Sachsenhausen
| Sachsenhausen | |
|
| |
|---|---|
| Toegangspoort Sachsenhausen | |
| Periode | Juli 1936 - 22 april 1945 |
| Type kamp | werkkamp |
| Plaats | Oranienburg,  Duitsland
|
| Mensen | |
| Beheerder | SS |
| Kampcommandant | Michael Lippert , juli 1936 - oktober 1936 Karl-Otto Koch , oktober 1936 - juli 1937 |
| Gevangenen | Politieke gevangenen, Jehova's Getuigen, Sovjet-krijgsgevangenen , Polen, Joden, homoseksuelen, Vrijmetselaars [1] en overlopers. Totaal 200.000 |
| Doden | 50.000 |
Portaal  Tweede Wereldoorlog
| |
Sachsenhausen of Sachsenhausen-Oranienburg was een Duits nazi-concentratiekamp in Oranienburg, Duitsland. Het werd gebruikt van 1936 tot april 1945, kort voor de nederlaag van nazi-Duitsland in mei later dat jaar.
Zij kunnen dit artikel lezen of bespreken met een volwassene. |
Gedurende de Tweede Wereldoorlog werden hier voornamelijk politieke gevangenen vastgehouden. Tot de belangrijkste gevangenen behoorden de oudste zoon van Jozef Stalin, Jakov Dzjoegasjvili; moordenaar Herschel Grynszpan; Paul Reynaud, de voorlaatste premier van de Franse Derde Republiek; Francisco Largo Caballero, premier van de Tweede Spaanse Republiek tijdens de Spaanse Burgeroorlog; de vrouw en kinderen van de kroonprins van Beieren; Oekraïense nationalistische leider Stepan Bandera; en verschillende vijandelijke soldaten en politieke dissidenten.
Begin
Het kamp werd opgericht in 1936. Het lag 35 kilometer ten noorden van Berlijn. Het administratieve centrum van alle Nazi concentratiekampen bevond zich in Oranienburg en Sachsenhausen werd een trainingscentrum voor Schutzstaffel (SS) officieren. Sachsenhausen was een werkkamp, uitgerust met verschillende subkampen, en deels een vernietigingskamp met een gaskamer en een gebied waar medische experimenten werden uitgevoerd. Gevangenen werden onmenselijk behandeld, onvoldoende gevoed en openlijk vermoord door ze neer te schieten. In totaal stierven in Sachsenhausen minstens 30.000 gevangenen door oorzaken zoals uitputting, ziekte, ondervoeding en longontsteking, als gevolg van de slechte levensomstandigheden. Velen werden geëxecuteerd of stierven als gevolg van brute medische experimenten. Ook was er een galg. In mei 1942 werden 71 Nederlandse verzetsstrijders en 250 Joodse gijzelaars geëxecuteerd.
Sachsenhausen is als een van de eerste het toneel geweest van "enkele vergassingen in combinatie met de ontwikkeling van gaswagens". Hierbij werden vrachtwagens omgebouwd tot verplaatsbare gaskamers, waarbij de koolmonoxide dampen vanuit de uitlaat gebruikt werden om de slachtoffers te doden.
Een van de dwangarbeid-werkzaamheden waren de steenbakkerijen. Er bevond zich een drukkerij waar valse Amerikaanse en Britse bankbiljetten werden gemaakt. Ook de oorlogsvliegtuigenbouwer Heinkel had dwangarbeiders uit het kamp in dienst. Andere bedrijven waren onder meer AEG en Siemens.
Einde
Met de opmars van het Rode Leger in het voorjaar van 1945 werd Sachsenhausen voorbereid op een evacuatie. Op 21 april gaf de SS-staf van het kamp 33.000 gevangenen opdracht tot een gedwongen dodenmars naar het noordwesten. De meeste gevangenen waren lichamelijk uitgeput en duizenden overleefden deze dodenmars niet; degenen die onderweg instortten, werden neergeschoten door de SS.
Na de Tweede Wereldoorlog, toen Oranienburg zich in de Sovjetbezettingszone bevond, werd het gebouw door de NKVD van augustus 1945 tot 1950 gebruikt als speciaal NKVD-kamp Nr. 7 van de Russen. Nazi-functionarissen werden in het kamp vastgehouden, evenals politieke gevangenen en gevangenen veroordeeld door militaire Sovjettribunalen.
Tegenwoordig is Sachsenhausen als gedenkteken voor het publiek toegankelijk.