Operatie Paukenschlag

Werk in uitvoering! Aan dit artikel wordt de komende uren of dagen nog gewerkt. Belangrijk: Laat dit sjabloon niet langer staan dan nodig is, anders ontmoedig je anderen om het artikel te verbeteren. De maximale houdbaarheid van dit sjabloon is twee weken na de laatste bewerking aan het artikel. Kijk in de geschiedenis of je het artikel kunt bewerken zonder een bewerkingsconflict te veroorzaken.

Dit artikel is nog niet af.

Operatie Paukenschlag was een onbekende, maar toch belangrijke zeeslag tussen de Verenigde Staten en nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het begin

Nazi-Duitsland viel in 1939 Polen aan, waardoor de Tweede Wereldoorlog begon. Eind 1941, nadat Japan de Amerikaanse marinebasis Pearl Harbor had aangevallen, sloten de Verenigde Staten zich aan bij de geallieerden. Duitsland maakte de Atlantische Oceaan onveilig met U-boten en brachten heel veel geallieerde schepen tot zinken. In januari 1942 bereikten 5 U-boten de Amerikaanse oostkust. Dit was eigenlijk het begin van operatie Paukenschlag.

Duitse aanvallen

In de lente van 1942 beschadigden of vernietigden de Duitsers met hun U-boten heel veel Amerikaanse schepen bij de oostkust van de Verenigde Staten. Overdag lagen de onderzeeërs op de bodem van de zee, 's nachts kwamen ze tevoorschijn om de nietsvermoedende koopvaardijschepen aan te vallen. Elke boot die voorbij kwam was een doelwit voor de Duitsers. Ze waren zo dichtbij, dat ze de lichten van de grote Amerikaanse steden konden zien. De Kriegsmarine had daar alles onder controle. De Amerikaanse marine kon niet helpen, omdat die was ingezet in de Grote Oceaan tegen Japan.

Omdat het zo gemakkelijk ging, wilde Karl Dönitz, een Duitse marinecommandant, zelfs saboteren op het vasteland van de Verenigde Staten. Om te beginnen legden een aantal U-boten mijnen in de Chesapeake Bay. Dönitz wilde ook nazi-terreurgroepen in de VS om de oorlogsindustrie schade toe te brengen. Een keer gingen een aantal Duitsers in de nacht aan land in de VS, maar ze werden opgepakt en geëxecuteerd.

Amerikaanse tegenaanval

In de zomer van 1942 zorgden de Duitse onderzeeërs voor een recordaantal slachtoffers: honderden schepen, miljoenen tonnen goederen (ook veel olie ging verloren) en duizenden levens gingen verloren. Het was zo'n grote vernedering voor de Amerikanen, dat ze het geheim hielden. Maar de Amerikanen, die gesteund werden door de Britten, begonnen met het voorbereiden van een tegenaanval. Er werden mitrailleurs op handelsschepen, vissersboten en plezierjachten gemonteerd om tegen de U-boten te vechten. De simpele boten werden bemand door een ongetrainde bemanning. Er gingen daardoor wel veel handelsschepen verloren, maar ze maakten het de Duitse U-boten wel veel lastiger. Later werden ook tankers ingezet tegen de vijandelijke onderzeeboten. De tankers hebben torpedobootjagers en luchtpatrouilles. Bommenwerpers vallen de onderzeeërs perfect aan. Het zogenaamde 'konvooisysteem', onder leiding van Adolphus Andrews, werkte.

Het einde

De slag duurde 6 maanden. Operatie Paukenschlag werd gewonnen door een kleine verzameling van handelsschepen en vissersboten die werden bemand door ongetrainde burgers en reservisten, die allemaal dapper vochten. De Amerikaanse overwinning was erg belangrijk voor de geallieerden. De Amerikaanse oostkust was veilig. De Duitse U-boten van Dönitz hadden verloren.