Slavernij: verschil tussen versies
k (→De slaven) |
Label: Ongedaan maken |
||
| (106 tussenliggende versies door 49 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| + | [[Bestand:1670 virginia tobacco slaves.jpg|300px|thumb|Slavernij in Amerika; kleurlingen werkten hier op plantages voor de blanken.]] |
||
| − | {{verbeteren}} |
||
| + | [[Bestand:Mines 1.jpg|300px|thumb|Slaven in het [[Oude Griekenland]], hier aan het werk in een mijn.]] |
||
| − | '''Slavernij''' is de term die we gebruiken als we iemand tegen zijn wil in allerlei klusjes / werkjes laten doen. |
||
| + | [[Bestand:Arabslavers.jpg|300px|thumb|Arabische slavenhandelaren leiden slaven door de woestijn.]] |
||
| + | '''Slavernij''' betekent dat een mens eigenaar is van een ander mens. Degene die het eigendom is van de ander wordt gedwongen om voor de eigenaar zwaar werk te verrichten, tegen weinig of vaak zelfs helemaal geen loon. Zo iemand heet een '''slaaf''' (of '''slaafgemaakte''') en zijn lichaam is het bezit van de landeigenaar. Hij is daar dus niet in dienst, heeft geen arbeidscontract en kan dus ook niet stoppen. Meestal krijgen de slaven geen of weinig eten. Als ze moe zijn, of honger hebben, moeten ze toch blijven werken. Vroeger kwam slavernij veel voor, maar tegenwoordig zien we het als een misdaad. Het is zelf een overtreding van de Verklaring van de [[Mensenrechten|Universele Rechten van de Mens]] uit 1948. |
||
| − | Vroeger werden er veel mensen in Afrika gevangen en met de boot naar andere landen zoals Indonesië, India, etc. gebracht. |
||
| − | Deze boten noemden ze slavenschepen. |
||
| − | Hier moesten deze mensen heel hard werken zonder dat ze er geld voor kregen en werden slecht behandeld. |
||
| − | |||
| − | ==Voorgeschiedenis van de WIC== |
||
| − | De scheepvaart en de handel in de Atlantische Oceaan werd in een groot deel van de 16e eeuw gedeeld door 2 katholieke landen, Spanje en Portugal, maar aan het eind van de 16e eeuw kwam er concurrentie. Het lukte de Engelse en de Nederlanders steeds vaker om ook bij Azië te komen via de zee. Nadat de Spaanse en Portugese havens werden gesloten voor de Nederlandse schepen begon onze Nederlandse Republiek interesse te tonen voor handel in de Atlantische Oceaan |
||
| − | Toen in 1602 de V.O.C. (Verenigde Oost-Indische Compagnie) werd opgericht waren sommige mensen het er niet mee eens dat alleen de V.O. C. naar Azië mocht varen om te handelen via de oostelijke kant. Want zij wilde ook handelen met Azië. Dus gingen zij via de westelijke kant. Maar toen belandden ze niet in Azië maar in Amerika. Henry Hudson was de eerste die deze route probeerde. Hij kwam uit op de Hudsonrivier. Dat ligt vlak onder New York dat toen nog New Nederland heette. |
||
| − | Hier boven zie je Henry Hudson |
||
| − | Balthasar de Moucheron was een van de eerste, die zich richtte op de handel van mensen in Afrika. In 1600 waren de eerste 8 boten bij de kust van Afrika. En in 1612 hadden de Nederlanders een fort gebouwd aan de goudkust. |
||
| − | Dit is een plaatje van Afrika en ik heb de Goudkust omcirkeld, wij noemen het wel de goudkust maar eigenlijk heeft hij een andere naam want de echte naam is: Gold Coast. |
||
| + | ==Slavernij in de Oudheid== |
||
| − | De handel met de Caraiben, waar zout, suiker en tabak vandaan werd gehaald werd tegengehouden door de Spanjaarden die een vredesafspraak wilden maken. Maar Spanje wilde alleen vrede als de Nederlanders niet meer naar Azië en Amerika varen anders niet. Want Spanje wilde echt niet dat er een West-Indische Compagnie zou komen. Toen bedacht raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt een wapenstilstand in 1609. De bedoeling daarvan was dat wij zouden stoppen om naar het westen te varen en we vrede zouden hebben. Deze wapenstilstand heeft 12 jaar geduurd. Maar Nederland is niet eerlijk geweest want wij hebben 12 jaar met een andere vlag gevaren. |
||
| + | Al in de [[Bijbel]] komt slavernij voor. Het joodse volk moest worden bevrijd van de slavernij van [[Egypte]]. Deze bevrijding wordt de [[Exodus]] genoemd. Slavernij is zo oud als de mensheid en is van bijna alle culturen. De Grieken en Romeinen bijvoorbeeld hadden ze, maar ook lang daarvoor waren er al slaven. Vooral in de tijd van de Romeinen waren er veel slaven. Meer dan de helft van de bevolking was er een slaaf. Dat was normaal. Het betekende niet dat daardoor slaven altijd slecht werden behandeld. Soms werd een slaaf gezien als een soort huisgenoot. Een meester mocht altijd zelf beslissen over het lot van een slaaf. Als hij het wilde kon hij de slaaf naar de [[arena]] of het [[Colosseum]] sturen. Veel slaven konden ook [[Gladiator]] worden. Als ze goed waren, konden ze weer een vrij man worden. |
||
| − | Stadhouder Maurits was het er niet mee eens en liet Johan van Oldenbarnevelt in 1619 onthoofden. Twee jaar later was de Wapenstilstand afgelopen en in hetzelfde jaar werd er een W.I.C. gemaakt. |
||
| − | Zo voeren ze |
||
| − | == |
+ | ==Slavernij in de Arabische wereld== |
| + | Slavernij kwam ook veel voor in de Arabische wereld. Omdat de Arabieren Noord-Afrika veroverden in de 7e eeuw, konden ze vaak slaven uit het zuiden halen. De Arabieren hebben slaven gehouden tot de 20e eeuw, waar ze het moesten afschaffen onder druk van de westerse landen, vooral van de [[Verenigde Staten]]. Vaak werden slaven er slecht behandeld en stierven er veel. Dat was omdat de Arabieren veel slaven castreerden. Ze werden dan een [[eunuch]]. Baby's van slaven werden ook vaak vermoord. Ook werden veel slaven in Europa gemaakt, vooral in de Balkan. Omdat de periode waarover slaven werden gemaakt veel langer is dan bij Europese landen schat men het aantal slachtoffers veel hoger. In de Arabische landen zijn de hoge aantallen dode slaven omstreden, omdat ze destijds geen gedetailleerde administratie bijhielden. Daardoor zijn de aantallen slachtoffers schattingen. |
||
| − | In 1621 werd de 1e W.I.C. opgericht. Een van de mensen die de W.I.C. heeft opgericht is: Willem Usselincx. |
||
| + | [[Bestand:William wilberforce.jpg|thumb|William Wilberforce]] |
||
| + | ==De trans-Atlantische slavenhandel== |
||
| + | De bekendste slavenhandel is de trans-Atlantische slavenhandel naar Amerika. De West-Europeanen voerden toen (in de periode 1550-1800) duizenden Afrikanen in slavernij naar Noord en Zuid-Amerika waar ze moesten werken op plantages. De slaven werden gekocht van Afrikaanse stamhoofden. Dit systeem was in Europa geaccepteerd en er werd grof geld aan verdiend; zwarte mensen werden als minderwaardig gezien, alsof ze geen echte mensen waren. Aan het einde van de 18e eeuw begonnen protestante groepen, zoals de [[Quakers]] te protesteren tegen de [[slavenhandel]]. Volgens hen waren alle mensen gelijk. |
||
| + | [[William Wilberforce]] heeft 20 jaar lang geprobeerd om in het Britse parlement de slaven''handel'' af te schaffen. Dat is in 1807 gelukt voor [[Groot-Brittanië|Groot-Brittannië]]. Dat deed hij ook door het publiek goed te informeren over de manier waarop de slaven werden mishandeld. Daarna wilde hij de slavernij ''zelf'' in Groot-Brittannië en al haar koloniën afschaffen. Hij was inmiddels al zo oud, dan zijn vrienden de strijd moesten voortzetten. Dat lukte in 1833. Het was 3 dagen voor zijn dood. |
||
| − | De 1e W.I.C. was vooral geïnteresseerd in Nederlands-Braziliё. Pas in 1630 had de West-Indische Compagnie een deel van Nederlands-Braziliё veroverd. In 1636 had de W.I.C. geen geld meer en was blut. In 1645 stond de W.I.C. er slecht voor. In 1647 kreeg de W.I.C. 1,5 miljoen gulden van de V.O.C. |
||
| + | Mede door William Wilberforce is veel bekend over de slavenhandel. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Arabische slavenhandel. |
||
| − | De 1e W.I.C. kon nog 20 jaar doorgaan en dat komt allemaal door de handel van slaven. Daar kregen ze namelijk veel geld voor. |
||
| + | Later begonnen andere West-Europeanen in te zien dat de slaven slecht behandeld werden en ook gewoon mensen waren die in niks onderdeden voor hun blanke eigenaars. Land na land schafte de slavernij af. Vaak was dat onder druk van de kolonisator. In de 20e eeuw was het vaak onder de druk van de Verenigde Staten. Als laatste landen schafte [[Saoedi-Arabië]] in 1962 en [[Oman]] in 1970 de slavernij af. |
||
| + | ==De Amerikaanse Burgeroorlog== |
||
| − | In 1674 was er geen W.I.C. meer want die had geen geld meer en ze hadden de V.O.C. nog niet eens terug betaald. Maar omdat de mensen niet zonder de slavenhandel konden hadden ze een 2de W.I.C. opgericht ook wel de nieuwe W.I.C. Deze was precies hetzelfde als de eerste, ze gingen naar dezelfde plaatsen en deden alles hetzelfde, ze hadden alleen een andere vlag. |
||
| + | Een van de weinige landen waar een [[burgeroorlog]] heeft gewoed vanwege de slavernij, zijn de [[Verenigde Staten]]. Vooral in het zuiden werd veel geld verdiend aan de slavernij. Sommige plantagehouders behandelden hun slaven goed, maar anderen waren bijna misdadigers. Het boek van [[Harriet Beecher-Stowe]] over de [[De hut van Oom Tom]] heeft veel indruk gemaakt op het Amerikaanse publiek. Mede hierdoor was er een lange en bloedige burgeroorlog. |
||
| + | ==Slavernij op de Nederlandse Antillen (Curaçao) van 1662 tot 1713== |
||
| − | De 2e W.I.C. had rond het begin van het jaar 1679 al ietsepietsje meer dan 6 miljoen gulden!! Bij de 2e W.I.C. ging de slaven handel veel beter. Daarom bleef deze W.I.C. gewoon rijk. |
||
| + | De Nederlanders hebben ongeveer 550.000 slaven in Afrika opgehaald en verkocht. De meeste slaven werden eerst vervoerd naar Curaçao. Curaçao was vooral voor het verhandelen van slaven. Ze werden in Curaçao opgevangen tot er een schip kwam om ze naar een ander land te brengen. Ook op Curaçao zelf waren slaven aan het werk op de plantages, maar dit waren er aanzienlijk minder dan in bijvoorbeeld Suriname. |
||
| − | == |
+ | ===Slaven uit Afrika=== |
| − | De 2e W.I.C. ging net als de 1e W.I.C. in slaven handelen. Alleen deden zij bijna niets anders daardoor bleef hun geld goed beheerd. De slavenhandel leverde veel geld op. In de periode heeft de 2e W.I.C. 383 schepen gebruikt. |
||
| − | Van alle slavenreizen zijn er 235 met eigen schepen, 134 met gehuurde schepen en 14 met in beslag genomen smokkelschepen gevaren. |
||
| + | De WIC (West-Indische Compagnie) schepen voeren van Nederland naar de westkust van Afrika. Hier haalde Nederland de slaven vandaan. De slaven werden verkocht door bijvoorbeeld de stamhoofden of door hun eigen familie. Ze moesten in fort Elmina wachten tot er een WIC schip was om ze naar Curaçao te vervoeren. Het schip wachtte net zo lang totdat er genoeg slaven waren om mee te nemen. Een halfvol schip bracht niet genoeg op. |
||
| − | Als je werd gestraft als slaaf dan werd je vaak geslagen of je werd in een stik heet hok gezet zo konden ze nog meer gruwelijke dingen verzinnen. |
||
| − | Er was een heel schema voor hoe laat moeten we die slaven kopen en hoe laat verkopen we ze. Er zaten altijd dagen tussen de schepen want anders lag er voor de kust van Afrika zo’n super lange rij en dan zouden de er meer slaven aan boord dood gaan en dan konden ze daar geen geld meer voor vragen. En er was iemand die zei hoeveel de slaven kostten en hoeveel het er waren. |
||
| + | ===De reis van Afrika naar Curaçao=== |
||
| − | De reis begon in de havens van Nederland, van daar voer de W.I.C. naar een van de Nederlandse forten aan de goudkust. De belangrijkste waren Elmina en Accra. |
||
| − | Er moesten wel een bepaald paar dingen goed zijn aan een slaaf. Dit is een geschreven perkament van toen: |
||
| + | Ze werden met ongeveer 600 slaven tegelijk in het ruim van een schip gestopt en moesten daar in het donker twee maanden zien te overleven. Af en toe moesten ze even naar boven voor frisse lucht en beweging. De reis van ongeveer twee maanden was zwaar voor de slaven: er waren veel zieken en er was te weinig eten en drinken. Veel slaven stierven dan ook tijdens de overtocht. |
||
| − | Verder bepaalde hun leeftijd hoeveel een slaaf kostte. Volwaardige slaven waren 15 tot 36 jaar oud, slaven ouder dan 36 kostten net zo veel als slaven onder de 15. Een slaaf kostte 200 kan ook meer natuurlijk door het bieden. Suikerplantages kregen korting in ruil voor suiker. De grootste schepen die ze gebruikten waren fluiten en fregatten die waren tussen de 100 en 120 voet lang dus zo’n 4400 m. lang. Er konden dan zo’n 600 slaven mee in een zo’n schip. In totaal was zo’n reis 516 dagen lang. Dus dat zijn ongeveer 17 maanden. |
||
| + | ===De handel=== |
||
| − | Op het laatst deden alle landen mee aan de slavenhandel. |
||
| + | Als de slaven aankwamen in Curaçao, kregen ze eten en drinken om weer wat sterker te worden. Binnen 14 dagen werden de slaven geselecteerd en uit elkaar gehaald. Zo kwamen er twee groepen: de gezonde slaven die sterk waren en dus goed konden werken, en de zieke slaven die zwak waren en dus niet goed genoeg om te werken. De zieke slaven werden zo snel mogelijk verkocht, aan bijvoorbeeld rijke mensen in Curaçao zelf. Hoe gezonder een slaaf was hoe meer hij/zij opleverde. |
||
| − | ==Afschaffing== |
||
| − | De slavenhandel komt over de hele wereld nog steeds voor, hoewel het vrijwel overal illegaal is. Zo ongeveer zijn er 100 miljoenen mensen die nog steeds als slaaf worden behandeld. |
||
| + | De gezonde slaven moesten wachten op de schepen naar bijvoorbeeld Spanje. Dit kon wel 3 maanden duren. Ze moesten dan werken op de plantages totdat ze werden opgehaald. Sommige slaven werden in die 3 maanden nog ziek, dan werden ze ook verkocht op Curaçao zelf. |
||
| − | Frankrijk schafte in 1794 de slavernij af, maar Napoleon I draaide dat snel weer terug. Denemarken schafte het af in 1803, het Verenigde Koninkrijk in 1807, en in 1848 Frankrijk. De boeren miste de slaven. |
||
| − | In 1859 schafte Nederland de slavernij naar Oost-Indië af. En in 1863 schafte Nederland het helemaal af. Nederland was een van de laatste Europese landen die de slavernij afschafte. |
||
| + | ===Plantages=== |
||
| − | In 1888 ondertekende Prinses Isabella de Lei Aurea. Daardoor is de slavernij helemaal afgestraft. |
||
| + | Op Curaçao waren er plantages (stukken grond waar landbouw producten verbouwd werden), net als in bijvoorbeeld Suriname, alleen waren de plantages in Curaçao een stuk kleiner dan op andere plekken. Daarom waren er niet veel slaven nodig om op de plantages te werken. In Suriname waren er ongeveer 150 slaven op één plantage. In Curaçao waren het er ‘maar’ een handjevol en op de grotere plantages een paar handen vol. Dit was heel veel minder dan op andere plekken. Op de plantages werden bijvoorbeeld bonen, komkommer en meloenen verbouwd, maar er werden ook dieren gehouden. De slaven deden dit niet alleen, maar samen met bewoners van Curaçao. Dit was niet heel gewoon, op andere plekken werkten er alleen slaven op de plantages. |
||
| − | Maar een paar stukken van Nederland bleven gewoon in slaven handelen tot in de 20e eeuw. Op het eiland Sumbawa (spreek je uit als Soembawa) werden de slaven pas vrij gelaten op 31 maart 1910. |
||
| + | Maar het klassieke beeld van de slaaf met achter hem een bomba (een slaaf die was aangesteld als opzichter) met zweep in de hand, kwam in Curaçao bijna niet voor. Zeker niet als het over stadsslaven gaat, die halverwege de negentiende eeuw (+/- 1850) bijna de helft van alle slaven op Curaçao uitmaakten. Maar of je nou geslagen werd of niet, slaaf zijn betekende niet vrij zijn en dat de opzichters wat milder waren, betekent niet dat er nog altijd sprake was van grote oneerlijkheid, [[uitbuiting]] en [[racisme]]. |
||
| − | In Ethiopië, Liberia en Arabië is de slavenhandel door gegaan tot 1931. En als laatste land schafte Mauritanië de slavenhandel af, dat was in 1980. |
||
| + | ==Stadsslaven== |
||
| − | Het Nederlandse monument |
||
| − | Toen Nederland echt helemaal stopte met de slavenhandel. Was iedereen gestopt met de slavenhandel. |
||
| − | Slavernij monument Oostpark, Amsterdam |
||
| + | Stadsslaven woonden en werkten in de stad als ambachtsman, huisbediende of sjouwer. Vaak verdienden ze zelf een inkomen, waarvan ze een vast bedrag per week aan hun eigenaar betaalden. Of ze ontvingen van hun eigenaar een (klein) salaris. |
||
| − | Op 2002 1 juli hebben wij Nederlanders pas echt laten zien dat we nooit meer aan de slavenhandel mee zouden doen want toen hebben wij een monument laten bouwen. Toen het monument werd tentoongesteld mocht het gewone volk, en daarmee bedoel ik de normale niet superbelangrijke mensen |
||
| − | er niet echt bij zijn, die moesten namelijk alles bekijken via een beeldscherm. Die was 200 meter van de gebeurtenis opgesteld. |
||
| + | ==Vrijheid en afschaffing slavernij== |
||
| − | De koningin is ook gekomen en andere belangrijke mensen ook. De normale mensen mochten pas naar 2 uur in het echt naar het beeld kijken. Daarna werd er een feestje gehouden. |
||
| − | Voor de mensen die vroeger een familielid als slaaf hebben gehad of zelfs slaaf waren geweest, was het alleen maar: |
||
| − | huilen en een nog groter feest maken. |
||
| + | Of een slaaf nou veel of weinig salaris verdiende, en hoe goed hij het soms met zijn eigenaar kon vinden, echt vrij was een slaaf nooit. De eigenaar was altijd de baas over de slaaf. Maar… slaven konden, als ze genoeg geld gespaard hadden, zichzelf vrij kopen. Ze betaalden hun eigenaar een groot bedrag om vrij te kunnen leven. In de praktijk was dit alleen heel moeilijk omdat de eigenaren bewust het salaris zo laag hielden dat het bijna onmogelijk was jezelf vrij te kopen. De eigenaar wilde zijn goedkope werkkrachten natuurlijk niet kwijt! Soms werden slaven vrijgelaten door trouwe dienst: dit was vaak als ze het heel goed konden vinden met hun eigenaar. Of ze werden volledig vrij als hun eigenaar doodging. Ook kon een vrouwelijke slaaf vrij worden door te trouwen met een rijke Curaçaoër. Dit was anders dan in ander gebieden waar slaven waren. De meeste slaven kregen helemaal geen salaris en konden nooit vrij leven. |
||
| + | In Nederland werd de slavernij afgeschaft in 1863. (Voor Nederlands Indië was dat officieel op 1 januari 1860). Maar zelfs toen hadden de eigenaren nog een truc bedacht: in samenspraak met de Nederlandse regering mocht de slavernij alleen afgeschaft worden als de voormalige slaven verplicht nog 10 jaar bleven werken op de plantages! Veel zwarte mensen vinden daarom daar de slavernij pas echt afgeschaft werd in 1873. Maar zelfs toen was het eigenlijk nog niet voorbij. De eigenaren van plantages in Suriname bleven tot in de jaren 20 van de 20e eeuw goedkope werklieden invoeren vanuit Nederlands Indië, eerst met de belofte dat ze na een paar jaar terug mochten, maar uiteindelijk mocht dat helemaal niet. De bekende Surinaamse schrijver Anton de Kom heeft er een boek over geschreven. |
||
| − | ==Zie ook== |
||
| − | * [[Discriminatie]] |
||
| − | * [[Negers]] |
||
| + | De afschaffing van de slavernij wordt jaarlijks gevierd op 1 juli, met het feest van [[Keti Koti]]. |
||
| − | ==Externe links== |
||
| + | |||
| − | * [http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/teleacnot/beeldbank/20050127_handelinslaven01_high.wmv Handel in slaven] |
||
| + | ==Slavenopstand== |
||
| − | * [http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/teleacnot/beeldbank/20050127_handelinslaven02_high.wmv Slaven op een schip] |
||
| + | |||
| − | * [http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/teleacnot/beeldbank/20050127_handelinslaven03_high.wmv Afschaffing slavenhandel] |
||
| + | Niet alle slaven werden goed behandeld door hun eigenaar. Sommigen werden gestraft/ geslagen als ze hun werk niet goed deden en werden niet goed betaald. Daarom was er in 1795 een grote opstand (de slaven wilden niet meer luisteren naar hun eigenaren). Tula was de leider van deze opstand. Hij werd hierbij gedood. |
||
| − | * [http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/teleacnot/beeldbank/20051221_slavernij01_high.wmv Nederlandse slavernij] |
||
| + | |||
| − | * [http://cgi.omroep.nl/cgi-bin/streams?/teleacnot/beeldbank/20051221_slavernij02_high.wmv Slaven op onze plantages] |
||
| + | Leiders van plantages en gronden mochten: |
||
| − | * [http://weetje-slavernij.yurls.net/ Weetje slavernij] |
||
| + | * slaven vastmaken aan een lichte ketting (''‘boei’'') tijdens dag of nacht voor niet meer dan 14 dagen |
||
| − | * [http://experience.beeldengeluid.nl/index.aspx?ChapterID=7968&ContentID=21982&onPopup=true Jimmy Geduld spreekt vanuit het gebouw van de West Indische Compagnie over de geschiedenis van slavernij.] |
||
| + | * slaven opsluiten voor niet meer dan 14 dagen tijdens de nacht of overdag |
||
| − | *[http://nl.wikipedia.org/wiki/Slavernij] |
||
| + | * zweepslagen uitdelen aan: |
||
| − | ==Spelletje== |
||
| + | ** mannen, niet meer dan 25 slagen |
||
| − | * [http://www.schooltv.nl/vroegerenzo/2199244/spelletjes/item/2206687/slavernij/ memory Slavernij] |
||
| + | ** vrouwen, maximaal 15 slagen |
||
| + | ** jongens (14-15 jaar.) 15 slagen |
||
| + | ** meisjes (14-15 jaar.) 10 slagen |
||
| + | ** jongeren onder de 14 jaar – de gezagvoerders mogen toezien op ‘''vaderlijke tucht’ '' |
||
| + | * Maar de leiders mochten de zwangere vrouwen '''<span style="font-size:larger">niet</span>''' straffen. |
||
| + | [[Bestand:Modern incidence of slavery.png|300px|thumb|Slavernij nu; hoe donkerder kleur op de kaart, hoe meer mensen in een land slaaf zijn.]] |
||
| + | |||
| + | ==Onze tijd: is de slavernij nu echt verleden tijd?== |
||
| + | Nog steeds zijn er veel slaven in de wereld. In landen als [[India]] en [[China]] zijn er nog steeds veel mensen die niet meer kunnen beschikken over hun eigen leven. Onder hen zijn veel vrouwen die worden gebruikt als seksslaven. |
||
| + | |||
| + | Ook zijn er veel mensen die vinden dat de slavernij niet echt is afgeschaft maar gewoon een andere vorm heeft gekregen. Op de plantages in Suriname zijn altijd mensen blijven werken onder erg slechte omstandigheden. Dit werd pas beter na de Tweede Wereldoorlog (1945). In de jaren '60 van de 20ste eeuw kwamen de eerste gastarbeiders uit Marokko en Turkije naar Nederland. Ze moesten vaak onder heel slechte omstandigheden wonen en kregen niet veel betaald. Vandaag de dag zien we dit nog, maar dan met mensen uit Polen of andere landen uit Oost-Europa. |
||
| + | |||
| + | == Boek == |
||
| + | |||
| + | * Zoek op [https://www.jeugdbibliotheek.nl/catalogus.catalogus.html?q=Slavernij&d=dcterms%3Atype.uri.byOntology%7Chttp%3A%2F%2Fdata.bibliotheek.nl%2Fns%2Fnbc%2Ftype%23Gedrukt_boek Jeugdbibliotheek.nl -12-18 jaar]. |
||
| + | |||
| + | ==Video== |
||
| + | * [https://www.youtube.com/watch?v=H0VI1ubQ8xc&list=PLi_srCikhtghrNa6Ti1d4aSyPQzQ3JI63&index=9/ Gladiatoren en Slaven in het Colosseum] |
||
| + | * [https://www.youtube.com/watch?v=Zyluoe_taso&list=PLi_srCikhtghrNa6Ti1d4aSyPQzQ3JI63&index=40/ William Wilberforce en zijn strijd tegen de slavenhandel] |
||
| + | == Link == |
||
| + | *[https://hetklokhuis.nl/tv-uitzending/2684/Slavernij NTR Het Klokhuis: uitzendingen over slavernij] |
||
| + | *[https://npokennis.nl/story/28/welke-rol-speelde-nederland-in-de-slavernij?at_medium=email&at_emailtype=retention&at_campaign=nieuwsbrief-22-oktober-2022 NPO Kennis: Welke rol speelde Nederland in de slavernij?] |
||
| + | *[https://historiek.net/driehoekshandel-trans-atlantisch/76128/ De driehoekshandel & slavernij] |
||
| + | *[http://www.webkwestie.nl/slavernij_02/ Webkwestie / webquest Slavernij] |
||
| + | *[https://www.verzetsmuseum.org/nl/verzet-tegen-slavernij Verzet tegen slavernij]: (pop-up-tentoonstelling van het Slavernijmuseum in oprichting, in samenwerking met het Verzetsmuseum) |
||
| + | ==Zie ook== |
||
| + | * [[Slavernij in Afrika]] |
||
| + | * [[Chukri Systeem]] |
||
| + | * [[Kinderarbeid]] |
||
| + | * [[Dienstplicht]] |
||
[[Categorie:Geschiedeniscanon]] |
[[Categorie:Geschiedeniscanon]] |
||
| − | [[Categorie: |
+ | [[Categorie:Woordenschat]] |
| + | [[Categorie:Slavernij]] |
||
| + | [[Categorie:Sociale groep]] |
||
Versie van 2 mei 2024 11:59
Slavernij betekent dat een mens eigenaar is van een ander mens. Degene die het eigendom is van de ander wordt gedwongen om voor de eigenaar zwaar werk te verrichten, tegen weinig of vaak zelfs helemaal geen loon. Zo iemand heet een slaaf (of slaafgemaakte) en zijn lichaam is het bezit van de landeigenaar. Hij is daar dus niet in dienst, heeft geen arbeidscontract en kan dus ook niet stoppen. Meestal krijgen de slaven geen of weinig eten. Als ze moe zijn, of honger hebben, moeten ze toch blijven werken. Vroeger kwam slavernij veel voor, maar tegenwoordig zien we het als een misdaad. Het is zelf een overtreding van de Verklaring van de Universele Rechten van de Mens uit 1948.
Slavernij in de Oudheid
Al in de Bijbel komt slavernij voor. Het joodse volk moest worden bevrijd van de slavernij van Egypte. Deze bevrijding wordt de Exodus genoemd. Slavernij is zo oud als de mensheid en is van bijna alle culturen. De Grieken en Romeinen bijvoorbeeld hadden ze, maar ook lang daarvoor waren er al slaven. Vooral in de tijd van de Romeinen waren er veel slaven. Meer dan de helft van de bevolking was er een slaaf. Dat was normaal. Het betekende niet dat daardoor slaven altijd slecht werden behandeld. Soms werd een slaaf gezien als een soort huisgenoot. Een meester mocht altijd zelf beslissen over het lot van een slaaf. Als hij het wilde kon hij de slaaf naar de arena of het Colosseum sturen. Veel slaven konden ook Gladiator worden. Als ze goed waren, konden ze weer een vrij man worden.
Slavernij in de Arabische wereld
Slavernij kwam ook veel voor in de Arabische wereld. Omdat de Arabieren Noord-Afrika veroverden in de 7e eeuw, konden ze vaak slaven uit het zuiden halen. De Arabieren hebben slaven gehouden tot de 20e eeuw, waar ze het moesten afschaffen onder druk van de westerse landen, vooral van de Verenigde Staten. Vaak werden slaven er slecht behandeld en stierven er veel. Dat was omdat de Arabieren veel slaven castreerden. Ze werden dan een eunuch. Baby's van slaven werden ook vaak vermoord. Ook werden veel slaven in Europa gemaakt, vooral in de Balkan. Omdat de periode waarover slaven werden gemaakt veel langer is dan bij Europese landen schat men het aantal slachtoffers veel hoger. In de Arabische landen zijn de hoge aantallen dode slaven omstreden, omdat ze destijds geen gedetailleerde administratie bijhielden. Daardoor zijn de aantallen slachtoffers schattingen.
De trans-Atlantische slavenhandel
De bekendste slavenhandel is de trans-Atlantische slavenhandel naar Amerika. De West-Europeanen voerden toen (in de periode 1550-1800) duizenden Afrikanen in slavernij naar Noord en Zuid-Amerika waar ze moesten werken op plantages. De slaven werden gekocht van Afrikaanse stamhoofden. Dit systeem was in Europa geaccepteerd en er werd grof geld aan verdiend; zwarte mensen werden als minderwaardig gezien, alsof ze geen echte mensen waren. Aan het einde van de 18e eeuw begonnen protestante groepen, zoals de Quakers te protesteren tegen de slavenhandel. Volgens hen waren alle mensen gelijk.
William Wilberforce heeft 20 jaar lang geprobeerd om in het Britse parlement de slavenhandel af te schaffen. Dat is in 1807 gelukt voor Groot-Brittannië. Dat deed hij ook door het publiek goed te informeren over de manier waarop de slaven werden mishandeld. Daarna wilde hij de slavernij zelf in Groot-Brittannië en al haar koloniën afschaffen. Hij was inmiddels al zo oud, dan zijn vrienden de strijd moesten voortzetten. Dat lukte in 1833. Het was 3 dagen voor zijn dood.
Mede door William Wilberforce is veel bekend over de slavenhandel. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Arabische slavenhandel. Later begonnen andere West-Europeanen in te zien dat de slaven slecht behandeld werden en ook gewoon mensen waren die in niks onderdeden voor hun blanke eigenaars. Land na land schafte de slavernij af. Vaak was dat onder druk van de kolonisator. In de 20e eeuw was het vaak onder de druk van de Verenigde Staten. Als laatste landen schafte Saoedi-Arabië in 1962 en Oman in 1970 de slavernij af.
De Amerikaanse Burgeroorlog
Een van de weinige landen waar een burgeroorlog heeft gewoed vanwege de slavernij, zijn de Verenigde Staten. Vooral in het zuiden werd veel geld verdiend aan de slavernij. Sommige plantagehouders behandelden hun slaven goed, maar anderen waren bijna misdadigers. Het boek van Harriet Beecher-Stowe over de De hut van Oom Tom heeft veel indruk gemaakt op het Amerikaanse publiek. Mede hierdoor was er een lange en bloedige burgeroorlog.
Slavernij op de Nederlandse Antillen (Curaçao) van 1662 tot 1713
De Nederlanders hebben ongeveer 550.000 slaven in Afrika opgehaald en verkocht. De meeste slaven werden eerst vervoerd naar Curaçao. Curaçao was vooral voor het verhandelen van slaven. Ze werden in Curaçao opgevangen tot er een schip kwam om ze naar een ander land te brengen. Ook op Curaçao zelf waren slaven aan het werk op de plantages, maar dit waren er aanzienlijk minder dan in bijvoorbeeld Suriname.
Slaven uit Afrika
De WIC (West-Indische Compagnie) schepen voeren van Nederland naar de westkust van Afrika. Hier haalde Nederland de slaven vandaan. De slaven werden verkocht door bijvoorbeeld de stamhoofden of door hun eigen familie. Ze moesten in fort Elmina wachten tot er een WIC schip was om ze naar Curaçao te vervoeren. Het schip wachtte net zo lang totdat er genoeg slaven waren om mee te nemen. Een halfvol schip bracht niet genoeg op.
De reis van Afrika naar Curaçao
Ze werden met ongeveer 600 slaven tegelijk in het ruim van een schip gestopt en moesten daar in het donker twee maanden zien te overleven. Af en toe moesten ze even naar boven voor frisse lucht en beweging. De reis van ongeveer twee maanden was zwaar voor de slaven: er waren veel zieken en er was te weinig eten en drinken. Veel slaven stierven dan ook tijdens de overtocht.
De handel
Als de slaven aankwamen in Curaçao, kregen ze eten en drinken om weer wat sterker te worden. Binnen 14 dagen werden de slaven geselecteerd en uit elkaar gehaald. Zo kwamen er twee groepen: de gezonde slaven die sterk waren en dus goed konden werken, en de zieke slaven die zwak waren en dus niet goed genoeg om te werken. De zieke slaven werden zo snel mogelijk verkocht, aan bijvoorbeeld rijke mensen in Curaçao zelf. Hoe gezonder een slaaf was hoe meer hij/zij opleverde.
De gezonde slaven moesten wachten op de schepen naar bijvoorbeeld Spanje. Dit kon wel 3 maanden duren. Ze moesten dan werken op de plantages totdat ze werden opgehaald. Sommige slaven werden in die 3 maanden nog ziek, dan werden ze ook verkocht op Curaçao zelf.
Plantages
Op Curaçao waren er plantages (stukken grond waar landbouw producten verbouwd werden), net als in bijvoorbeeld Suriname, alleen waren de plantages in Curaçao een stuk kleiner dan op andere plekken. Daarom waren er niet veel slaven nodig om op de plantages te werken. In Suriname waren er ongeveer 150 slaven op één plantage. In Curaçao waren het er ‘maar’ een handjevol en op de grotere plantages een paar handen vol. Dit was heel veel minder dan op andere plekken. Op de plantages werden bijvoorbeeld bonen, komkommer en meloenen verbouwd, maar er werden ook dieren gehouden. De slaven deden dit niet alleen, maar samen met bewoners van Curaçao. Dit was niet heel gewoon, op andere plekken werkten er alleen slaven op de plantages.
Maar het klassieke beeld van de slaaf met achter hem een bomba (een slaaf die was aangesteld als opzichter) met zweep in de hand, kwam in Curaçao bijna niet voor. Zeker niet als het over stadsslaven gaat, die halverwege de negentiende eeuw (+/- 1850) bijna de helft van alle slaven op Curaçao uitmaakten. Maar of je nou geslagen werd of niet, slaaf zijn betekende niet vrij zijn en dat de opzichters wat milder waren, betekent niet dat er nog altijd sprake was van grote oneerlijkheid, uitbuiting en racisme.
Stadsslaven
Stadsslaven woonden en werkten in de stad als ambachtsman, huisbediende of sjouwer. Vaak verdienden ze zelf een inkomen, waarvan ze een vast bedrag per week aan hun eigenaar betaalden. Of ze ontvingen van hun eigenaar een (klein) salaris.
Vrijheid en afschaffing slavernij
Of een slaaf nou veel of weinig salaris verdiende, en hoe goed hij het soms met zijn eigenaar kon vinden, echt vrij was een slaaf nooit. De eigenaar was altijd de baas over de slaaf. Maar… slaven konden, als ze genoeg geld gespaard hadden, zichzelf vrij kopen. Ze betaalden hun eigenaar een groot bedrag om vrij te kunnen leven. In de praktijk was dit alleen heel moeilijk omdat de eigenaren bewust het salaris zo laag hielden dat het bijna onmogelijk was jezelf vrij te kopen. De eigenaar wilde zijn goedkope werkkrachten natuurlijk niet kwijt! Soms werden slaven vrijgelaten door trouwe dienst: dit was vaak als ze het heel goed konden vinden met hun eigenaar. Of ze werden volledig vrij als hun eigenaar doodging. Ook kon een vrouwelijke slaaf vrij worden door te trouwen met een rijke Curaçaoër. Dit was anders dan in ander gebieden waar slaven waren. De meeste slaven kregen helemaal geen salaris en konden nooit vrij leven.
In Nederland werd de slavernij afgeschaft in 1863. (Voor Nederlands Indië was dat officieel op 1 januari 1860). Maar zelfs toen hadden de eigenaren nog een truc bedacht: in samenspraak met de Nederlandse regering mocht de slavernij alleen afgeschaft worden als de voormalige slaven verplicht nog 10 jaar bleven werken op de plantages! Veel zwarte mensen vinden daarom daar de slavernij pas echt afgeschaft werd in 1873. Maar zelfs toen was het eigenlijk nog niet voorbij. De eigenaren van plantages in Suriname bleven tot in de jaren 20 van de 20e eeuw goedkope werklieden invoeren vanuit Nederlands Indië, eerst met de belofte dat ze na een paar jaar terug mochten, maar uiteindelijk mocht dat helemaal niet. De bekende Surinaamse schrijver Anton de Kom heeft er een boek over geschreven.
De afschaffing van de slavernij wordt jaarlijks gevierd op 1 juli, met het feest van Keti Koti.
Slavenopstand
Niet alle slaven werden goed behandeld door hun eigenaar. Sommigen werden gestraft/ geslagen als ze hun werk niet goed deden en werden niet goed betaald. Daarom was er in 1795 een grote opstand (de slaven wilden niet meer luisteren naar hun eigenaren). Tula was de leider van deze opstand. Hij werd hierbij gedood.
Leiders van plantages en gronden mochten:
- slaven vastmaken aan een lichte ketting (‘boei’) tijdens dag of nacht voor niet meer dan 14 dagen
- slaven opsluiten voor niet meer dan 14 dagen tijdens de nacht of overdag
- zweepslagen uitdelen aan:
- mannen, niet meer dan 25 slagen
- vrouwen, maximaal 15 slagen
- jongens (14-15 jaar.) 15 slagen
- meisjes (14-15 jaar.) 10 slagen
- jongeren onder de 14 jaar – de gezagvoerders mogen toezien op ‘vaderlijke tucht’
- Maar de leiders mochten de zwangere vrouwen niet straffen.
Onze tijd: is de slavernij nu echt verleden tijd?
Nog steeds zijn er veel slaven in de wereld. In landen als India en China zijn er nog steeds veel mensen die niet meer kunnen beschikken over hun eigen leven. Onder hen zijn veel vrouwen die worden gebruikt als seksslaven.
Ook zijn er veel mensen die vinden dat de slavernij niet echt is afgeschaft maar gewoon een andere vorm heeft gekregen. Op de plantages in Suriname zijn altijd mensen blijven werken onder erg slechte omstandigheden. Dit werd pas beter na de Tweede Wereldoorlog (1945). In de jaren '60 van de 20ste eeuw kwamen de eerste gastarbeiders uit Marokko en Turkije naar Nederland. Ze moesten vaak onder heel slechte omstandigheden wonen en kregen niet veel betaald. Vandaag de dag zien we dit nog, maar dan met mensen uit Polen of andere landen uit Oost-Europa.
Boek
- Zoek op Jeugdbibliotheek.nl -12-18 jaar.
Video
Link
- NTR Het Klokhuis: uitzendingen over slavernij
- NPO Kennis: Welke rol speelde Nederland in de slavernij?
- De driehoekshandel & slavernij
- Webkwestie / webquest Slavernij
- Verzet tegen slavernij: (pop-up-tentoonstelling van het Slavernijmuseum in oprichting, in samenwerking met het Verzetsmuseum)