Echte roofbuideldieren
| Echte roofbuideldieren Dasyuridae | |||
|---|---|---|---|
|
| |||
| Onbekend | |||
| Leefgebied | Australië en Nieuw Guinea | ||
| Leefomgeving | grasland, ondergronds, bossen en bergen | ||
| Behoort tot de | buideldieren | ||
| |||
De echte roofbuideldieren (Dasyuridae) zijn een familie van buideldieren (zoogdieren) afkomstig uit Australië en Nieuw-Guinea, waaronder 71 bestaande soorten verdeeld in 17 geslachten. Velen zijn klein en muisachtig of spitsmuisachtig , waardoor sommigen van hen de naam buideldiermuizen of buideldierspitsmuizen krijgen, maar de groep omvat ook de zogeheten quolls ter grootte van een kat , evenals de Tasmaanse duivel. Ze zijn te vinden in een breed scala van leefomgevingen, waaronder grasland, ondergrondse holen, bossen en bergen, en sommige soorten zijn boombewoner of leven in en bij het water. De Dasyuridae worden vaak de 'buideldier-carnivoren' genoemd, aangezien de meeste leden van de familie insecteneters zijn.
Kenmerken
De meeste Dasyuridae zijn ongeveer zo groot als muizen, maar een paar soorten zijn veel groter. De kleinste soort is de Pilbara ningaui, die 4,6 tot 5,7 cm lang is en slechts 2 tot 9 g weegt, terwijl de grootste, de Tasmaanse duivel, 57 tot 65 cm lang en 6 tot 8 kg weegt. De kleinere dasyurids lijken qua uiterlijk typisch op spitsmuizen of muizen, met lange staarten en smalle, spitse neuzen. De grotere soorten lijken op mangoesten of marter-achtigen.
Veel kenmerken van dasyurids worden als primitief beschouwd; dat wil zeggen, ze hebben de kenmerken van de vroegste buideldieren, waarvan andere soorten, zoals kangoeroes en bandicoots, later afweken. Alle tenen in dasyurids zijn bijvoorbeeld gescheiden, terwijl bij veel andere buideldieren de tweede en derde teen zijn versmolten. Evenzo missen veel soorten een volledige buidelzak. In plaats daarvan hebben ze een simpele huidplooi rond de spenen om enige bescherming te bieden aan de zich ontwikkelende jongen. Het gebit van dasyurids wordt ook als primitief beschouwd. Hun gebit is vergelijkbaar met dat van veel carnivoren, die zich kenmerken door mesachtige snijtanden, grote, scherpe hoektanden en bovenste kiezen die zijn aangepast met grote, scherpe knobbels.
Dasyurids zijn voornamelijk insecteneters, maar ze eten ook kleine hagedissen, fruit en bloemen. Een van de weinige uitzonderingen op deze regel is de Tasmaanse duivel, die voornamelijk leeft van gewerveld aas.
De draagtijd duurt 12–16 dagen en resulteert in de geboorte van twee tot twaalf jongen, afhankelijk van de soort. Kleinere soorten krijgen meestal minstens twee keer per jaar jongen, terwijl de grotere soorten slechts één keer zwanger raken. De duur van het melkgeven weerspiegelt dit, met bijvoorbeeld jonge dunnarts die na 60-70 dagen worden gespeend, maar jonge quolls pas na 8-9 maanden. De meeste dasyurid-soorten zijn geslachtsrijp als ze een jaar oud zijn, maar nogmaals, de quolls en de Tasmaanse duivel, die groter zijn, hebben meer tijd nodig om volwassen te worden en bereiken pas ongeveer twee jaar de volledige volwassenheid.
Volwassen dasyurids zijn typisch alleen levend, of reizen in kleine groepen van twee tot drie individuen.