Julimonarchie: verschil tussen versies
| Regel 21: | Regel 21: | ||
De Julimonarchie wilde een soort van een [[compromis]] zijn om iedereen in Frankrijk tevreden te houden. Desondanks lukte dit al niet vanaf het begin. Veel veranderingen in de Julimonarchie waren namelijk symbolisch. Al vanaf het begin waren er veel tegenstanders, zoals aanhangers van Napoleon en linkse republikeinen. De koning was bang dat een nieuwe golf van terreur zou komen. Er waren zelfs plannen om de [[doodstraf]] in te voeren voor de ergste politieke tegenstanders. Deze kwam er uiteindelijk niet, maar tijdens de Julimonarchie was er wel veel onderdrukking van tegenstanders van het regime. Dit weerhield de protesten echter niet. In 1831 en 1832 waren er series van opstanden, demonstraties en revoltes. De bekendste revolte is die van 5 en 6 juni 1832 in Parijs. Deze opstand werd later vereeuwigd in het boek ''[[Les Misérables]]'' van [[Victor Hugo]]. Ook was er in 1832 een grote uitbraak van de [[cholera]]. |
De Julimonarchie wilde een soort van een [[compromis]] zijn om iedereen in Frankrijk tevreden te houden. Desondanks lukte dit al niet vanaf het begin. Veel veranderingen in de Julimonarchie waren namelijk symbolisch. Al vanaf het begin waren er veel tegenstanders, zoals aanhangers van Napoleon en linkse republikeinen. De koning was bang dat een nieuwe golf van terreur zou komen. Er waren zelfs plannen om de [[doodstraf]] in te voeren voor de ergste politieke tegenstanders. Deze kwam er uiteindelijk niet, maar tijdens de Julimonarchie was er wel veel onderdrukking van tegenstanders van het regime. Dit weerhield de protesten echter niet. In 1831 en 1832 waren er series van opstanden, demonstraties en revoltes. De bekendste revolte is die van 5 en 6 juni 1832 in Parijs. Deze opstand werd later vereeuwigd in het boek ''[[Les Misérables]]'' van [[Victor Hugo]]. Ook was er in 1832 een grote uitbraak van de [[cholera]]. |
||
| − | Tot aan 1835 zouden nog veel opstanden volgen. Ook moest het parlement vaak ontbonden worden en vielen regering na enige maanden. Dit zorgde ervoor dat de Julimonarchie vanaf het begin al erg onrustig was. In 1835 stond koning Lodewijk Filips I voor een belangrijke keuze. Aan de ene kant wilde hij zijn macht behouden, maar aan de andere kant wilde hij ook van Frankrijk een democratischer en liberaler land maken. Het parlement wilde namelijk dit laatste. |
+ | Tot aan 1835 zouden nog veel opstanden volgen. Ook moest het parlement vaak ontbonden worden en vielen regering na enige maanden. Dit zorgde ervoor dat de Julimonarchie vanaf het begin al erg onrustig was. In 1835 stond koning Lodewijk Filips I voor een belangrijke keuze. Aan de ene kant wilde hij zijn macht behouden, maar aan de andere kant wilde hij ook van Frankrijk een democratischer en liberaler land maken. Het parlement wilde namelijk dit laatste. Ondertussen begon hij ook met de onderdrukking van zijn ergste tegenstanders. Dit gebeurde nadat de Republikein Giuseppe Marco Fieschi met twee anderen de koning probeerde te vermoorden. De koning probeerde hierna meer macht in handen te krijgen. Zo werd de persvrijheid beperkt en werden tegenstanders opgepakt. |
| − | De monarchie was niet verliefd. Voor republikeinen was de monarchie te conservatief, terwijl royalisten het te liberaal vonden. In 1836 probeerde [[Napoleon III van Frankrijk|Louis-Napoléon Bonaparte]] de macht opnieuw te grijpen, maar dit mislukte. |
+ | De monarchie was niet verliefd. Voor republikeinen was de monarchie te conservatief, terwijl royalisten het te liberaal vonden. In 1836 probeerde [[Napoleon III van Frankrijk|Louis-Napoléon Bonaparte]] de macht opnieuw te grijpen, maar dit mislukte. Tijdens deze periode werden ook veel monumenten van Napoleon afgebouwd. Ook waren in de musea veel kunstobjecten te zien van Napoleon. In 1840 werden de as van Napoleon teruggebracht naar Frankrijk. Deze as werd in het [[Hôtel des Invalides]] geplaatst. Steeds meer Fransen verlangden terug naar de dagen van Napoleon. Ondertussen werd de Julimonarchie juist steeds minder populair. |
[[Categorie:Geschiedenis van Frankrijk]] |
[[Categorie:Geschiedenis van Frankrijk]] |
||
Versie van 17 apr 2023 22:06
| Koninkrijk Frankrijk Royaume de France
 | |
|---|---|
| Hoofdstad | Parijs |
| Talen | Frans |
| Adellijk huis | Huis Bourbon |
| Bestuursvorm | Constitutionele monarchie |
Portaal  Frankrijk en Geschiedenis
| |
.svg)
.svg)
De Julimonarchie (Frans: Monarchie de Juillet) was de periode in de geschiedenis van Frankrijk tussen 1830 en 1848. In deze periode heette Frankrijk officieel het koninkrijk Frankrijk. Koning Lodewijk Filips I (de Burgerkoning) was toen koning van het land. De Julimonarchie ontstond na de Julirevolutie die een einde maakte aan de Bourbonrestauratie. Frankrijk was een constitutionele monarchie waarin de koning weinig macht had. De Julimonarchie was een stuk liberaler dan de Bourbonrestauratie.
De Julimonarchie moest Frankrijk een modernere en liberalere staat maken. Voorheen werd de koning "door God aangewezen", maar tijdens de Julirevolutie speelde ook het volk een grotere rol. Zo moest de koning een eed afleggen op de grondwet en droeg de titel "Koning der Fransen". Ook werd de vlag vervangen door de huidige Franse vlag. Toch had de koning nog steeds grote invloed op het bestuur. Hierdoor werden zijn plannen doorgedrukt en tegenstanders onderdrukt. Ondertussen kwam de Industriële Revolutie naar Frankrijk. Hierdoor werd armoede en ongelijkheid een stuk zichtbaarder. In deze periode vonden veel opstanden en demonstraties plaats. De monarchie werd steeds minder populair.
Uiteindelijk kwam er een einde aan de Julimonarchie met de Februarirevolutie van 1848. Hierdoor werd de monarchie afgeschaft en ontstond de Tweede Franse Republiek.
Voorgeschiedenis
In 1814 werd Frankrijk opnieuw een koninkrijk onder het huis Bourbon. Dit koningshuis bestuurde Frankrijk vóór de oorlog. Hierdoor brak de Bourbonrestauratie aan. Koning Lodewijk XVIII kwam aan de macht. Na zijn dood in 1824 werd hij opgevolgd door koning Karel X. Frankrijk was al een constitutionele monarchie in die tijd, maar de koning had nog altijd veel macht. Koning Lodewijk XVIII was vrij gematigd, maar Karel X geloofde dat de koning meer macht nodig had. Frankrijk was verdeeld tussen de royalisten (conservatieven) en de liberalen. De royalisten wilden terug naar het ancien règime, terwijl de liberalen meer democratie wilden.
_by_Winterhalter.jpg)
Toen de liberalen de verkiezingen van 1830 wonnen, ontbond Karel X het parlement. Ook beperkte hij het kiesrecht en de persvrijheid. In juli 1830 brak hierdoor een grote volksopstand uit in Parijs, genaamd de Julirevolutie. Op 2 augustus trad Karel X af, aangezien hij weigerde macht in te leveren. In plaats daarvan kwam zijn neefje Lodewijk Filips I aan de macht, waardoor de julimonarchie ontstond.
Verloop
Wat veranderde er?
Tijdens de Julimonarchie werd de macht van de koning verder ingeperkt. Ook veranderden er veel symbolen. Zo werd de koninklijke witte vlag vervangen door de huidige Franse vlag. Deze vlag werd ook tijdens de Franse Revolutie gebruikt. Daarnaast werd de titel "koning van Frankrijk en Navarra" veranderd in "koning der Fransen". De koning regeerde niet alleen "bij gratie Gods", maar ook door de wil van het volk. Op deze manier moest duidelijker worden dat de monarchie er ook voor het normale volk was. Daarnaast kwam er een scheiding tussen kerk en staat. Onder de Bourbonrestauratie had de katholieke kerk veel invloed en was de staatsreligie. Vanaf 1848 was dit niet meer het geval. Ook moest de koning een eed afleggen op de grondwet.
Toch had de koning nog altijd veel macht. Zo koos hij een van de twee kamers van het parlement. In deze kamer zaten alleen maar edelen die voor het leven door de koning gekozen werden. Ook kon het normale volk nog steeds niet stemmen. Hoewel het stemrecht iets verruimd werd, was er nog steeds censuskiesrecht. Dit betekent dat alleen mannen met een hoog inkomen stemrecht konden "kopen". Vrouwen en arme mannen hadden geen stemrecht. De liberalen hadden algemeen kiesrecht voor alle mannen gewild, maar hier was geen meerderheid voor.
Instabiliteit en onrust
De Julimonarchie wilde een soort van een compromis zijn om iedereen in Frankrijk tevreden te houden. Desondanks lukte dit al niet vanaf het begin. Veel veranderingen in de Julimonarchie waren namelijk symbolisch. Al vanaf het begin waren er veel tegenstanders, zoals aanhangers van Napoleon en linkse republikeinen. De koning was bang dat een nieuwe golf van terreur zou komen. Er waren zelfs plannen om de doodstraf in te voeren voor de ergste politieke tegenstanders. Deze kwam er uiteindelijk niet, maar tijdens de Julimonarchie was er wel veel onderdrukking van tegenstanders van het regime. Dit weerhield de protesten echter niet. In 1831 en 1832 waren er series van opstanden, demonstraties en revoltes. De bekendste revolte is die van 5 en 6 juni 1832 in Parijs. Deze opstand werd later vereeuwigd in het boek Les Misérables van Victor Hugo. Ook was er in 1832 een grote uitbraak van de cholera.
Tot aan 1835 zouden nog veel opstanden volgen. Ook moest het parlement vaak ontbonden worden en vielen regering na enige maanden. Dit zorgde ervoor dat de Julimonarchie vanaf het begin al erg onrustig was. In 1835 stond koning Lodewijk Filips I voor een belangrijke keuze. Aan de ene kant wilde hij zijn macht behouden, maar aan de andere kant wilde hij ook van Frankrijk een democratischer en liberaler land maken. Het parlement wilde namelijk dit laatste. Ondertussen begon hij ook met de onderdrukking van zijn ergste tegenstanders. Dit gebeurde nadat de Republikein Giuseppe Marco Fieschi met twee anderen de koning probeerde te vermoorden. De koning probeerde hierna meer macht in handen te krijgen. Zo werd de persvrijheid beperkt en werden tegenstanders opgepakt.
De monarchie was niet verliefd. Voor republikeinen was de monarchie te conservatief, terwijl royalisten het te liberaal vonden. In 1836 probeerde Louis-Napoléon Bonaparte de macht opnieuw te grijpen, maar dit mislukte. Tijdens deze periode werden ook veel monumenten van Napoleon afgebouwd. Ook waren in de musea veel kunstobjecten te zien van Napoleon. In 1840 werden de as van Napoleon teruggebracht naar Frankrijk. Deze as werd in het Hôtel des Invalides geplaatst. Steeds meer Fransen verlangden terug naar de dagen van Napoleon. Ondertussen werd de Julimonarchie juist steeds minder populair.