam de BWP-BOP ook in het parlement. Aan het begin van de 20e eeuw deed de BWP-POB afstand van de revolutie. De partij wilde op democratische manier veranderingen doorbrengen. De revolutionaire socialisten stapten toen over naar de Kommunistische Partij van België (KPB). Vanaf de Eerste Wereldoorlog zat de partij in verschillende regeringen met de Katholieke Partij en de Liberale Partij.
De partij werd aan het begin van de Tweede Wereldoorlog opgeheven door partijvoorzitter Hendrik de Man. De Man besloot namelijk over te lopen naar de nazi's, terwijl veel partijleden moesten vluchten, onderduiken of het verzet in gingen. Na de Tweede Wereldoorlog werd de Belgische Socialistische Partij (BSP) opgericht als opvolger van de BWP. Dit is de voorloper van het Vlaamse Vooruit en de Franstalige Parti Socialiste.
Geschiedenis
Oprichting
In de 19e eeuw konden alleen Belgische mannen met bepaald inkomen of vermogen stemmen. Dit wordt het censuskiesrecht genoemd. Ook werkten de meeste arbeiders in zware omstandigheden. Zij maakten lange dagen, kregen weinig betaald en leefden in slechte en kleine huizen. Tijdens de 19e eeuw verenigden zij zich in vakbonden. Deze vakbonden kwamen op de rechten van arbeiders. Zo organiseerden zij stakingen die vaak illegaal waren. Door middel van stakingen wilden zij hogere lonen, betere arbeidsomstandigheden en algemeen kiesrecht regelen.
Op dat moment had België slechts twee grote politieke partijen; de Liberale Partij en de Katholieke Partij. Binnen beide partijen waren politici actief die wilden opkomen voor de arbeiders, maar zij waren een kleine minderheid. De vakbonden en arbeiders besloten daarom hun eigen partij op te richten. In café De Zwaan in Brussel werd in april 1885 de Belgische Werkliedenpartij opgericht. De partij geïnspireerd door ideeën van de Duitse filosoof en econoom Karl Marx. De partij was tegen het kapitalisme. Enkele standpunten van de partij waren:
- Hogere lonen en betere arbeidsomstandigheden
- De invoering van het algemeen kiesrecht
- De afschaffing van kinderarbeid
- Gratis en neutraal onderwijs voor alle kinderen
- De invoering van de sociale zekerheid, zoals uitkeringen voor arbeidsongeschikten en zieken
- De nationalisering van bedrijven
Jaren 1890 en 1900
De partij had aanvankelijk geen zetels in het Belgisch parlement. Toch werd de partij enorm populair onder de Belgische arbeiders. De partij organiseerde samen met vakbonden stakingen, waaronder de staking van 1893. Toen legden arbeiders in het gehele land het werk neer. Zij wilde de regering onder druk zetten om het algemeen stemrecht voor alle mannen in te voeren. De staking zorgde er uiteindelijk voor dat het algemeen meervoudig stemrecht werd ingevoerd. Alle mannen boven de 25 jaar mochten stemmen. Toch kregen mannen met een hoog inkomen of vermogen één of twee extra stemmen.
Tijdens de verkiezingen van 1894 kreeg de Belgische Werkliedenpartij zetels in het parlement. De plannen van de partij werden vastgelegd in het Charter van Quaregnon. De tekst zou tot 1979 invloed hebben op het partijprogramma van de socialisten. In het Belgisch parlement zaten de socialisten samen met de liberalen in de oppositie. De twee groepen werkten op bepaalde vlakken samen. Zij deden zelfs in sommige regio's mee onder één lijst (een kartel). Zo wilden beide partijen dat de leerplicht en het algemeen enkelvoudig stemrecht werden ingevoerd. De leerplicht zou in 1914 worden aangenomen, het algemeen enkelvoudig stemrecht in 1919.
Overigens had de Belgische Werkliedenpartij vooral aanhang in Wallonië. In Vlaanderen bleef de aanhang beperkt tot de grote steden. Binnen de partij waren ook spanningen tussen Waalse en Vlaamse socialisten. De Vlaamse socialisten wilden een meertalig België, terwijl de Waalse socialisten een Franstalig België hadden. De socialist Jules Destrée (leider van de Waalse Beweging) wilde niet dat Walen verplicht werden om Nederlands te leren. Camille Huysmans (een van de drie kraaiende hanen) vocht juist voor een Nederlandstalige universiteit.
Eerste Wereldoorlog en daarna
In 1914 viel Duitsland België binnen. De katholieke regering besloot toen samen te werken met de liberalen en socialisten. Zij werden onderdeel van een nationale regering tegen de Duitsers. Na de Eerste Wereldoorlog bleven de socialisten (vaak samen met de liberalen) onderdeel van de regering. Door de invoering van het algemeen enkelvoudig stemrecht behaalde de Belgische Werkliedenpartij bijna evenveel zetels als de Katholieke Partij. Waar de katholieken de meerderheid van de Vlaamse zetels hadden, hadden de socialisten de meerderheid in Wallonië.
In Vlaanderen waren veel socialisten ook Vlaamsgezind. Zij stapten na de oorlog over naar de Frontpartij. Dit was een politieke partij die opkwam voor de rechten van Vlamingen. Binnen de Belgische Werkliedenpartij waren spanningen over taalrechten. Het bestuur was grotendeels Franstalig en anti-Duits. Tijdens de Eerste Wereldoorlog probeerden de Duitsers door middel van hun Flamenpolitik Vlaamse nationalisten voor zich te winnen. De socialisten gaven uiteindelijk toe aan een Nederlandstalige universiteit in Gent, maar weigerden Nederlandstalig onderwijs in Brussel.
In 1929 werd het "compromis van de Belgische socialisten" bereikt. Destrée en Huysmans bereikten een akkoord over de taalkwestie. Wallonië zou eentalig blijven, terwijl Vlaanderen zelfbestuur kreeg op culturele zaken (zoals onderwijs). Waalse ambtenaren en militairen hoefden geen Nederlands te leren, maar in de rechtspraak en de overheid werd er wel rekening gehouden met Nederlandstaligen. Tijdens de jaren 1930 werden enkele wetten doorgevoerd. De Grote Depressie zorgde ervoor dat alle regeringspartijen (katholieken, liberalen en socialisten) werden afgestraft tijdens de verkiezingen van 1936. Veel socialisten waren boos op de Belgische Werkliedenpartij en stapten over naar de Kommunistische Partij van België (KPB). Toch behielden de partijen genoeg zetels voor een meerderheid.
Tweede Wereldoorlog en erna
Aan het einde van de jaren 1930 werd Hendrik de Man partijvoorzitter van de Belgische Werkliedenpartij. Hij schreef een plan om België uit de crisis te krijgen (Plan-De Man). De Man was beïnvloed door het corporatisme. In 1940 viel Nazi-Duitsland België binnen en bezette het land. De regering vluchtte toen naar Bordeaux en later naar Londen. De Man bleef als enige partijleider achter in België. Ondertussen moesten veel socialisten vluchten, onderduiken, gingen het verzet in of werden opgepakt.
Enkele maanden na de bezetting gaf De Man een speech waarin hij de Belgische Werkliedenpartij ophief. De Man riep de socialisten op om zich over te geven aan de nazi's. Ook begon De Man samen te werken met de Duitse bezetter en verdedigde de keuze van Leopold III om te blijven. Weinig socialisten luisterden hierna. De socialisten bleven actief binnen het verzet en de gevluchte regering in Londen. Aan het einde van de oorlog vluchtte De Man naar Zwitserland. Hij werd in België veroordeeld, maar bleef tot zijn dood in 1953 in Zwitserland wonen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd besloten om de Belgische Werkliedenpartij om te vormen in de Belgische Socialistische Partij (BSP). Volgens de socialisten was de oude naam niet meer toepasselijk door de collaboratie van De Man.