Geschiedenis van de Efteling: verschil tussen versies
| Regel 3: | Regel 3: | ||
== Van weide tot sport- en wandelpark == |
== Van weide tot sport- en wandelpark == |
||
| + | [[Bestand:Vliegdennen (Pinus sylvestris) tussen bloeiende heide. Locatie, Schaopedobbe (Schapenpoel) 03.jpg|thumb|Zo zou het gebied er, voordat er een park was, ongeveer uitgezien hebben]] |
||
Lang geleden, in de buurt van een dorpje genaamd [[Kaatsheuvel]], was er eens een stuk [[weide]] waarop [[vliegden]]nen groeiden. In de jaren 1930 ging [[economisch]] niet goed met [[Nederland]]. Er waren veel werklozen en er was weinig leuks te doen voor kinderen en gezinnen. Hier moest iets op worden bedacht. Aangezien de kerk een belangrijke rol had in het dagelijks leven en de vrije tijd van mensen, kwamen een [[pastoor]], een [[kapelaan]] en de voorzitter van de plaatselijke voetbalvereniging op het idee om een sport- en wandelpark aan te leggen op de zandgronden ten zuiden van Kaatsheuvel, in de [[Gemeente (bestuur)|gemeente]] [[Loon op Zand]]. Een jaar later werd het rooms-katholieke sport- en wandelpark aangelegd. Er kwam een voetbalveld, twee oefenvelden en een weide waarop kinderen konden spelen. In de jaren daarna kwam er ook een speeltuin bij met een [[draaimolen]], een [[glijbaan]], een [[kabelbaan]], een [[ponybaan]] en een [[wielerbaan]]. En toen brak in 1940 de [[Tweede Wereldoorlog]] uit. Ondanks deze oorlog bleef het park open en werd er nog steeds gevoetbald, gespeeld en gewandeld. |
Lang geleden, in de buurt van een dorpje genaamd [[Kaatsheuvel]], was er eens een stuk [[weide]] waarop [[vliegden]]nen groeiden. In de jaren 1930 ging [[economisch]] niet goed met [[Nederland]]. Er waren veel werklozen en er was weinig leuks te doen voor kinderen en gezinnen. Hier moest iets op worden bedacht. Aangezien de kerk een belangrijke rol had in het dagelijks leven en de vrije tijd van mensen, kwamen een [[pastoor]], een [[kapelaan]] en de voorzitter van de plaatselijke voetbalvereniging op het idee om een sport- en wandelpark aan te leggen op de zandgronden ten zuiden van Kaatsheuvel, in de [[Gemeente (bestuur)|gemeente]] [[Loon op Zand]]. Een jaar later werd het rooms-katholieke sport- en wandelpark aangelegd. Er kwam een voetbalveld, twee oefenvelden en een weide waarop kinderen konden spelen. In de jaren daarna kwam er ook een speeltuin bij met een [[draaimolen]], een [[glijbaan]], een [[kabelbaan]], een [[ponybaan]] en een [[wielerbaan]]. En toen brak in 1940 de [[Tweede Wereldoorlog]] uit. Ondanks deze oorlog bleef het park open en werd er nog steeds gevoetbald, gespeeld en gewandeld. |
||
| Regel 12: | Regel 13: | ||
== Van natuurpark tot sprookjesbos == |
== Van natuurpark tot sprookjesbos == |
||
| + | [[Bestand:Anton Pieck (1980).jpg|thumb|[[Anton Pieck]] in zijn werkkamer]] |
||
Op een familiefeest overtuigde burgemeester Reinier van der Heijden zijn [[zwager]], [[Peter Reijnders]] (getrouwd met [[Lène Perquin]]), te overtuigen om samen na te denken over manieren om het park aantrekkelijker te maken. Het idee van een sprookjestuin ontstond door de vrouw van de burgemeester, [[Betty Perquin]]. Zij werd geïnspireerd door de tijdelijke sprookjestuin die dat jaar door [[Philips]] in [[Eindhoven]] was aangelegd. |
Op een familiefeest overtuigde burgemeester Reinier van der Heijden zijn [[zwager]], [[Peter Reijnders]] (getrouwd met [[Lène Perquin]]), te overtuigen om samen na te denken over manieren om het park aantrekkelijker te maken. Het idee van een sprookjestuin ontstond door de vrouw van de burgemeester, [[Betty Perquin]]. Zij werd geïnspireerd door de tijdelijke sprookjestuin die dat jaar door [[Philips]] in [[Eindhoven]] was aangelegd. |
||
Peter Reijnders werkte op dat moment bij [[Philips]] en bedacht allerlei manieren om sprookjes uit te beelden en tot leven te laten komen. Voor de vormgeving en het uiterlijk van de sprookjes nam hij contact op met [[Anton Pieck]], een bekende illustrator van sprookjesboeken. Eerst was Anton Pieck niet enthousiast, omdat hij twijfelde aan de kwaliteit waarmee men het sprookjespark wil opbouwen. {{Citaat|Het was gek, ik had gedacht: dat wordt een groot [[fiasco]]. En ik had ook gedacht dat als ik een jaar later nog is in de buurt van Kaatsheuvel kwam, dat ik dan een beetje moest oppassen omdat het een grote mislukking zou worden.|[[Anton Pieck]]}} |
Peter Reijnders werkte op dat moment bij [[Philips]] en bedacht allerlei manieren om sprookjes uit te beelden en tot leven te laten komen. Voor de vormgeving en het uiterlijk van de sprookjes nam hij contact op met [[Anton Pieck]], een bekende illustrator van sprookjesboeken. Eerst was Anton Pieck niet enthousiast, omdat hij twijfelde aan de kwaliteit waarmee men het sprookjespark wil opbouwen. {{Citaat|Het was gek, ik had gedacht: dat wordt een groot [[fiasco]]. En ik had ook gedacht dat als ik een jaar later nog is in de buurt van Kaatsheuvel kwam, dat ik dan een beetje moest oppassen omdat het een grote mislukking zou worden.|[[Anton Pieck]]}} |
||
| − | Toch werd Anton Pieck overtuigd door Peter Reijnders. Anton Pieck maakt honderden ontwerpen voor vele bouwwerken, sprookjesfiguren en decoraties. Peter Reijnders, Anton Pieck en hun opdrachtgever vanuit de gemeente moesten wel snel werken, want het sprookjesbos moest namelijk al in mei 1952 geopend worden. De opening van het Sprookjesbos vond uiteindelijk plaats op 31 mei 1952. |
+ | Toch werd Anton Pieck overtuigd door Peter Reijnders. Anton Pieck maakt honderden ontwerpen voor vele bouwwerken, sprookjesfiguren en decoraties. Peter Reijnders, Anton Pieck en hun opdrachtgever vanuit de gemeente moesten wel snel werken, want het sprookjesbos moest namelijk al in mei 1952 geopend worden. De opening van het Sprookjesbos vond uiteindelijk plaats op 31 mei 1952. Er waren toen 10 sprookjes. |
| + | == Van sprookjesbos tot |
||
== Bronnen == |
== Bronnen == |
||
Versie van 21 apr 2024 21:46
 |
Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken. |
|
Dit artikel is nog niet af. |
De geschiedenis van de Efteling gaat over de geschiedenis van het Nederlandse attractiepark de Efteling. En hoe kun je de geschiedenis van dit sprookjesachtige park nou het beste en origineelste beschrijven? Inderdaad! Als een (waargebeurd) sprookje!
Van weide tot sport- en wandelpark
_tussen_bloeiende_heide._Locatie,_Schaopedobbe_(Schapenpoel)_03.jpg)
Lang geleden, in de buurt van een dorpje genaamd Kaatsheuvel, was er eens een stuk weide waarop vliegdennen groeiden. In de jaren 1930 ging economisch niet goed met Nederland. Er waren veel werklozen en er was weinig leuks te doen voor kinderen en gezinnen. Hier moest iets op worden bedacht. Aangezien de kerk een belangrijke rol had in het dagelijks leven en de vrije tijd van mensen, kwamen een pastoor, een kapelaan en de voorzitter van de plaatselijke voetbalvereniging op het idee om een sport- en wandelpark aan te leggen op de zandgronden ten zuiden van Kaatsheuvel, in de gemeente Loon op Zand. Een jaar later werd het rooms-katholieke sport- en wandelpark aangelegd. Er kwam een voetbalveld, twee oefenvelden en een weide waarop kinderen konden spelen. In de jaren daarna kwam er ook een speeltuin bij met een draaimolen, een glijbaan, een kabelbaan, een ponybaan en een wielerbaan. En toen brak in 1940 de Tweede Wereldoorlog uit. Ondanks deze oorlog bleef het park open en werd er nog steeds gevoetbald, gespeeld en gewandeld.
Op een gegeven moment, in 1948, ging de voorzitter van het kerkbestuur met dit park bemoeien. Hij wilde dat er in Loon op Zand meer activiteiten konden worden gedaan. Het gemeentebestuur krijgt het idee dat de gemeente zich misschien niet moet richten op industrie, maar meer op het aantrekken van mensen uit andere dorpen en steden. Loon op Zand moest aantrekkelijk worden zodat mensen van andere plekken naar de gemeente zouden komen. Daardoor ontstonden plannen om het sport- en wandelpark nabij Kaatsheuvel uit te breiden.
In Waalwijk, een plaatsje verderop, kwam tegelijkertijd de schoenindustrie tot bloei. Omdat het zo goed ging met deze industrie, werd besloten om een tentoonstelling te houden over schoenen. Nu moest er nog een plek worden gekozen waar deze tentoonstelling kon worden gehouden. Uiteindelijk werd gekozen om de tentoonstelling te houden op het sport- en wandelpark ten zuiden van Kaatsheuvel. Er werd een ingang gebouwd: twee muren met een poort in het midden. Nu kon de tentoonstelling beginnen. De tentoonstelling werd een groot succes!
Reinier van der Heijden was burgemeester van Loon op Zand en hij werd geïnteresseerd in het park. Hij wilde het park verder ontwikkelen, vooral voor mensen om leuke dingen te doen. Samen met een pastoor en kapelaan bedachten ze een groot plan voor een sport-, recreatie- en natuurpark met heuvels en plekken met water. Ze kregen geld van de provincie en de gemeente om dat plan uit te voeren. Nadat er grond werd gekocht en een architect was gevonden, kon de aanleg van het park beginnen! In 1951 werd natuurpark de Efteling geopend. Er waren vijvers, paden en een grote speeltuin. Ook was er een theehuis waar mensen iets konden eten en drinken.
Van natuurpark tot sprookjesbos
.jpg)
Op een familiefeest overtuigde burgemeester Reinier van der Heijden zijn zwager, Peter Reijnders (getrouwd met Lène Perquin), te overtuigen om samen na te denken over manieren om het park aantrekkelijker te maken. Het idee van een sprookjestuin ontstond door de vrouw van de burgemeester, Betty Perquin. Zij werd geïnspireerd door de tijdelijke sprookjestuin die dat jaar door Philips in Eindhoven was aangelegd.
Peter Reijnders werkte op dat moment bij Philips en bedacht allerlei manieren om sprookjes uit te beelden en tot leven te laten komen. Voor de vormgeving en het uiterlijk van de sprookjes nam hij contact op met Anton Pieck, een bekende illustrator van sprookjesboeken. Eerst was Anton Pieck niet enthousiast, omdat hij twijfelde aan de kwaliteit waarmee men het sprookjespark wil opbouwen.
|
Het was gek, ik had gedacht: dat wordt een groot fiasco. En ik had ook gedacht dat als ik een jaar later nog is in de buurt van Kaatsheuvel kwam, dat ik dan een beetje moest oppassen omdat het een grote mislukking zou worden. |
|
Toch werd Anton Pieck overtuigd door Peter Reijnders. Anton Pieck maakt honderden ontwerpen voor vele bouwwerken, sprookjesfiguren en decoraties. Peter Reijnders, Anton Pieck en hun opdrachtgever vanuit de gemeente moesten wel snel werken, want het sprookjesbos moest namelijk al in mei 1952 geopend worden. De opening van het Sprookjesbos vond uiteindelijk plaats op 31 mei 1952. Er waren toen 10 sprookjes.
== Van sprookjesbos tot