Paul Rosenmöller

Paul Rosenmöller
Rosenmöller in 2023
Naam voluit
Geboren	11 mei 1956
Geboren te	Den Helder
Overleden
Overleden te
Gehuwd met
Relatie met
Partij	GroenLinks (sinds 1989) Partij van de Arbeid (sinds 2023)
Religie
Stroming
Functie
Aantreden
Aftreden
Voorganger
Opvolger
Functie(s)
Lid Tweede Kamer (1989-2002) Partijleider GroenLinks (1994-2002) Eerste Kamerlid (2019-heden) Fractievoorzitter GroenLinks Eerste Kamer (2019-2023) Fractievoorzitter GroenLinks-PvdA Eerste Kamer (2023-heden)
Portaal Politiek

Paul Rosenmöller (Den Helder, 11 mei 1956) is een Nederlands politicus namens GroenLinks. Rosenmöller is lid van en fractievoorzitter in de Eerste Kamer namens GroenLinks-PvdA.

Eerder was Rosenmöller al lid van de Tweede Kamer geweest. Tussen 1994 en 2002 was hij de partijleider van GroenLinks.

Levensloop

Jeugd en opleiding

Rosenmöller werd geboren in het Noord-Hollandse Den Helder. Hij groeide op in een katholiek gezin en zijn vader was directeur bij Vroom & Dreesmann. Na zijn middelbare school besloot hij sociologie te studeren. Toch stopte hij in 1978 en ging in de haven van Rotterdam werken. Hij voerde hij verschillende beroepen uit.

Rosenmöller in 1987

In 1985 ging hij werken voor de vakbond FNV. Hij deed hij mee aan verschillende stakingen en voerde onderhandelingen met VNO-NCW. Rosenmöller behoorde tot de communistische Groep Marxisten-Leninisten/Rode Morgen. Dit was een organisatie die gebaseerd was op het gedachtegoed van Mao Zedong. De organisatie wilde van Nederland een communistisch land maken naar voorbeeld van China en Albanië. Later kreeg Rosenmöller hier veel kritiek op, doordat de mensenrechten in deze landen regelmatig geschonden werden.

Tweede Kamerlid

In 1989 besloten vier kleine linkse, progressieve partijen zich samen te voegen tot GroenLinks. Dit waren de Politieke Partij Radikalen (PPR), de Communistische Partij van Nederland (CPN), de Pacifistisch-Socialistische Partij (PSP) en de Evangelische Volkspartij (EVP). Rosenmöller kwam op de kandidatenlijst voor GroenLinks. Dit was bijzonder, aangezien hij niet lid was van een van deze vier partijen. Rosenmöller probeerde in 1993 om samen met Leoni Sipkes lijsttrekker te worden. Dit duo werd uiteindelijk verslagen door Ina Brouwer en Mohamed Rabbae. Tijdens de verkiezingen verloor GroenLinks één zetel, waarna Brouwer en Rabbae aftraden. Rosenmöller werd in zijn eentje de nieuwe lijsttrekker.

Rosenmöller was een van de bekende gezichten van de oppositie tegen kabinet-Kok I en kabinet-Kok II. Hoewel het CDA de grootste oppositiepartij was, was deze partij volgens sommige nog te veel betrokken bij de regering. Onder Rosenmöller groeide GroenLinks van 5 naar 11 zetels tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 1998. In de Tweede Kamer zette Rosenmöller zich in voor de Nederlandse Antillen en de integratie van immigranten. Ook was hij woordvoerder voor buitenlandse zaken, financiën, verkeer en waterstaat.

Rosenmöller was uitgesproken tegenstander van de rechtse politicus Pim Fortuyn. Hij probeerde Fortuyn tegengas te geven. Na de moord op Fortuyn werd Rosenmöller ook thuis bedreigd. Tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 2002 verloor GroenLinks één zetel. Rosenmöller besloot de politiek te verlaten en trad op 15 november 2002 af als lijsttrekker. Hij werd opgevolgd door Femke Halsema.

Na de Tweede Kamer

Rosenmöller in 2010

Na de politiek had Rosenmöller verschillende banen. Zo maakte hij programma's voor de omroep IKON, was hij bestuurslid bij het Rode Kruis en voorzitter van de VO-Raad. Hij de IKON had hij een praatprogramma met de naam Paul Rosenmöller en ..., waarin hij verschillende gasten interviewde. Ook bezocht hij met zijn programma China en Zuid-Afrika. Ook presenteerde hij het programma Spraakmakende Zaken.

In 2018 werd Rosenmöller door partijleider Jesse Klaver benaderd om lijsttrekker voor de Eerste Kamerverkiezingen te worden. Rosenmöller werd in 2019 Eerste Kamerlid voor GroenLinks. In 2023 besloten GroenLinks en de Partij van de Arbeid om één fractie te vormen in de Eerste Kamer onder de naam GroenLinks-PvdA. Rosenmöller werd fractievoorzitter van deze fractie.

Boeken

• Een mooie hondenbaan (2004)
• Ik loop dus ik besta (2006)
• Van droom naar daad (2013)